ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ. Σε επικίνδυνα επίπεδα «θερμοκρασιακού στρες», που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και βλάβες ζωτικών οργάνων, εκτίθενται κάθε χρόνο εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλοί από αυτούς ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες και εργάζονται υπό ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, όπως στην ύπαιθρο ή σε εργοστάσια και νοσοκομεία.
Την ίδια ώρα, η κλιματική αλλαγή ενισχύει τις πιθανότητες επικράτησης ακραίων καιρικών συνθηκών τα καλοκαίρια, τα οποία θα γίνουν υπερβολικά ζεστά για ανθρώπινη εργασία. Ο ιατρός Τζίμι Λι, από τη Σιγκαπούρη, εξηγεί στο BBC ότι εργάζεται μέσα σε ασφυκτική ζέστη φροντίζοντας ασθενείς της COVID-19 στην πόλη. Το πρωτόκολλο ασφαλείας δεν επιτρέπει τη χρήση κλιματιστικών στο νοσοκομείο, ενώ ο δρ Λι λέει ότι η υγρή ζέστη κάνει τους συναδέλφους του εριστικούς και επιθετικούς. Τα προστατευτικά ρούχα και η μάσκα που φοράει ο δρ Λι δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη δουλειά του, εγκλωβίζοντας το σώμα του κάτω από πολλές στρώσεις πλαστικού. «Η βάρδια των οκτώ ωρών είναι αφόρητη και η ζέστη επηρεάζει το ηθικό», αναφέρει ο Λι.
Το θερμοκρασιακό στρες εμφανίζεται όταν το ανθρώπινο σώμα είναι ανίκανο να μειώσει τη θερμοκρασία του, απειλώντας την εύρυθμη λειτουργία ζωτικών οργάνων. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η εξάτμιση του ιδρώτα από το δέρμα είναι αδύνατη εξαιτίας υπερβολικής υγρασίας στην ατμόσφαιρα. Αυτό προκαλούν τα πλαστικά προστατευτικά ρούχα που φορούν οι εργαζόμενοι νοσοκομείων σε τροπικές χώρες. Η δρ Ρεμπέκα Λούκας, του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, εξηγεί ότι τα συμπτώματα του θερμοκρασιακού στρες μπορεί να περιλαμβάνουν από τάση λιποθυμίας, αίσθηση ζάλης και κράμπες μέχρι νεφρική ή εντερική ανεπάρκεια.
Ο αμερικανικός στρατός επινόησε τη δεκαετία του 1950 τον δείκτη WBGT (καθολική υγρο-θερμοκρασία σώματος), ο οποίος υπολογίζει το ποσοστό υγρασίας σε συνδυασμό με τη θερμοκρασία του σώματος. Οταν ο δείκτης φθάσει στους 29 βαθμούς Κελσίου, ο στρατός συστήνει τη διακοπή κάθε σωματικής άσκησης για όσους δεν έχουν εγκλιματισθεί. Τέτοια επίπεδα του δείκτη WBGT βιώνουν, όμως, καθημερινά ο Λι και οι συνάδελφοί του στον θάλαμο COVID-19 του νοσοκομείου της Σιγκαπούρης. Οταν ο δείκτης φθάσει τους 32 βαθμούς Κελσίου, ο αμερικανικός στρατός εκτιμά ότι η ζωή των στρατευσίμων βρίσκεται σε κίνδυνο.
Τέτοια –και υψηλότερα– επίπεδα θερμοκρασίας και υγρασίας σώματος καταγράφονται συχνά σε θαλάμους κορωνοϊού σε νοσοκομεία της πόλης Τσενάι (πρώην Μαντράς) της νότιας Ινδίας. Η καθηγήτρια Βίντια Βενουγκοπάλ, της τοπικής ιατρικής σχολής, επισημαίνει ότι εργάτες σε χαλυβουργίες του Τσενάι καταγράφουν συχνά 41,7 βαθμούς Κελσίου στον δείκτη WBGT, θερμοκρασία που οδηγεί, σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε μόνιμες βλάβες υγείας, όπως καρδιoαναπνευστικές παθήσεις, πέτρες στους νεφρούς και ακραία αφυδάτωση.
Η σταθερή άνοδος της θερμοκρασίας της Γης και η εντονότερη υγρασία σημαίνουν ότι ολοένα περισσότεροι άνθρωποι εκτίθενται σε επικίνδυνα επίπεδα του συνδυασμού ζέστης και υγρασίας. «Ο άνθρωπος έχει εξελιχθεί για να λειτουργεί σε συγκεκριμένο εύρος θερμοκρασιών. Αν η άνοδος της θερμοκρασίας συνεχιστεί με τον σημερινό ρυθμό, πολλές περιοχές του κόσμου θα καταστούν αβίωτες για τον άνθρωπο», σημειώνει ο καθηγητής Ρίτσαρντ Μπετς, μέλος της βρετανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας.