Σαν να μην ήταν ήδη αρκετά πολύπλοκα και επικίνδυνα τα θέματα που οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχαν να διαχειριστούν στη Σύνοδό τους στις Βρυξέλλες –μεταξύ άλλων, το Brexit, η διεύρυνση, οι σχέσεις με την Τουρκία, η στρατηγική για το μέλλον, το κλίμα–, καλούνται να λάβουν σημαντικές αποφάσεις εν μέσω εσωτερικών διαφωνιών και κάτω από το βαρύ σύννεφο αβεβαιότητας που προκαλούν η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των ΗΠΑ και η ολοένα αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας. Η Ελλάδα και η Κύπρος επηρεάζονται άμεσα απ’ αυτό το κλίμα.
Η προχθεσινή δήλωση του Ρώσου πρέσβη στην Ε.Ε., Βλαντιμίρ Τσίζοφ, στο περιθώριο του Διεθνούς Φόρουμ της Ρόδου «Διάλογος πολιτισμών», υπογραμμίζει ότι η Μόσχα θέλει να εντείνει το κλίμα αβεβαιότητας. Η Ρωσία «προειδοποίησε τους Κούρδους ότι οι Αμερικανοί θα τους εγκαταλείψουν», είπε ο κ. Τσίζοφ. «Και εδώ, στη Ρόδο, μπορώ να προειδοποιήσω προσωπικά τους Ελληνες γι’ αυτό, να σκεφτούν αν τους περιμένει μια παρόμοια μοίρα». Επαναλαμβάνουμε: Ο πρέσβης της Ρωσίας στην Ε.Ε. τα λέει αυτά. Αποκάλεσε «λάθος» την πρόσφατη υπογραφή αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, αλλά ήταν προφανές ότι η Αθήνα δεν ήταν ο μόνος αποδέκτης των δηλώσεών του. Η «προειδοποίηση» ήρθε την ώρα που οι ΗΠΑ πιέζουν την Κύπρο να ακυρώσει συμφωνία ελλιμενισμού και τροφοδοσίας με το ρωσικό ναυτικό, με αντάλλαγμα την άρση εμπάργκο αμερικανικών όπλων, την ώρα που οι σχέσεις Μόσχας – Αγκυρας ενισχύονται συνεχώς.
Το ρωσικό μήνυμα, όμως, έχει ως φόντο την πρόσφατη αποκάλυψη ότι ο Ντόναλντ Τραμπ συνέδεε βοήθεια προς την Ουκρανία με προσωπική «χάρη», τη μόνιμη απειλή των Ρώσων εναντίον των χωρών της Βαλτικής και την υπονόμευση της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ από τον Αμερικανό πρόεδρο. Επίσης, οι διαφωνίες εντός της Ε.Ε. ως προς την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία εγείρουν τον κίνδυνο αυτές οι χώρες να στραφούν προς τη Μόσχα για στήριξη.
Η επιρροή της Ρωσίας ενισχύεται περισσότερο από την απογοήτευση που προκαλούν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. παρά από κάποιον θαυμασμό για το τι η ίδια προσφέρει. Μπορεί η Μόσχα να «γεμίζει» το κενό που αφήνουν άλλοι και να ανατρέπει ισορροπίες, αλλά δεν αποτελεί εναλλακτική γι’ αυτά που μπορεί να προσφέρει η Ε.Ε. Οσο, όμως, η Αμερική χάνει αξιοπιστία και η Ε.Ε. αδυνατεί να χαράξει στρατηγική, τόσο η επιρροή της Ρωσίας θα αυξάνεται. Ετσι, οι μικρότερες χώρες θα αναγκάζονται να αυτοσχεδιάζουν, αναζητώντας ευκαιριακές συμμαχίες και πρόσκαιρες συμφωνίες. Μοναδική ελπίδα οι ηγέτες της Ε.Ε. να το καταλάβουν αυτό. Ισχνή, αλλά μοναδική.