Ρόνι Μπιγκς: Απεβίωσε ο «μεγάλος ληστής του τρένου»
Εγινε διάσημος ως ένα από τα μέλη της συμμορίας που έκανε ληστεία
σε ταχυδρομική αμαξοστοιχία διαφεύγοντας με 2,6 εκατομμύρια
στερλίνες.
Reuters
Απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών ένας από τους πιο διάσημους εγκληματίες
της Βρετανίας, ο Ρόνι Μπιγκς.
Ο Μπιγκς πρωταγωνίστησε το 1963 μαζί με άλλα δέκα μέλη συμμορίας
στη «μεγάλη ληστεία του τρένου» και για την ακρίβεια σε ταχυδρομική
αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο Γλασκόβης – Λονδίνου. Οι
δράστες είχαν διαφύγει τότε με 2,6 εκατομμύρια στερλίνες, περίπου
40 εκατομμύρια σε σημερινή αξία.
Ο Μπιγκς, ο Ρέινολντς, ο Ρόναλντ «Μπάστερ» Έντουαρντς και τα άλλα
μέλη της συμμορίας φορούσαν κράνη και μάσκες του σκι όταν διέπραξαν
τη ληστεία, κοντά στο Τσέντινγκτον του Μπάκιχαμσαϊρ.
Οι ληστές διέφυγαν με 121 ταχυδρομικούς σάκους με 2,3 εκατομμύρια
στερλίνες.
Μιλώντας στο Νίκι Κάμπελ στο Radio 1 το 2000, προτού δηλαδή
επιστρέψει στη Βρετανία, ο Μπιγκς είπε ότι το μερίδιό του από τη
ληστεία ήταν περίπου 174.000 ευρώ σε σημερινά χρήματα.
«Τα ξόδεψα όλα, μέσα σε τρία χρόνια έκαναν φτερά», είχε πει.
Έκτοτε, «ζούσα μόνο από το όνομά μου».
Ο Ρόνι Μπιγκς είχε συλληφθεί μετά τη ληστεία και είχε καταδικαστεί
σε κάθειρξη 30 ετών. Κατάφερε ωστόσο να δραπετεύσει και να περάσει
36 χρόνια ως καταζητούμενος στη Λατινική Αμερική κάνοντας ζωή
πλεϊμπόι.
Ο Μπιγκς απέδρασε σκαρφαλώνοντας στον ύψους 10 μέτρων περιμετρικό
τοίχο της φυλακής, χρησιμοποιώντας στη συνέχεια μια ανεμόσκαλα, για
να επιβιβαστεί τελικά στο φορτηγάκι που τον περίμενε.
Αφού πέρασε από τις Βρυξέλλες και το Παρίσι μαζί με τη σύζυγο και
τα παιδιά του, και αφού απέκτησε νέο, πλαστό διαβατήριο και άλλαξε
τα χαρακτηριστικά του προσώπου του με πλαστική επέμβαση, κατέληξε
στην Αυστραλία. Οταν πληροφορήθηκε ότι η Ιντερπολ βρισκόταν στα
ίχνη του κατέφυγε στη Βραζιλία όπου έζησε για αρκετά χρόνια
κερδίζοντας τα προς το ζην με διάφορες απάτες– μεταξύ άλλων έδινε
πάρτι όπου οι συμμετέχοντες μπορούσαν να τα πιουν μαζί του έναντι
αδράς αμοιβής — αλλά και κάνοντας φωνητικά, ακόμα και σε τραγούδια
των Sex Pistols.
Η αστυνομία τον ανακάλυψε και πάλι, αλλά οι αρχές της χώρας
αρνήθηκαν να τον εκδώσουν καθώς η στριπτιζέζ ερωμένη του ήταν
έγκυος στο παιδί του. Το 1981 απήχθη από ομάδα βρετανών πρώην
στρατιωτικών που φιλοδοξούσαν να τον οδηγήσουν πίσω στην πατρίδα
για να εισπράξουν την επικήρυξη, όταν όμως το σκάφος που τους
μετέφερε έπαθε βλάβη στα Μπαρμπέιντος, η κυβέρνηση της χώρας
αρνήθηκε με τη σειρά της να τον εκδώσει στη Βρετανία και τον
έστειλε πίσω στη Βραζιλία.
Τον Μάιο του 2001, ο Μπιγκς επέστρεψε οικειοθελώς στη Βρετανία,
απένταρος και με πολλά προβλήματα υγείας, με αεροσκάφος ναυλωμένο
από την εφημερίδα «Sun», που είχε καταβάλει ένα τεράστιο ποσό για
να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ιστορίας του, και οδηγήθηκε στη
φυλακή.
Το 2002, σχεδόν παράλυτος έπειτα από τέσσερα εγκεφαλικά επεισόδια,
παντρεύτηκε τη βραζιλιάνα φίλη του. Το 2009, με πολύ σοβαρά πλέον
προβλήματα υγείας, αποφυλακίστηκε έπειτα από απόφαση του βρετανού
υπουργού Δικαιοσύνης Τζακ Στρο «για ανθρωπιστικούς λόγους».
Τελευταία φορά που εθεάθη δημοσίως ήταν τον Μάρτιο, στην κηδεία του
έταιρου ληστή Μπρους Ρέινολντς.
Από τότε που επέστρεψε μέχρι τον θάνατό του σήμερα, μοιραζόταν τις
ώρες του ανάμεσα στο σπίτι του γιου του στο βόρειο Λονδίνο, σε
νοσοκομεία και οίκους ευγηρίας απολαμβάνοντας 24ωρη περίθαλψη χάρις
στο ΕΣΥ και εισπράττοντας μία μικρή σύνταξη.
Ο ίδιος είχε εκφράσει μεταμέλεια για το γεγονός ότι στη διάρκεια
της ληστείας χτύπησαν τον μηχανοδηγό του τρένου, Τζακ Μιλς, στο
κεφάλι, προκαλώντας του σοβαρό πρόβλημα υγείας με αποτέλεσμα να μην
ξαναεργαστεί και τελικά να πεθάνει το 1970.
«Μετανιώνω απόλυτα. Εύχομαι μόνο να μην είχε συμβεί, αλλά δεν μπορώ
να γυρίσω πίσω το χρόνο».
Όμως έσπευσε να διευκρινίσει ότι δεν είχε μετανιώσει για τη ληστεία
και αναφερόμενος σε σχόλια του δικαστή, είπε: «Φοβάμαι ότι είμαι
απέραντα άπληστος».
Τον περασμένο Αύγουστο, ενώ πλησίαζε η 50ή επέτειος από τη ληστεία
η οποία, μάλιστα, συνέπιπτε με τα 84α του γενέθλια, ο Μπιγκς είχε
δηλώσει: «Αν θέλετε να με ρωτήσετε αν μετάνιωσα που πήρα μέρος στη
ληστεία, η απάντηση είναι όχι».