«Το πρώτο περιστατικό που μου είχε συμβεί το θυμάμαι σαν τώρα. Πριν από περίπου πέντε χρόνια. Ήταν ημέρα Πέμπτη και επέστρεφα με το αυτοκίνητό μου από τη Λευκάδα. Με πήρε τηλέφωνο μια φίλη και μου είπε για ένα κορίτσι που μετά από ενέσιμο υαλουρονικό που έκανε στα χείλη ένιωθε το δέρμα της να καίγεται και να πονάει. Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου να δω τη φωτογραφία που μου έστειλε και αμέσως με έπιασε ταχυκαρδία. Από μέσα μου είπα “ξεκινάει η νέκρωση”. Ήταν στο κάτω μέρος του χείλους και η γυναίκα που της είχε εφαρμόσει το υαλουρονικό, της είχε απαντήσει πως “έχει ευαίσθητο δέρμα” και πως γι’ αυτό νιώθει να καίγεται».
Πλέον ο δερματολόγος Γιώργος Δαράβαλης είναι εξοικειωμένος με τέτοιας φύσεως περιστατικά, καθώς όπως μας λέει το τελευταίο διάστημα μπορεί να έρθει αντιμέτωπος στο ιατρείο του με λανθασμένους χειρισμούς ενέσιμων θεραπειών ακόμα και δύο φορές την εβδομάδα. «Αν και τα ενέσιμα στην Ελλάδα, βάσει νομικού πλαισίου, επιτρέπεται να τα εφαρμόζουν αποκλειστικά και μόνοι εκπαιδευμένοι γιατροί, πολλές από τις παραμορφώσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε προέρχονται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την ιατρική, ούτε καν με την αισθητική. Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι οι απόφοιτοι των σχολών αισθητικής αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα και δεν ασχολούνται με τις ενέσιμες θεραπείες, καθώς γνωρίζουν και τις τυχόν παρενέργειες που μπορούν αυτά να επιφέρουν. Συνήθως σε αυτήν την παγίδα πέφτουν νεαρά κορίτσια που δεν έχουν το εκπαιδευτικό υπόβαθρο που θα τις βοηθούσε να κατανοήσουν τους κινδύνους. Αν έχεις άγνοια γνώσης έχεις και άγνοια φόβου», λέει στην «Κ» ο κ. Δαράβαλης.
Νύχια, φρύδια, μαλλιά… και ενέσιμα
«Δεν γνωστοποιούν πού ακριβώς γίνονται τα σεμινάρια, παρά μόνο αν βεβαιωθούν πως δεν τους την έχει “στημένη” ο Ιατρικός Σύλλογος ή ο ΣΔΟΕ».
Ο δερματολόγος εξηγεί πως τα άτομα αυτά συχνά έχουν κάποιον χώρο στο σπίτι τους όπου παρέχουν υπηρεσίες αισθητικής φύσεως, όπως νύχια, φρύδια, μαλλιά… και αρχίζουν και κάνουν και ενέσιμα. «Παρακολουθούν σεμινάρια που διαφημίζονται μέσω social media και που δεν γνωστοποιούν στο κοινό το πού ακριβώς γίνονται, παρά μόνο αν βεβαιωθούν πως ενδιαφέρεσαι πραγματικά να το παρακολουθήσεις και πως δεν τους την έχει “στημένη” ο Ιατρικός Σύλλογος ή ο ΣΔΟΕ. Οι πελάτισσες που αποκτούν στη συνέχεια είναι συνήθως είναι κορίτσια και γυναίκες έως 35 ετών που αναζητούν οικονομικές λύσεις στην ιατρική. Στην πραγματικότητα όμως οι τιμές τους δεν είναι πολύ πιο χαμηλές. Σκεφτείτε πως σε σχέση με εμένα, που θεωρούμαι ένας σχετικά ακριβός γιατρός, η διαφορά για εφαρμογή ενέσιμου υαλουρονικού στα χείλη είναι της τάξεως των 50 – 70€. Τα υλικά τους βέβαια είναι πάρα πολύ φθηνά, δεν είναι επώνυμων εταιρειών. Αυτό που χρησιμοποιούν κοστίζει 10€ όταν το δικό μου το έχω πληρώσει 130-150€. Οπότε αντιλαμβάνεστε το περιθώριο κέρδους που έχουν. Φυσικά δεν κάνουν μόνο χείλη, αλλά τα πάντα. Εννοείται και μπότοξ. Πηγαίνουν σε ένα φαρμακείο και το αγοράζουν. Αν και πρόκειται για φάρμακο, μπορούν να το προμηθευτούν. Αυτό που απευχόμαστε όλοι οι γιατροί που κάνουμε τα ενέσιμα είναι να γίνει θρόμβωση ενός αγγείου και να προκληθεί νέκρωση της περιοχής. Ως γιατροί όμως, ακόμα και αν μας συμβεί, έχουμε τις γνώσεις και την ψυχραιμία να το αντιληφθούμε εγκαίρως και να το αντιμετωπίσουμε».
Υαλουρονικό σε μια γκαρσονιέρα
Τα λόγια του κυρίου Δαράβαλη τα επιβεβαιώνει μέσω της δικής της ιστορίας η Σοφία*, μια νεαρή κοπέλα από την Πάτρα η οποία σε μια επίσκεψή της στο κομμωτήριο άκουσε τις υπαλλήλους να συζητάνε για μπότοξ και για υαλουρονικό. «Μου άρεσαν τα χείλη που είχε κάνει η μια από αυτές οπότε ζήτησα περισσότερες πληροφορίες. Μου είπε πως της τα έκανε μια γυναίκα που έρχεται από την Αθήνα και που δέχεται τις πελάτισσες σε ένα διαμέρισμα. Εγώ είχα ξαναβάλει υαλουρονικό στα χείλη, κανονικά σε δερματολόγο. Η τιμή όμως που άκουσα στο κομμωτήριο ήταν λίγο πιο οικονομική, 150€. Δεν το πολυσκέφτηκα, πήρα τηλέφωνο, το σήκωσε μια γυναίκα, της είπα πως βρήκα τον αριθμό σας από την τάδε κοπέλα και πως ενδιαφέρομαι να σας συναντήσω και εγώ. Μου είπε πως έρχεται στην Πάτρα ανά 15 μέρες και έτσι κλείσαμε το ραντεβού. Ο χώρος της ήταν ένα διαμέρισμα, μια γκαρσονιέρα. Με υποδέχτηκε η ίδια και αρχικά μου πρότεινε να κάνω και μπότοξ. Όταν τη ρώτησα τι υλικό βάζει στα χείλη με διαβεβαίωσε πως ήταν επώνυμο. Καθώς εγώ δεν ήμουν υποψιασμένη, δεν ρώτησα περισσότερα, δεν ήξερα κιόλας. Ξεκίνησε λοιπόν την εφαρμογή και κάποια στιγμή κατάλαβα πως κάπως σαν να ταράχθηκε. Μου είπε να μην κουνηθώ, να μην αγχωθώ, εγώ όμως είχα αρχίσει να νιώθω το στόμα μου περίεργα. Της ζήτησα να κοιταχτώ στον καθρέφτη και είδα πως τα χείλη μου είχαν παραμορφωθεί, ειδικά η μια πλευρά είχε πρηστεί πάρα πολύ. Μου έδωσε κορτιζόνη και μου έκανε και μια ακόμα ένεση, νομίζω το αντίδοτο του υαλουρονικού. Έμεινα εκεί στον χώρο περίπου δύο ώρες. Μου έδωσε να κρατάω κάτι στα χείλη και το οίδημα κάπως υποχώρησε. Όση ώρα περίμενα ήρθαν και άλλες κοπέλες, για μπότοξ. Σηκώθηκα, την πλήρωσα κανονικά και έφυγα. Τα χείλη μου βέβαια ήταν ακόμα χάλια, παραμορφωμένα και από τη μια πλευρά μελανιασμένα. Δεν πονούσα, αλλά είχα ένα περίεργο αίσθημα σαν να καίγεται το δέρμα. Την επόμενη μέρα πήγα σε δερματολόγο και εκεί έμαθα πως κινδύνεψα να πάθω νέκρωση του δέρματος. Μου είπαν να κάνω υπομονή, να δούμε πώς θα εξελιχθεί. Έμεινα με τα χείλη μου σε αυτή την κατάσταση για περίπου έναν μήνα, μέχρι να μπορέσω να τα διορθώσω. Τα βάζω με τον εαυτό μου που παρασύρθηκα τόσο εύκολα, ήταν μέγα λάθος από πλευράς μου».
Μη αναστρέψιμες βλάβες
«Υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη πως στα ενέσιμα, ακόμα και αν έχεις ένα κακό αποτέλεσμα, δεν πειράζει γιατί η δράση τους αναστρέφεται. Αυτό δεν ισχύει».
Ο πλαστικός χειρούργος Γιώργος Σκούρας επισημαίνει ότι οι παραμορφώσεις που βλέπουμε γίνονται κυρίως από κατάχρηση ή από λάθος χρήση ενέσιμων θεραπειών και εξηγεί πως στις πιο νεαρές ηλικίες το παρατηρούμε κυρίως στα χείλη, ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες στα ζυγωματικά. «Κατάχρηση υαλουρονικού βλέπουμε και στη μύτη, ακόμα και σε περιπτώσεις που το σωστό θα ήταν να υποβληθεί ο ασθενής που έχει αισθητικό πρόβλημα σε ρινοπλαστική. Μου έχουν έρθει ασθενείς με νεκρωμένο το δέρμα πάνω στη μύτη τους από χρήση υαλουρονικού. Νεκρωμένο δέρμα σημαίνει πως έχει χάσει την αιμάτωση του, γίνεται μαύρο και πέφτει. Για να το πούμε απλά, σαπίζει. Παίρνουμε μετά δέρμα από αλλού για να το αποκαταστήσουμε, ο ασθενής όμως έχει καταστραφεί. Ό,τι τεχνική και να χρησιμοποιήσουμε, το τελικό αποτέλεσμα μαρτυρά πως κάτι έχει συμβεί». Ο ίδιος προτρέπει τον κόσμο που θέλει να βάλει υαλουρονικό να εμπιστεύεται αποκλειστικά πλαστικούς χειρούργους, δερματολόγους και σε κάποιες περιπτώσεις ωτορινολαρυγγολόγους με συγκεκριμένη εξειδίκευση, ενώ μοιράζεται μαζί μας την εξής παρατήρηση που έχει κάνει: «Ο κόσμος έχει φόβο και δέος για το χειρουργείο. Στο χειρουργείο δεν μου ζητάνε ποτέ υπερβολές. Υπάρχει όμως η λανθασμένη αντίληψη πως στα ενέσιμα ακόμα και αν έχεις ένα κακό αποτέλεσμα δεν πειράζει γιατί η δράση τους αναστρέφεται. Αυτό δεν ισχύει. Αν βάλεις πολύ υαλουρονικό στα χείλη τότε θα ξεχειλώσουν. Ακόμα και αν το υλικό απορροφηθεί θα μείνουν ζάρες, δεν θα επανέλθουν. Το ίδιο ισχύει και με τα παραφουσκωμένα πρόσωπα. Δεν επανέρχονται στο φυσιολογικό ούτε με χειρουργείο. Σαφώς υπάρχουν και κακής ποιότητας υαλουρονικά, οι αξιόπιστες εταιρείες είναι δυο – τρεις».
Βλεφαροπλαστική με φακελάκι
Μια άλλη πτυχή της αγοράς των αισθητικών επεμβάσεων μοιράζεται μαζί μας η Μαρία*, η οποία επισκέφτηκε το τμήμα της Πλαστική Χειρουργικής ενός δημόσιου νοσοκομείου για μια δερματική αλλοίωση που είχε στο άνω βλέφαρο. «Η σύσταση των γιατρών ήταν να αφαιρεθεί χειρουργικά. Όταν συναντήθηκα με τη γιατρό που θα με χειρουργούσε, με ρώτησε αν θα επιθυμούσα να προβούμε και σε βλεφαροπλαστική. Αν και δεν είχα κάποιο εμφανές πρόβλημα ομολογώ πως η σκέψη της βλεφαροπλαστικής υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου, το κόστος όμως για τα δεδομένα μου ήταν απαγορευτικό. Έκανα μια πρώτη, διερευνητική συζήτηση μαζί της και στο τέλος την ρώτησα ευθέως πόσο θα κόστιζε. Μου απάντησε πολύ αόριστα χωρίς να μου δώσει κάποια συγκεκριμένη τιμή, δίνοντας μου να καταλάβω πως μπορώ να της δώσω ό,τι ποσό εγώ νομίζω. Την ημέρα της επέμβασης συναντηθήκαμε πριν το χειρουργείο στο γραφείο της και εγώ της έδωσα έναν φάκελο όπου είχα βάλει 300€. Όλα κύλησαν ομαλά, όταν όμως οι μέρες περνούσαν και άρχισα να ξεπρήζομαι διαπίστωσα πως η μια τομή έχει αφήσει μια έντονη ουλή, η οποία είναι εμφανής μέχρι και σήμερα. Δεν ξέρω τι μπορεί να πήγε λάθος. Η γιατρός, στη μετεγχειρητική μας συνάντηση με διαβεβαίωσε πως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα και πως μέσα στους επόμενους μήνες το σημάδι θα ατονήσει, κάτι που όμως δεν συνέβη. Φεύγοντας δε, μου πρότεινε να πάω στο ιδιωτικό της ιατρείο για να κάνουμε και ένα μπότοξ».
*τα ονόματα έχουν αλλαχθεί