500 λέξεις με τη Διώνη Δημητριάδου

500 λέξεις με τη Διώνη Δημητριάδου

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Διώνη Δημητριάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Iστορία και Aρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Γράφει ποιήματα και πεζά, επιμελείται εκδόσεις και δημοσιεύει (έντυπα και ηλεκτρονικά) άρθρα κριτικής λογοτεχνίας. Στο περιοδικό «Οδός Πανός» επιμελείται τη στήλη «Διαβάζοντας τους ποιητές – μικρά κριτικά σημειώματα». Μετέχει στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού η «Καρυοθραύστις». Εχει εκδώσει οκτώ βιβλία (πεζογραφίας, ποίησης και δοκιμιογραφίας) και έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις. Συντονίζει τη Λέσχη Ανάγνωσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγίας Παρασκευής. Διατηρεί το λογοτεχνικό ιστολόγιο «Με ανοιχτά βιβλία». Πρόσφατο βιβλίο της το «Ο Ευτυχισμένος Σίσυφος» (εκδόσεις ΑΩ).

Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;

Το «Εκεί» του Γιώργου Βέη και τα «Ποιήματα» του Γκότφριντ Μπεν.

Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;

Δεν ταυτίζομαι με τους ήρωες. Τους παρακολουθώ, τους κατανοώ, «συζητώ» μαζί τους. Ως εκεί.

Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;

Τον Καμύ, τον Κάφκα, τον Μπόρχες. Κι εγώ να κάθομαι παράμερα απλώς να τους ακούω. Απόλαυση!

Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;

Κάθε φορά που διαβάζω ένα καλό βιβλίο, συνειδητοποιώ πως υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντες συγγραφείς – μια γνώση που ελαχιστοποιεί την οποιαδήποτε προσωπική οίηση.

Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;

Την «Παναγία των Παρισίων» του Ουγκό. Κάποια αναγνώσματα τα θεωρούμε δεδομένα, ίσως και χωρίς να τα έχουμε διαβάσει. Κάποια στιγμή τα ανακαλύπτουμε, έστω και καθυστερημένα.

Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;

Το «Ο μύθος του Σίσυφου – δοκίμιο στο παράλογο» του Αλμπέρ Καμύ. Το διαβάζω διαρκώς από την εφηβεία μου, και ακόμη ανακαλύπτω μέσα του ενδιαφέροντα πράγματα.

Μπορεί ο Σίσυφος, με το βάρος που αέναα κουβαλάει, να είναι ευτυχισμένος;

Ναι, αναμφίβολα. Αρκεί να τον φανταστούμε κατά την κάθοδό του με τη γνώση πως η μοίρα του είναι στα χέρια του. Περιγελά τους θεούς έχοντας απόλυτη επίγνωση της κατάστασής του. Συνειδητοποιεί τη θέση του, τα όριά του. Δεν είναι καθόλου λίγο αυτό.

Πεζογραφία, ποίηση, κριτική, αρθρογραφία περί της λογοτεχνίας – σε ποιο απ’ όλα βρίσκεται περισσότερο η Διώνη;

Νομίζω πως πάνω απ’ όλα αγαπώ τον δοκιμιακό λόγο. Αυτή η μορφή γραφής με συνοδεύει ακόμη κι όταν γράφω ποίηση. Αφορά τη θέαση και τον σχολιασμό των πραγμάτων με κριτικό τρόπο.

Εχετε Facebook, Twitter κ.τ.λ.; Υπάρχει καθόλου ποίηση εκεί μέσα;

Εχω Facebook. Υπάρχει ποίηση, μόνο που πρέπει να ψάχνεις. Αν, όμως,  «συναναστρέφεσαι» εκεί μέσα με επιλεγμένα πρόσωπα, οπωσδήποτε διαβάζεις και ωραία πράγματα. Και όχι μόνον ποιητικά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή