Υπάρχουν κάποια παιχνίδια- θρύλοι, τα οποία δεν συνοδεύονταν από
έναν αριθμό δίπλα στον τίτλο τους: Space Invaders, Pirates!, Tetris
κ.α. Επρόκειτο για τίτλους οι οποίοι ήταν πρωτότυποι, επιτυχημένοι
και δεν ακολουθήθηκαν από σειρές sequels, όπως άλλες μεγάλες
επιτυχίες του παρελθόντος (Doom, Ultima, Civilization και πολλά
άλλα).
Ωστόσο, στη σημερινή αγορά ηλεκτρονικών παιχνιδιών, αξίας
δισεκατομμυρίων, με τίτλους- πραγματικά blockbusters, φαίνεται να
επικρατεί η τάση των «σειρών» : οι πλέον αναμενόμενοι τίτλοι αυτή
τη στιγμή έχουν ως κοινό παρονομαστή τον αριθμό «3»: Mass Effect 3,
Gears of War 3, Far Cry 3, Uncharted 3, Battlefield 3. Επίσης,
αξίζει να σημειωθεί ότι σχεδόν η μισή ευρωπαϊκή δεκάδα των
παιχνιδιών με τις καλύτερες πωλήσεις είναι sequels.
Πολλοί κριτικοί κάνουν λόγο για «επιδημία» η οποία μπορεί να
πλήξει ανεπανόρθωτα το χώρο, καθώς επηρεάζει αρνητικά την
καινοτομία και την πρωτοτυπία. Ωστόσο, οι gamers σε όλο τον κόσμο
τα τιμούν, δαπανώντας, στην περίπτωση της αμερικανικής αγοράς, πάνω
από δύο δισεκατομμύρια δολάρια μέσα στο πρώτο τρίμηνο το 2011 σε
τίτλους – συνέχειες.
Στη βιομηχανία παιχνιδιών φαίνεται να αρχίζει να υιοθετείται το
μοντέλο της βιομηχανίας ταινιών, όπου επίσης φαίνονται να
επικρατούν οι συνέχειες και τα remakes, με τους παραγωγούς να
«πατούν» σε εδραιωμένα franchises (Harry Potter, Cars,
Transformers, Pirates of the Caribbean κ.ο.κ). «Ο καλύτερος τρόπος
να το αντιληφθεί κανείς είναι πως το franchise είναι ο πραγματικός
σταρ» λέει σχετικά ο Τζέημς Μπινς, της Edge International. «Τα
χολιγουντιανά στούντιο για παράδειγμα επενδύουν πολλά λεφτά σε μία
ταινία του Μπρους Γουΐλις, αλλά στην περίπτωση των video games δεν
υπάρχουν ακριβώς τέτοιου είδους σταρ, οπότε και βασίζεσαι στους
χαρακτήρες του παιχνιδιού» λέει χαρακτηριστικά. Ωστόσο, τα
παιχνίδια δεν έχουν το αποκαλούμενο «slow burn» που χαρακτηρίζει
τις ταινίες: κάποιες ταινίες γίνονται πιο δημοφιλείς με το πέρασμα
του χρόνου, και σημειώνουν κέρδη χάρη στις πωλήσεις DVD. Αυτό δεν
ισχύει για τα παιχνίδια.
Αν και φέτος έκαναν την εμφάνισή τους ολοκαίνουριοι, πρωτότυποι
τίτλοι όπως το Heavy Rain και το LA Noire, οι περισσότερες
εταιρείες παιχνιδιών φαίνονται να προτιμούν τη «σιγουριά» του
sequel αντί να κυκλοφορήσουν κάτι πρωτότυπο. «Τα videogames πλέον
κοστίζουν δεκάδες εκατομμύρια για να δημιουργηθούν και άλλα τόσα
για να προωθηθούν και να κυκλοφορήσουν…ο,τιδήποτε μπορεί να κάνει ο
παραγωγός για να μειώσει το ρίσκο, θα το κάνει, και αυτό πολύ συχνά
σημαίνει ότι προτιμάται το ‘δίχτυ ασφαλείας’ ενός τίτλου ή ενός
χαρακτήρα που είναι ήδη γνωστός» σχολιάζει ο Μπινς.
Σύμφωνα με μία θεωρία, οι καλές ιδέες έχουν εξαντληθεί- ο
κανόνας πλέον διαμορφώνεται σε «μία καλή ιδέα ανά έτος», σύμφωνα με
τον Μισέλ Γκιγιεμό, διευθύνοντα σύμβουλο της Gameloft. Και αυτό
είναι κάτι το οποίο αρχίζει να ενοχλεί όλο και περισσότερους
gamers, καθώς λιγοστεύουν οι «φρέσκοι» τίτλοι στο χώρο- ωστόσο, επί
της παρούσης, οι πωλήσεις φαίνονται να αντέχουν, με «δυνατές»
σειρές όπως τα Call of Duty, Fifa κ.α να κυριαρχούν, με ετήσιες
προσθήκες τίτλων στις σειρές τους.
Κάποιοι θεωρούν ότι τα sequels λειτουργούν θετικά: «προσωπικά
δεν πιστεύω ότι τα sequels βλάπτουν τη βιομηχανία» λέει ο Ματ Σνιπ,
συνιδιοκτήτης της Eurocom. «Μπορούμε να βελτιώνουμε τα προϊόντα
μας, να λαμβάνουμε υπόψιν τις πληροφορίες από τους gamers και τους
reviewers. Αν κάθε φορά πρέπει να στήνουμε παιχνίδια εξολοκλήρου
από την αρχή, εκτός και αν πρόκειται για δουλειά που έχει διαρκέσει
χρόνια, όπως στο LA Noire, θα είναι πολύ δύσκολο να είμαστε
ανταγωνιστικοί…νομίζω ότι δίνει την ευκαιρία στους developers να
καινοτομήσουν, καθώς εάν το βασικό gameplay έχει ‘κλειδωθεί’ από το
προηγούμενο παιχνίδι, είναι ελεύθεροι να ασχοληθούν με άλλους,
νέους τομείς».
www.kathimerini.grμε πληροφορίες από BBC Click