Δοκίμασε τις αντοχές του τρέχοντας υπερμαραθώνιους στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, κι αφού κατάφερε να τερματίσει σε όλους, ετοιμάζεται τώρα για την κορυφή. Προορισμός του αυτή τη φορά δεν είναι ο Όλυμπος, όπου έχει ανέβει πάνω από 100 φορές, αλλά η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το Έβερεστ.
Ο αθλητής υπεραποστάσεων Μάριος Γιαννάκου, θα ταξιδέψει στις 30 Μαρτίου στην οροσειρά των Ιμαλαΐων, με σκοπό να προσπαθήσει να φτάσει στο Έβερεστ σε μια αποστολή με «πράσινο» αποτύπωμα.
«Η ορειβατική αποστολή στο Έβερεστ ξεκινάει τέλη Μαρτίου και θα διαρκέσει ως τις αρχές Ιουνίου, δηλαδή περίπου δύο μήνες, διάστημα κατά το οποίο οι ορειβάτες πρέπει να εγκλιματιστούμε λόγω της έλλειψης οξυγόνου. Επομένως, σκοπός μας είναι να είμαστε έτοιμοι το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου ώστε να επιχειρήσουμε το summit push στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου», λέει ο αθλητής από τη Δράμα, που μαζί με την ομάδα του έχουν βάλει στόχο όχι μόνο να φτάσουν στην ψηλότερη κορυφή του πλανήτη, αλλά και στην κατάβαση να αφήσουν μηδενικό αποτύπωμα στο βουνό.
«Εξαιτίας των ορειβατικών αποστολών που επιχειρούν αυτές τις αναβάσεις, τα βαριά υλικά εγκαταλείπονται πάρα πολλές φορές στο βουνό κι έχουν μολύνει την περιοχή. Επομένως, η αποστολή μας, στην οποία έχουμε δώσει το όνομα Eco-Everest Expedition, έχει ως σκοπό να κατεβάσει όλα τα σκουπίδια που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια της αποστολής», αναφέρει ο Μάριος, που το 2022, είχε αγωνιστεί σε απόσταση 500 χιλιομέτρων στην Αρκτική. Τώρα, γνωρίζει ότι το ρίσκο είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά.
Τι τον έκανε να πάρει αυτή την απόφαση; «Νομίζω ότι στη ζωή πρέπει να παίρνουμε μερικές φορές κάποια τέτοια ρίσκα γι’ αυτά που έχουμε ονειρευτεί να πετύχουμε, αλλιώς πρέπει να συμβιβαστούμε με μια ζωή που δεν μας εξυπηρετεί και δεν μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους. Θεωρώ ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην τη ζήσουμε όπως της αρμόζει», λέει.
«Υπάρχουν πολλές φορές που αναλύω το εγχείρημα και σκέφτομαι το τι μπορεί να πάει λάθος. Επομένως, σίγουρα γεννιέται και το αίσθημα του φόβου. Νομίζω ότι είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο και είναι κάτι το οποίο μας προετοιμάζει να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί και να είμαστε πιο προετοιμασμένοι όταν έρθει η δυσκολία» λέει ο αθλητής.
«Αυτό που με οδηγεί πάντα σε αυτές τις προσπάθειες είναι η περιπέτεια και όχι τόσο η φύση του αθλήματος. Ύστερα από δέκα χρόνια στους υπερμαραθώνιους και τις υπεραποστάσεις ήθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε ένα πολύ διαφορετικό πεδίο, που εμπεριέχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της περιπέτειας. Επομένως, αποφάσισα να επιχειρήσω φέτος κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι τα τελευταία χρόνια», εξηγεί, ενώ στην ερώτηση για το αν υπάρχει τελικά όριο σ’ όλα αυτά που κάνει, απαντά: «Κάπου ίσως να υπάρχει όριο. Πού ακριβώς δεν ξέρω!».
Γιατί το Έβερεστ; «Because it’s there!»
«Γιατί το Έβερεστ;» ήταν η ερώτηση που συνειρμικά ακολούθησε τη συζήτηση περί ορίων, με τον Μάριο να δανείζεται την περίφημη ρήση του Βρετανού ορειβάτη Τζορτζ Μάλλορι για να απαντήσει: «Because it’s there». Επειδή είναι εκεί. Αν και αναγνωρίζει πως υπάρχουν κίνδυνοι, δηλώνει αποφασισμένος να προσπαθήσει ν’ ανέβει ως την κορυφή.
«Σε ακραίο υψόμετρο υπάρχουν αρκετοί κίνδυνοι καθώς σε ακραίο υψόμετρο 8.848 μέτρων το οξυγόνο που υπάρχει είναι το 1/3 από αυτό που υπάρχει στην επιφάνεια της θάλασσας. Επομένως, εξαιτίας της έλλειψης οξυγόνου υπάρχει κίνδυνος, αν δεν εγκλιματιστεί σωστά κάποιος να πάθει το σύνδρομο HACE (High-Altitude Cerebral Edema), δηλαδή εγκεφαλικό οίδημα.»
Υπάρχουν ακόμα κίνδυνοι για πνευμονικό οίδημα, χιονοστιβάδες και πτώση στην περιοχή του παγετώνα Κούμπου, που αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα σημεία της περιοχής, όπως λέει. «Ωστόσο, η σωστή προετοιμασία και οι ιατρικές εξετάσεις λειτουργούν προληπτικά και αποτελεσματικά», εξηγεί ο Δραμινός αθλητής υπεραποστάσεων.
Όσο για τις συνθήκες που αναμένεται να συναντήσει, λέει ότι είναι πάντα ανάλογες του καιρού που επικρατεί τη δεδομένη στιγμή. «Η θερμοκρασία μπορεί να πέσει ακόμη και στους -45 βαθμούς Κελσίου όπως επίσης ένα συχνότερο φαινόμενο είναι οι χιονοθύελλες που επικρατούν σε ακραίο υψόμετρο», λέει.
Η προσπάθεια θα είναι αφιερωμένη στον Ερμη Θεοχαρόπουλο που ακριβώς πριν από έναν χρόνο έχασε την ζωή του στα Τζουμέρκα, κάνοντας αυτό που αγαπούσε, αλλά και στον αγώνα που γίνεται για εναέρια διάσωση στην Ελλάδα. «Έχουμε χρέος όλοι μας να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια».
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr