Ο οίκος μόδας Maison Martin Margiela έδειξε στην παρισινή εβδομάδα μόδας την haute couture συλλογή του και κέρδισε τις εντυπώσεις. Τουλάχιστον τις δικές μας…
Κάπου μέσα στη δεκαετία του 1980 ο Βέλγος σχεδιαστής μόδας Μαρτέν Μαρζελά διέκοπτε τη συνεργασία του με τον οίκο Hermès, για να επικεντρώσει την προσχή του στις προσωπικές συλλογές του. Σε μία εποχή που η μόδα ήταν ταυτισμένη με ό,τι γυάλιζε και ό,τι ήταν απροκάλυπτα πολυτελές, εκείνος αποφάσισε να κάνει κάτι τελείως διαφορετικό και να εισάγει και επισήμως -μαζί με την Ρέι Καβακούμπο, δημιουργό του brand Comme des Garcons- αυτό που ονομάζουμε στη μόδα avant-garde. Δεν νομίζω ότι έχω δει ποτέ μου ρούχο Martin Margiela που να μην είναι φαρδύ, να μην έχει κάποιο μπάλωμα ή, έστω, εξωτερικές ραφές και που να μην δίνει γενικά μια αίσθηση δήθεν πρόχειρου.
Εχουν σημασία όλα αυτά προκειμένου να κατανοήσουμε τι ακριβώς είδαμε λίγες ημέρες πριν στο σόου όπου ο οίκος Margiela παρουσίασε την haute couture συλλογή του για το καλοκαίρι του 2014, στην παρισινή εβδομάδα μόδας. Εμένα μου αρέσουν τα πιο στενά ρούχα, τα λιγότερο ανδρόγυνα. Ομως αυτή η συλλογή κατά κοινή ομολογία είχε να πει πολλά. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις που μπορούμε να παραλληλίσουμε -και να το εννοούμε- τα ρούχα με έργα τέχνης και τον σχεδιαστή μόδας με αληθινό καλλιτέχνη.
Η συλλογή ονομάζεται «Artisanal» (που σημαίνει κάτι που είναι χειροποίητο και μικρής παραγωγής) και παρουσιασμένη μέσα στην πιο ελιτίστικη και αξιόλογη διοργάνωση που γίνεται για τη μόδα -Paris Fashion Week- επιχείρησε να δώσει μία έμπρακτη απάντηση για το τι είναι πολύτιμο και τι όχι και για το πόσο σπουδαία -ή και όχι- είναι η παραγωγή των ρούχων στο χέρι. Πάνω σε υφάσματα ζωγραφισμένα από σύγχρονους καλλιτέχνες, έβλεπες ραμμένες αλυσίδες, κρύσταλλα, κλειδιά, καπάκια από μπουκάλια σόδας και άλλα μικρά αντικείμενα που μόνο σε επίδειξη υψηλής ραπτικής δεν περίμενες να συναντήσεις. Κι όμως το αποτέλεσμα ήταν πολυτελές, αψεγάδιαστο και φυσικά καλαίσθητο. Για να συγκεντρωθούν και να επιλεχθούν όλα αυτά τα μικροαντικείμενα χρειάστηκαν πολλοί μήνες δουλειάς… Και η δουλειά, όταν μιλάμε για μία συλλογή ρούχων, πάντα μεταφράζεται σε πολυτέλεια. Φυσικά έπαιξε ρόλο και το styling το οποίο ήταν παράξενο, σωστά επιτηδευμένο, με στοιχεία σουρεαλισμού και, τελικά, υπέροχα ταιριαστό στο όλο concept. Highlight οι μάσκες που φορούσαν τα μοντέλα στο πρόσωπο! Οι δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν από κοντά το σόου είπαν ότι, ενώ η απουσία προσώπου θα έπρεπε να σε κάνει να εστιάζεις μόνο στο ρούχο, τελικά ήταν τόσο μυσταγωγικό και αλλόκοτο το αποτέλεσμα που χάζευες δεξιά και αριστερά σαν χαμένος! Μα βέβαια… Eδώ χάζευα εγώ σαν χαμένη, που είδα το σόου στο youtube!