Τι είδους πλάσμα είναι ο τηλεθεατής; Εσείς, εμείς, από τι είμαστε φτιαγμένοι; Ποια είναι τα χούγια, τα γούστα, τα όρια μας; Είμαστε αυτό που λέει ο πίνακας τηλεθέασης; Ένα ποσοστό; Ένα δείγμα; Κάτι πιο ισχυρό, ίσως; Είμαστε μέρος του τηλεοπτικού πολιτισμού; Του κάνουμε τίποτα; Τον «ισιώνουμε»; Τον φέρνουμε στα μέτρα που μας αναλογούν για να μην παίρνουμε τα μάτια και τα μυαλά μας «στο χέρι»; Και πώς; Έχουμε αναθέσει αυτή τη ζόρικη δουλειά σε άλλους; Μόνο;
Πριν από λίγες μέρες, στην Αμερική, η απόφαση του ABC να ολοκληρώσει τη συνεργασία του με τον πρωταγωνιστή του “Grey’s Anatomy” βραχυκύκλωσε το σύστημα του καναλιού.
Οι τηλεθεατές τα «πήραν», έσπασαν τα νεύρα και τον τσαμπουκά της σεναριογράφου, «τσάκισαν» τα social media του «μαγαζιού», μάζεψαν υπογραφές για να επιστρέψει ο πρωταγωνιστής, κοινώς ξεκουνήθηκαν.
Βέβαια, αν το κανάλι είχε αποφασίσει να τελειώνει με τον Patrick Dempsey και να τον ξαποστείλει με ένα δραματικό φινάλε (σ.σ.: τύχη συνηθισμένη για –ξένους- κυρίως ηθοποιούς που ζητούν αύξηση ή παίρνουν τα μυαλά τους «αέρα»), δύσκολα αλλάζει η απόφαση.
Ωστόσο, η τάση η κουλτούρα των τηλεθεατών δείχνει μια «τσίτα», μια επιφυλακή, ένα «κάτι», ζωντανό, έτοιμο να αντιδράσει στη «στραβή».
Διαβάστε περισσότερα εδώ