Ο νεοφιλελευθερισμός υπήρξε, διαχρονικώς, πολύ χρήσιμος στην Αριστερά. Το σκιάχτρο του κράδαινε κάθε φορά που ήθελε να συκοφαντήσει και να υπονομεύσει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση που θα έβγαζε τη χώρα από το τέλμα. «Νεοφιλελεύθερη» ήταν η πρόταση Γιαννίτση που θα έσωζε το ασφαλιστικό· «νεοφιλελεύθερη» ήταν η πώληση της Ολυμπιακής, που ως κρατική εταιρεία είχε ζημίες 1,5 εκατ. ευρώ ημερησίως· ο «νεοφιλελευθερισμός» έφταιγε που οι ΔΕΚΟ έχαναν ένα σκασμό λεφτά χωρίς αποτέλεσμα· «νεοφιλελεύθερη» είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16· «νεοφιλελεύθερος» ήταν ο κ. Κώστας Σημίτης, «νεοφιλελεύθερος και ο κ. Μάκης Βορίδης. «Νεοφιλελεύθερη» ήταν η απελευθέρωση των ταξί, που τόσο πάλεψε ο κ. Γιάννης Ραγκούσης, για να καταγγέλλει ο κ. Αλέξης Τσίπρας ότι «εξαπάτησε μια επαγγελματική κατηγορία που αριθμεί πάνω από 55.000 επαγγελματίες (…) Αυτή η πολιτική είναι εγκληματική για τη μεσαία τάξη, είναι εγκληματική για το περιβάλλον, είναι εγκληματική για την κοινωνία. Ο κ. Ραγκούσης πρέπει να δώσει εξηγήσεις» (21.7.2011).
Αν ψάξει κανείς στον παλιό διαδικτυακό τόπο του ΣΥΡΙΖΑ (www.syn.gr), που λειτουργούσε την περίοδο 1997-2013, θα βρει 3.496 αναφορές στον νεοφιλελευθερισμό. Τον κατήγγελλαν, δηλαδή, μέρα παρά μέρα. Συνεπώς είναι λογικό να τον επικαλούνται και οι «γεφυροποιοί» μπας και συγκινήσουν κανένα. Η κραυγή «νεοφιλελευθερισμός στα πρόβατα» λειτούργησε, και συνταγή που παράγει αποτελέσματα δεν την αλλάζεις. Εκτός αυτού είναι ξεκούραστη πολιτική επιλογή. Αντε τώρα να ψάχνει κάποιος να βρει θέσεις για το αύριο της χώρας· κούραση, μεγάλη κούραση. Καταγγέλλει, λοιπόν, τον νεοφιλελευθερισμό και ξεμπερδεύει. Ετσι κι αλλιώς η «κινηματική Αριστερά» τα τελευταία χρόνια αυτό έκανε. Ρωτούσες «τι θα γίνει με το χάλι των πανεπιστημίων;». «Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός», απαντούσαν. «Τι θα κάνουμε με τις ζημίες των ΔΕΚΟ, που φόρτωσαν το μισό χρέος στη χώρα;». «Ο νεοφιλελευθερισμός στη Λατινική Αμερική έκανε τις φαβέλες», έλεγαν. «Τι θα γίνει με το ασφαλιστικό, σε μια χώρα που γερνάει;» .«Οι νεοφιλελεύθεροι ρωτούν τέτοια, επειδή θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν το ασφαλιστικό σύστημα».
Μ’ αυτά και μ’ αυτά χρεοκόπησε η χώρα, αλλά ο «πνευματικός ανθός» τής (τρόπος του λέγειν) Κεντροαριστεράς μαζεύεται στο «Πόλις» για να μας πει ότι κινδυνεύουμε από «νεοφιλελευθερισμό» και γι’ αυτό πρέπει να ψηφίσουμε όλοι τον ΣΥΡΙΖΑ μπας και σωθούμε. Καλό το παραμύθι, αλλά δεν έχει πλέον ούτε δράκο.
ΥΓ.: Μπορεί να μας πει κάποιος πώς βρέθηκαν ελληνικά μακαρόνια στα πακέτα του Μαδούρο και μάλιστα παραγωγής 2018, όταν η εταιρεία έκλεισε το 2017; Σίγουρα ο «ανθός τής (τρόπος του λέγειν) Κεντροαριστεράς» δεν θα ξέρει, αλλά μπορούν να ρωτήσουν τον Μανόλο του Μαξίμου. Κάπου εκεί γύρω θα είναι…