Πριν από έξι χρόνια, στα προεόρτια της διεθνούς οικονομικής κρίσης και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2008, οι τιμές των πολύτιμων μετάλλων κατακρημνίζονταν. Τότε η πάμπλουτη οικογένεια των Περουβιανών μεγαλοεπιχειρηματιών Μπρέσια κατέβαλε περί τα 400 εκατ. δολάρια και απέκτησε τα μεγαλύτερα αποθέματα κασσιτέρου στον κόσμο, που βρίσκονται στην περιοχή Πιτίνγκα στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Σήμερα, πλέον, με την εξορυκτική τους εταιρεία Minsur -μέλος του οικογενειακού ομίλου Brescia- οι Μπρέσια είναι οι μόνοι μεταξύ τών -κυρίως προερχομένων από τη ΝΑ Ασία- ανταγωνιστών τους που μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή του κασσίτερου. Το μέταλλο αυτό έχει μεγάλη ζήτηση, εξαιτίας του ότι με επιμέρους προσμείξεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα έξυπνα τηλέφωνα. Υπενθυμίζεται πως από την αρχή του 2014 ο κασσίτερος είναι το ένα από τα δύο βιομηχανικά μέταλλα που η τιμή τους ανέρχεται δυναμικά.
«Η μοναδική επιχείρηση με την αναγκαία παρουσία για να επεκταθεί είναι η Minsur, γιατί η οικογένεια Μπρέσια αποδείχθηκε πολύ καλή στις έγκαιρες κινήσεις της», παρατηρεί ο αναλυτής Σέσαρ Πέρες της BTG στο Σαντιάγο.
Οι κασσιτεροπαραγωγοί δεν συμβαδίζουν με τη διογκούμενη ζήτηση, κάτι που δεν μπορούν να ισχυριστούν οι παραγωγοί αργύρου και χρυσού. Βέβαια, η κατάσταση ήταν διαφορετική το 2008, όταν ο εκτελεστικός διευθυντής του ομίλου Brescia, Φορτουνάτο Μπρέσια, και ο πρόεδρος Πέδρο Μπρέσια συνήψαν συμφωνία εξαγοράς της περιοχής με τα αποθέματα στην Πιτίνγκα του Αμαζονίου, ενώ την ίδια περίοδο η τιμή του κασσίτερου είχε υποχωρήσει 54%. Χάρις σε μια σειρά από εξαγορές, ο πολυσχιδής όμιλος με δραστηριότητες από τράπεζες μέχρι εξορύξεις, ο οποίος είχε ιδρυθεί από τον Ιταλό προπάππου Φορτουνάτο Μπρέσια, αναδείχθηκε στον μεγαλύτερο παραγωγό κασσιτέρου, μετά την κινεζική Yunnan Tin και τη μαλαισιανή Malaysia Smelting.
Ο όμιλος Brescia αγόρασε τη Minsur στη δεκαετία του 1970, της οποίας το ορυχείο στην περιοχή Σαν Ραφαέλ του Περού είναι το μεγαλύτερο παγκοσμίως, ενώ τα αποθέματά της στην περιοχή Πιτίνγκα είναι τα μεγαλύτερα διεθνώς. Σήμερα η Minsur επιταχύνει την παραγωγή της, ώστε να προμηθεύσει μια αγορά η οποία προβλέπεται να αντιμετωπίσει ελλείψεις, σύμφωνα με τον κασσιτεροπαραγωγικό όμιλο ITRI. «Τα βασικά μεγέθη του κλάδου είναι αψεγάδιαστα», παρατηρεί ο διευθύνων σύμβουλος της Minsur, Χουάν Λουίς Κρούγκερ. «Προβλέπω αύξηση της ζήτησης 3%-4% ετησίως, ενώ η προσφορά θα παραμείνει περιορισμένη».
Οι προμηθευτές της Apple και της Samsung έπρεπε να αναζητήσουν κασσίτερο σε άλλες χώρες εκτός Ινδονησίας, η οποία είναι και η μεγαλύτερη παραγωγός παγκοσμίως. Η κυβέρνησή της, όμως, απαγόρευσε τον Σεπτέμβριο τις πωλήσεις κασσίτερου από τις παράνομες εξορύξεις στο νησί Μπάνγκα. Ως αποτέλεσμα, οι εξαγωγές της Ινδονησίας ελαττώθηκαν δραστικά κατά ένα τρίτο, στις 60.000 τόνους τον χρόνο.
Η Minsur φέτος σχεδιάζει να αυξήσει την παραγωγή της στην περιοχή Πιτίνγκα κατά 25%, ενώ παράλληλα θα σταθεροποιήσει τη μείωση της παραγωγής στο ορυχείο Σαν Ραφαέλ. Η παραγωγή από το τελευταίο έχει ενισχυθεί στις 4.200 τόνους για το 2013 έναντι των 1.100 το 2010, επισημαίνει ο κ. Κρούγκερ. Οι ανταγωνιστές της Minsur από τη Νοτιοανατολική Ασία υπόκεινται σε περιορισμούς εξαιτίας προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζουν οι μικρότερης κλίμακας εξορυκτικοί όμιλοι από τους οποίους αγοράζουν την πρώτη ύλη.
Οι δε εταιρείες επεξεργασίας του κασσίτερου υπόκεινται σε αυστηρότερους ελέγχους, ώστε να διασφαλίζεται πως αγοράζουν τα υλικά τους από προμηθευτές που εφαρμόζουν κανόνες ασφαλείας. «Δεν πρόκειται να επεκτείνουμε την εξορυκτική-παραγωγική μας ικανότητα γρήγορα, απλώς και μόνον επειδή η τιμή του μετάλλου είναι καλή», τονίζει ο Γιανγκ Ζιαουέι, εκπρόσωπος σε θέματα συναλλαγών αξιογράφων της κινεζικής Yunnan Tin.
Η τελευταία, η μεγαλύτερη εταιρεία του κόσμου στην παραγωγή κασσίτερου, αποσκοπεί σε μια παραγωγή της τάξεως των 71.600 μετρικών τόνων το 2014, η οποία είναι κατά τι διαφορετική από την αντίστοιχη πριν από ένα χρόνο. Αναλυτές του κλάδου εξόρυξης υπογραμμίζουν πως οι εκτός Ινδονησίας παραγωγοί έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν μόνον ένα μικρό μέρος από τις απώλειές της, δεδομένου ότι υπάρχουν απαγορεύσεις στις εξορύξεις των παράνομων ορυχείων. Σύμφωνα, τέλος, με την Barclays, η παγκόσμια αγορά κασσιτέρου θα εμφανίσει έλλειμμα για πέμπτη διαδοχική χρονιά το 2014. Το 2013 η παγκόσμια ζήτηση ανερχόταν σε 344.000 τόνους έναντι παραγωγής 341.000 τόνων.
Samsung, LG και Apple
Το 2008, οπότε και η Minsur απέκτησε τα κασσιτεροφόρα εδάφη στην Πιτίνγκα του Αμαζονίου από την Paranapanema, η τιμή του μετάλλου στην αγορά έφθανε σχεδόν τις 17.000 δολάρια ο τόνος. Σήμερα έχει ανέλθει σχεδόν στις 22.925 δολάρια ο τόνος. Κατά τους αναλυτές, φέτος η τιμή του αναμένεται να εκτιναχθεί έως και στις 26.000 δολάρια ο τόνος. Τα αποθέματα κασσιτέρου στην Αγορά Μετάλλων του Λονδίνου (LME) έχουν συρρικνωθεί σχεδόν σε 9.555 τόνους ή σχεδόν σε 11 ημέρες παγκόσμιας ζήτησης, εν συγκρίσει με τις 15.000 τόνους ή τις 17 ημέρες πριν από ένα εξάμηνο. Τα εν λόγω αποθέματα του LME ελαττώθηκαν σε επίπεδα ναδίρ 5ετίας.
Τα προηγούμενα 10 χρόνια η τιμή του κασσιτέρου τριπλασιάστηκε, κυρίως γιατί η Ε.Ε. απαγόρευσε τη χρήση του μολύβδου στις ηλεκτρικές συσκευές. Επιπροσθέτως, η ζήτηση αυξάνεται για τη συσκευασία των τροφίμων, μια αγορά η οποία είναι και η δεύτερη μεγαλύτερη για τον κασσίτερο μετά τα έξυπνα τηλέφωνα. Κατά την Barclays, φέτος θα παρατηρηθούν ελλείψεις της τάξεως των 5.000 τόνων. Λόγου χάριν, ο όμιλος Foxconn Technology Group, ο μεγαλύτερος εργολάβος της Apple, κάνει χρήση σε ετήσια βάση χιλιάδων τόνων κασσιτέρου. Το μέταλλο τήκεται υπό τη μορφή μικροσκοπικότατων σταγονιδίων. Αυτά χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση και προσαρμογή εξαρτημάτων πάνω σε πλακίδια μικροκυκλωμάτων, τα οποία συνιστούν την υποδομή των iPhones και των iPad. Οι κατασκευάστριες κινητών συσκευών Samsung, Sony Corporation και LG Electronics ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν κασσίτερο, ο οποίος είχε παρανόμως εξαχθεί από τα ορυχεία του νησιού Μπάνγκα της Ινδονησίας.
Πέραν της παραγωγής κασσιτέρου, την οποία μπορεί να αποδώσει στον όμιλο Brescia η Πιτίνγκα σε απόσταση 300 χλμ. βόρεια του λιμανιού Μανάους στον Αμαζόνιο, φέρει και σπάνιες γαίες. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται το νεόβιο και το ταντάλιο, συστατικά για χρήση σε τρανζίστορ και ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Ο δημιουργός της επιχειρηματικής αυτοκρατορίας Brescia, ο Φορτουνάτο Μπρέσια, έφθασε στο Περού το 1889, έχοντας ξεκινήσει από την Ιταλία. Πρώτη του ενασχόληση ήταν η γεωργία. Στη δεκαετία του 1960 απώλεσε την περιουσία του σε γη με την αναδιανομή εδαφών από την τότε κυβέρνηση. Οι γιοι του στράφηκαν στα αλιεύματα και στη δεκαετία του 1990 εισήλθαν στις τράπεζες.