Κρυμμένος για ώρες μέσα σε ένα αμάξι παρκαρισμένο απέναντι από τη μεγάλη μπλε πόρτα του περιβόητου κτιρίου της οδού du Cirque, μόλις τρία στενά πιο κάτω από το Μέγαρο των Ηλυσίων, ο Σεμπαστιάν Βαλιελά, ένας από τους πιο γνωστούς παπαράτσι της Γαλλίας, παρακολουθούσε επί 10 ολόκληρες ημέρες τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ να μπαινοβγαίνει στο σπίτι της ερωμένης του, της ηθοποιού Ζιλί Γκαγιέ. Ηδη για μήνες οι συνάδελφοί του έψαχναν με μανία να εντοπίσουν την «παράνομη» ερωτική φωλιά του ζευγαριού, αλλά μάταια. Ο «μοναχικός λύκος», όπως τον αποκαλούν τα γαλλικά ΜΜΕ, ήταν πάλι ένα βήμα μπροστά…
Πολύ καιρό και υπομονετικά κυνηγούσε το «θήραμά» του, που δεν ήταν άλλο από τη Γαλλίδα ηθοποιό, η οποία τελικά τον οδήγησε άθελά της στο διαμέρισμα. Στην τηλεφωνική μας επικοινωνία, ο υπόδικος παπαράτσο μού περιγράφει λεπτομερώς το σκηνικό της αποκάλυψης του «ροζ» σκανδάλου, που έφερε τόση αναστάτωση στον διεθνή Τύπο και «χάρισε» στον Ολάντ τον αναπάντεχο τίτλο του καρδιοκατακτητή, αλλά και στον ίδιο αρκετές χιλιάδες ευρώ (το φημολογούμενο ποσό της πρώτης δημοσίευσης της επίμαχης φωτογραφίας είναι 40.000 ευρώ, αν και ο ίδιος απαντά «no comment»). Μιλάει γρήγορα, είναι άνετος και φιλικός, και εξηγεί χωρίς ενδοιασμούς πώς κατάφερε να φτάσει πρώτος στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή.
«Η φήμη για την κρυφή σχέση του Ολάντ είχε φτάσει στα αυτιά μας καιρό πριν. Ηταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί», λέει. «Εγώ αποφάσισα να ξεκινήσω από την Γκαγιέ. Παρακολουθούσα καθημερινά τις κινήσεις της. Ενα πρωινό την είδα να φεύγει από το Café de Flore συνοδευόμενη από έναν άντρα της προσωπικής ασφάλειας του προέδρου. Τους ακολούθησα, και έτσι έμαθα το σημείο συνάντησης. Από την επόμενη κιόλας μέρα (26 Δεκεμβρίου 2013) λάβαμε θέσεις, εγώ μέσα στο αυτοκίνητο και ο βοηθός μου πίσω από ένα παράθυρο στο κλιμακοστάσιο του απέναντι κτιρίου, για να έχει στο οπτικό του πεδίο το διαμέρισμα που βρισκόταν στον τέταρτο όροφο».
Ολα ήταν έτοιμα για την «επίθεση». Ο Ολάντ, που καταφθάνει ανυποψίαστος λίγες ώρες αργότερα πάνω στο σκούτερ, συνοδευόμενος από τον οδηγό του, γίνεται «εύκολη λεία» και προσφέρει στον Βαλιελά την πιο πολυσυζητημένη λήψη της χρονιάς… Η συνέχεια είναι γνωστή… Στις 10 Ιανουαρίου του 2014, το γαλλικό σκανδαλοθηρικό περιοδικό Closer δημοσιεύει τις επίμαχες φωτογραφίες και ρίχνει τίτλους τέλους στην «επίσημη» σχέση του Γάλλου προέδρου με τη Bαλερί Τριερβελέρ (δημοσιογράφο του Paris Match), οδηγώντας τη στο νοσοκομείο με νευρικό κλονισμό. «Η μόνη μέρα που ο πρόεδρος δεν εμφανίστηκε ήταν η παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Δεν θα μπορούσε μάλλον να βρει δικαιολογία να ξεφύγει από την Τριερβελέρ…» λέει αστειευόμενος.
Πόσο εύκολο αποδείχθηκε τελικά να βρεθεί κανείς τόσο κοντά στον πρόεδρο της Γαλλίας; «Τρομακτικά απλό. Υπήρχε μόνο ένας σωματοφύλακας, ο οποίος τον ακολουθούσε με το αυτοκίνητο, έφευγε όμως αμέσως μόλις εκείνος έμπαινε στο κτίριο. Η αλήθεια είναι πως αναρωτήθηκα πολλές φορές πώς είναι δυνατόν ένας ηγέτης να παίρνει τόσο μεγάλο ρίσκο». Οι φήμες ότι πίσω από αυτές τις αποκαλύψεις ήταν ο Νικολά Σαρκοζί τον κάνουν να δυσανασχετεί. «Νομίζω ότι πρόκειται για μια γελοία θεωρία συνωμοσίας».
«Ο Μιτεράν κι εγώ»
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ο Σεμπαστιάν Βαλιελά βάζει στόχο έναν πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Το 1994, μαθητευόμενος ακόμα στο πρακτορείο Sphinx του «βασιλιά» των παπαράτσι Πασκάλ Ροστάν, του δίνεται η ευκαιρία να απαθανατίσει την πιο πολυσυζητημένη ίσως φωτογραφία στην ιστορία των γαλλικών ΜΜΕ, τον Φρανσουά Μιτεράν σε τρυφερό στιγμιότυπο με την κρυφή έως τότε κόρη του Μαζαρίν. Η φωτογραφία, που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 1994 στο περιοδικό Paris Match, τραβήχτηκε από τον 20χρονο τότε Βαλιελά, όμως τη διαπραγμάτευση της πώλησής της ανέλαβε ο μετρ. Αυτήν τη φορά θα μου αποκαλύψει το ποσό. «Η συγκεκριμένη φωτογραφία αγοράστηκε έναντι του ποσού των 500.000 γαλλικών φράγκων. Το 40% πήγε στο πρακτορείο και το 60% το μοιράστηκα με τον συνάδελφό μου».
Θα έλεγε κανείς ότι έχετε μια μανία με τους προέδρους του σοσιαλιστικού κόμματος… «Καθαρή σύμπτωση», απαντά γελώντας, «αν και οι πολιτικοί της Δεξιάς είναι αναμφισβήτητα πιο συνετοί»! Ο Ζακ Σιράκ όμως, γνωστός για την αδυναμία του στις γυναίκες, κατάφερε να ξεφύγει από τα δίκτυα των παπαράτσι. «Είναι γνωστό πως και ο Σιράκ είχε πολλές ερωμένες. Ολες όμως οι ερωτικές του ιστορίες ήταν τόσο σύντομες, που δεν είχαμε το χρόνο να τις επιβεβαιώσουμε και να τον εντοπίσουμε. Δεν έζησε ποτέ έναν φλογερό έρωτα, μια πραγματική εξωσυζυγική περιπέτεια που θα μας επέτρεπε να τον πιάσουμε στα πράσα».
Με τον Μιτεράν τα πράγματα ήταν διαφορετικά. «Είναι απορίας άξιο πώς το μυστικό κρατήθηκε στον πολύ στενό κύκλο του προέδρου τα πρώτα 10 χρόνια και άρχισε να διαρρέει σιγά-σιγά», αναφέρει ο Βαλιελά. «Από τη στιγμή που μαθεύτηκε, ο Ροστάν, από τους πιο έμπειρους στο επάγγελμα, προσπάθησε πολύ να τους εντοπίσει, χωρίς όμως καμία επιτυχία. Εγινε αμέσως αντιληπτός από την προσωπική φρουρά του Μιτεράν, η οποία και αναγκάστηκε να λάβει επιπλέον μέτρα. Εμείς σταθήκαμε πιο τυχεροί. Περιμέναμε την κατάλληλη στιγμή για να δράσουμε. Ενας γνωστός μας, που ήταν συμμαθητής της Μαζαρίν, μας άνοιξε το δρόμο. Μάθαμε κατ’ αρχάς πώς ήταν στην εμφάνιση, γιατί κανείς δεν την είχε δει έως τότε. Ετσι ξεκίνησε η παρακολούθηση».
Για την περίφημη φωτογραφία του Μιτεράν, ο ίδιος ο Πασκάλ Ροστάν γράφει στο βιβλίο του με τίτλο «Voyeur» (Ηδονοβλεψίας) που κυκλοφόρησε στη Γαλλία τον Ιανουάριο του 2014: «Την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η λήψη, ήταν μία από τις σπάνιες φορές που ο Μιτεράν και η κόρη του εμφανίστηκαν μαζί σε δημόσιο χώρο. Φρόντιζαν πάντα να έρχονται και να αποχωρούν χωριστά. Εκείνη την ημέρα, η Μαζαρίν και η μητέρα της Αν Πενζό βγήκαν πρώτες έξω από το εστιατόριο. Ο Μιτεράν βγήκε αμέσως μετά. Κατευθυνόμενος προς τη Μαζαρίν και ακουμπώντας το χέρι του πάνω στους ώμους της, έδωσε στο Paris Match το καλύτερό του εξώφυλλο μέχρι σήμερα, με τον τίτλο «Τρυφερή στιγμή ενός πατέρα με την κόρη του». Ομως, πριν από τη δημοσίευση, οι φωτογραφίες στάλθηκαν για έγκριση στον πρόεδρο. «Είναι τελικά μια όμορφη ιστορία», ήταν η πρώτη του κουβέντα όταν τις αντίκρισε. «Κόκκινο ή πράσινο φως, κ. πρόεδρε;» «Ο Τύπος ξέρει τι πρέπει να κάνει», ήταν η απάντηση.
Η έγκρισή του ήταν αδιαμφισβήτητη.
Αναρωτιέμαι ποια από τις δύο προεδρικές λήψεις τον δυσκόλεψε περισσότερο. «Η λήψη του Ολάντ ήταν παιχνίδι μπροστά σε εκείνη του Μιτεράν. Ημουν μόλις 4 μέτρα μακριά του και σωματοφύλακες δεν υπήρχαν πουθενά… Στην περίπτωση του Μιτεράν, η λήψη ήταν ένας άθλος. Ο συνάδελφός μου και εγώ βρισκόμασταν 200 μέτρα μακριά, επειδή το σημείο έξω από το εστιατόριο όπου έτρωγε ο πρόεδρος ήταν περικυκλωμένο από καμιά εικοσαριά άντρες της ασφάλειάς του. Εκείνη την εποχή επίσης είχαμε στις κάμερες φιλμ και δεν ξέραμε αν και τι είχαμε καταφέρει». Λίγες μέρες μετά το περιστατικό, ο Μιτεράν ζήτησε να του μιλήσει. «Μου είπε πως η κόρη του στη φωτογραφία μου του θύμισε την Ιζαμπέλ Ατζανί… Δεν μπορώ όμως να σας αποκαλύψω περισσότερα, διότι όλη αυτή την ιστορία θα τη διηγηθώ με λεπτομέρειες σε ένα βιβλίο το οποίο θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό».
Η Μαζαρίν Πενζό όμως απεχθάνεται τους παπαράτσι, και δεν το κρύβει. Υστερα μάλιστα από τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου με τον Ολάντ -τον οποίο στηρίζει φανερά- επιτέθηκε φραστικά στον Βαλιελά αποκαλώντας τον «αρουραίο». «Πραγματικά δεν κατάλαβα γιατί το έκανε», μου λέει. «Η στάση της ήταν απαράδεκτη. Μάλλον η μνήμη της δεν τη βοηθά… Πριν από 20 χρόνια ήταν η ίδια που μου έδωσε το πρώτο της ραντεβού για επίσημη φωτογράφιση, γνωρίζοντας καλά ότι εγώ ήμουν πίσω από την αποκάλυψη. Κανονικά θα έπρεπε να χρωστάει χάρη στο Paris Match και σ’ εμένα που τη βγάλαμε από τη σκιά…»
Ξύλο και αναισθητικό σπρέι
Ποιος άλλος έχει θυμώσει τόσο μαζί σας; «Η Βανέσα Παραντί», λέει γελώντας. «Παρ’ όλα αυτά είναι η αγαπημένη μου σταρ, την κυνηγάω από τα 15 της… Βρίσκομαι πίσω από κάθε φωτογραφία κάθε φορά που εμφανίζεται με καινούργιο σύντροφο. Από δύο μάλιστα έχω δεχτεί επίθεση». Τα ονόματα των θερμόαιμων αγαπημένων: Λένι Κράβιτς και Τζόνι Ντεπ. Ο Βαλιελά όμως δεν έχει γλιτώσει ούτε από γυναικείο χέρι. «Η Μπεατρίς Νταλ με ψέκασε με σπρέι και μου έσπασε τη μηχανή. Οταν πήγα να υποβάλω μήνυση, οι αστυνομικοί, που τη γνώριζαν, δεν δέχθηκαν να την παραλάβουν».
Η δημοσίευση το 2005 της φωτογραφίας της πρώην κυρίας Σαρκοζί, Σεσιλιά, με τον τότε σύντροφο και νυν σύζυγό της Ρισάρ Aτιάς έγινε η αιτία να απολυθεί ο διευθυντής σύνταξης του περιοδικού Paris Match, Αλάν Ζενεστάρ. Οι δικές του «απώλειες» μετά το σκάνδαλο Ολάντ ποιες είναι; «Μια μήνυση από την Γκαγιέ για μια φωτογραφία μέσα στο αυτοκίνητό της (στη Γαλλία θεωρείται ιδιωτικός χώρος), την οποία όμως δεν τράβηξα εγώ, και ένας φορολογικός έλεγχος που διεξήχθη λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του Closer».
Ο 42χρονος Βαλιελά, ιδιοκτήτης σήμερα του πρακτορείου Eyewitness, δεν μετανιώνει για καμία δημοσίευση μέχρι σήμερα, αντίθετα νιώθει περήφανος για όλες τις δουλειές του. Υστερα από 24 χρόνια στο επάγγελμα και 300 αποκαλύψεις σε εξώφυλλα περιοδικών, αναρωτιέμαι αν υπάρχουν λήψεις που έχουν μείνει στο συρτάρι. Αν υπάρχουν όρια σε όλο αυτό το «κυνηγητό» για την εικόνα που θα πουλήσει περισσότερο… Η απάντηση ιδιαίτερα ικανοποιητική: «Ναι, υπάρχουν φωτογραφίες που παραμένουν στο ντουλάπι, γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά πού να σταματήσουμε. Υπάρχουν όρια που δεν ξεπερνάμε, δεν είμαστε τέρατα. Προσωπικά δεν θα φωτογράφιζα ποτέ την αρρώστια, το θάνατο ή ό,τι έχει να κάνει με παιδιά. Δεν θα πήγαινα ποτέ να φωτογραφίσω τον Σουμάχερ στην κλινική του, τον γιο της Ρόμι Σνάιντερ στο νεκροτομείο, την Νταϊάνα μετά το δυστύχημα. Μας έχουν κατηγορήσει για πολλά, πιστέψτε με όμως εκείνοι που το έκαναν δεν ήταν παπαράτσι, αλλά κάποιοι άνθρωποι που έχαιραν ιδιαίτερης εκτίμησης και ήταν κατά τα άλλα υπεράνω πάσης υποψίας…».
Κλείνοντας αυτή την κουβέντα, τον ρωτώ πώς προέκυψε το παρατσούκλι «μοναχικός λύκος» της Le Monde. «Με αποκάλεσαν έτσι επειδή αποφεύγω να είμαι με τη μάζα. Προτιμώ να κάθομαι μόνος στη γωνιά μου και να εργάζομαι σιωπηλά. Δεν μου αρέσει όταν υπάρχει πολύς κόσμος. Συνήθως αποχωρώ και, όταν οι άλλοι τα παρατήσουν, επιστρέφω εκεί όπου κανείς δεν με περιμένει…» ≠