ΛΟΝΔΙΝΟ. Οσοι πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα κινδυνεύουν περισσότερο να πεθάνουν πρόωρα. Ωστόσο, το τακτικό περπάτημα μειώνει τον κίνδυνο, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η πάθηση είναι η συχνότερη μορφή αρθρίτιδας, από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο. Πλήττει τις αρθρώσεις κυρίως στα χέρια, στα γόνατα, στους γοφούς και στη σπονδυλική στήλη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Δημόσιας Υγείας και Επιδημιολογίας Ρος Γουίλκι, του Πανεπιστημίου του Κιλ, ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερους από 10.000 ασθενείς ηλικίας άνω των 50 ετών, σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας, για να δουν κατά πόσον η οστεοαρθρίτιδα συνδέεται με αυξημένη θνησιμότητα. Διαπιστώθηκε ότι οι πάσχοντες έχουν όντως αυξημένη κατά 11% πιθανότητα πρόωρου θανάτου σε σχέση με όσους δεν έχουν οστεοαρθρίτιδα. Από την άλλη, διαπιστώθηκε ότι η σωματική δραστηριότητα, όπως το συχνό βάδισμα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο. Αντίθετα, ψυχολογικοί (άγχος, κατάθλιψη) και άλλοι παράγοντες (κακός ύπνος) φαίνεται να επιδρούν αρνητικά.
Η οστεοαρθρίτιδα δεν θεωρείται άμεσα απειλητική για τη ζωή από τους γιατρούς, αλλά όπως λέει ο δρ Γουίλκι, «η νέα μελέτη έχει δύο βασικά ευρήματα. Πρώτον, ότι η επίπτωση της οστεοαρθρίτιδας είναι ευρεία και εκτείνεται έως τον πρόωρο θάνατο και δεύτερον, ότι υπάρχουν τρόποι για να μειώσει κανείς αυτόν τον κίνδυνο».
Σύμφωνα με τους New York Times, ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα ζούσαν επί μακρόν με μικρές ελπίδες ότι η κατάστασή τους θα μπορούσε να βελτιωθεί. Οι γιατροί δεν σταματούσαν να τους εξηγούν ότι οι άνθρωποι γερνούν, ότι τα ισχία τους και τα γόνατά τους αναπόφευκτα φθείρονται. Την τελευταία δεκαετία, όμως, έγινε επανεξέταση των βασικών προβλημάτων και αιτίων της οστεοαρθρίτιδας.
«Αυτό που έχει αλλάξει σήμερα είναι κυρίως ο τρόπος με τον οποίο σκεπτόμαστε και ερευνούμε την πάθηση. Δεν είμαστε πια αρνητικοί», σημειώνει ο δρ Στίβεν Αμπραμσον, διευθυντής του νοσοκομείου για τις ασθένειες των αρθρώσεων, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. «Είναι νόσος στην οποία μπορούμε να παρέμβουμε». Και υπάρχει πράγματι μεγάλη ανάγκη για περισσότερη παρέμβαση. Η οστεοαρθρίτιδα είναι ανίατη και οι συνηθισμένες θεραπευτικές αγωγές είναι ανεπαρκείς. Σήμερα, 21 εκατ. Αμερικανοί υποφέρουν από την ασθένεια, που είναι η κύρια αιτία αναπηρίας σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Οι περισσότεροι ασθενείς στηρίζονται σε παυσίπονα τα οποία προσφέρουν προσωρινή και μερική ανακούφιση ή εξαρτώνται από χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση δύσκαμπτων και φθαρμένων αρθρώσεων.