Από τη Βιβή Κωνσταντινίδου
Φωτογραφίες: Στέλιος Παπαρδέλας
Ο Μιχάλης, η Ελενα και η Ιωάννα. Δύο αδέρφια και η μητέρα τους. Είναι η οικογένεια που διαχειρίζεται το Ορειβατικό Καταφύγιο Σμόλικα τα καλοκαίρια, καμιά φορά και μέσα στο καταχείμωνο, όταν κάποια ομάδα πεζοπόρων ανηφορίζει κατά την κορυφή και όταν δεν το έχουν σκεπάσει πέντε μέτρα χιόνι. Δύο αδέρφια και η μητέρα τους. Αυθεντικά φιλόξενοι, φύσει ευγενικοί, με μια άνεση που λύνει και τους πιο σφιγμένους. Συνεργάζονται αθόρυβα και με σπάνια ηρεμία που τη μεταδίδουν ακόμα και στον πιο άπειρο επισκέπτη του βουνού. Παρόλο που δεν κατάγονται από την περιοχή, έχουν ενσωματωθεί τόσο αρμονικά στη βουνίσια φύση, έχουν ανιχνεύσει τις ισορροπίες του Σμόλικα τόσο πετυχημένα, ώστε και οι τρεις τους είναι πλέον κομμάτι του. Δεν θα ξεχάσω την υποδοχή της μαμάς Ιωάννας και της κόρης Ελενας, όταν έφτασα στο Καταφύγιο για τις ανάγκες του χριστουγεννιάτικου αφιερώματος του Γαστρονόμου στη γιορτινή, χειμωνιάτικη κουζίνα της Πίνδου, μέσα στην άγρια, σκοτεινή και παγωμένη νύχτα. Με περίμεναν ξάγρυπνοι, με την ξυλόσομπα φουλαρισμένη, με ένα μπολ καυτό, πηχτό τραχανά με φέτα και με ένα καραφάκι τσίπουρο. Στο μικρό ηχείο ακουγόταν Παπάζογλου. Υποδοχή βάλσαμο, αυθεντική των ανθρώπων του βουνού.
Τι κι αν δεν είναι βουνίσιοι στην καταγωγή; Το σημαντικό είναι πως το βουνό το αγαπούν, το σέβονται, το αφουγκράζονται και το διαβάζουν μαθαίνοντας καθημερινά τα μυστικά του, τα χούγια και τις παραξενιές του. Τους έμαθε την ισορροπία, την υπομονή και την προσαρμογή και με τη σειρά τους τα μεταδίδουν στους επισκέπτες τους. Είναι η ομάδα-μέσον να γνωρίσεις τον Σμόλικα από το μηδέν.
Παρέλαβαν το Καταφύγιο εδώ και ενάμιση χρόνο από τον επίσης μερακλή προκάτοχό του και βάλθηκαν να το κάνουν ακόμη πιο λειτουργικό, ζεστό και φιλόξενο. Με τα στρωσίδια του, τα φαναράκια του, τα ξύλινα τραπέζια του, τις ζεστές γωνιές του. Το φροντίζουν μέσα κι έξω γιατί με τις αγριάδες του βουνού δεν παίζεις ούτε μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Είναι μερακλήδες σε όλα τους. Όταν τους είπα ότι ανεβαίνουμε στο Καταφύγιο για το γιορτινό τεύχος του Γαστρονόμου, σκέφθηκαν να πάρουν μέρος στα μαγειρέματα με μια προβατίνα που την έψησαν στον ξυλόφουρνο μαζί με ντόπιους γίγαντες. Διαλεχτό το κρέας κι άλλο τόσο διαλεχτοί οι βουνίσιοι γίγαντες, οι φημισμένοι, από κήπο φίλου. Η Ιωάννα έβρασε την προβατίνα και τους γίγαντες, ο Μιχάλης ετοίμασε τον ξυλόφουρνο στην αυλή και την έψησε. Η Ελενα ζύμωσε ψωμί, ένα καρβέλι-θηρίο και έφτιαξε τυρόπιτα για κέρασμα με το τσίπουρο, μέχρι να ψηθεί η προβατίνα.
Από αυτό το αλησμόνητο οδοιπορικό στην Πίνδο κρατώ στη μνήμη μερικούς ανθρώπους που χάρη σε αυτούς αποκωδικοποίησα πολλά μυστήρια και άγνωστα κομμάτια της ζωής στο βουνό. Ανάμεσά τους είναι κι αυτή η οικογένεια που η καθημερινότητά της στο Καταφύγιο είναι στάση ζωής. Ανθρωποι που χαίρονται να μοιράζονται τις βιωμένες εμπειρίες τους. Κάπως έτσι μοιράστηκαν και τη συνταγή τους για την προβατίνα με τους γίγαντες στον φούρνο. Είναι πιάτο γιορτινό που φτιάχνουν στο Παλιοσέλι Κόνιτσας.
Περισσότερες ιστορίες και εορταστικές συνταγές θα βρείτε στον Γαστρονόμο Δεκεμβρίου με το αφιέρωμα «Χριστούγεννα στην Πίνδο» που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή με την «Καθημερινή».
|