Ελλάδα – Τουρκία και αραβικές χώρες

Ελλάδα – Τουρκία και αραβικές χώρες

3' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται στην Κουάλα Λουμπούρ, όπου συναντάται με τους ηγέτες του Ιράν, του Κατάρ και της Μαλαισίας, προωθώντας μεταξύ άλλων και το όραμα ανάδειξής του σε ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου. Ταυτόχρονα, ο ίδιος και η κυβέρνησή του συνεχίζουν την επιθετική ρητορική γύρω από τη συμφωνία με τη Λιβύη και την προοπτική γεωτρήσεων στην περιοχή.

Από την πλευρά του, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών πραγματοποιεί εκστρατεία ενημέρωσης και αξιοποίησης διμερών και πολυμερών συμμαχιών και συνεργασιών στον αραβικό κόσμο. Στο πλαίσιο αυτό, περιοδεύει μεταξύ άλλων στη Σαουδική Αραβία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χώρες που, όπως και η Αίγυπτος, διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις περιφερειακές εξελίξεις και σε αυτή τη φάση βρίσκονται απέναντι από το δίδυμο Τουρκίας – Κατάρ. Αποτελούν, δε, τους κύριους υποστηρικτές του Εθνικού Λιβυκού Στρατού του στρατηγού Χαφτάρ, ο οποίος ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της Λιβύης και έχει ταχθεί κατά της συμφωνίας του Ερντογάν με τον επικεφαλής της κυβέρνησης του Φαγιέζ αλ Σαράζ που εδρεύει στην Τρίπολη.

Η προσέγγιση με το Ριάντ και το Αμπου Ντάμπι είναι προφανής επιλογή και ορθώς γίνεται. Παράλληλα, είναι χρήσιμη η διατήρηση διαύλων επαφής και με το Κατάρ, μια αραβική χώρα με μεγάλη οικονομική ισχύ, η οποία στη διένεξη που έχει προκληθεί από τη συμφωνία της Αγκυρας με την Τρίπολη δεν στηρίζει τη δική μας πλευρά, αλλά δεν παύει να αποτελεί παράγοντα που επηρεάζει τις εξελίξεις.

Το Κατάρ είναι ένας από τους σημαντικότερους χρηματοδότες της Τουρκίας. Η τελευταία έσπευσε να ταχθεί στο πλευρό του Εμιράτου όταν πριν από περίπου δύο χρόνια άλλες αραβικές χώρες της περιοχής, και όχι μόνον, του επέβαλαν εμπορικό εμπάργκο. Και σήμερα επιστρέφει τη στήριξη προσφέροντας τεράστια οικονομική βοήθεια στον Ερντογάν.

Δεν έχει νόημα να υπεισέλθει κανείς στις ενδοαραβικές διαφορές, που σε μερικές περιπτώσεις έχουν και οικογενειακές, φυλετικές και θρησκευτικές διαστάσεις. Απλώς η Ελλάδα, που σε αυτή τη σύνθετη συγκυρία των εξελίξεων στην Αν. Μεσόγειο ορθώς έχει κινηθεί προς συγκεκριμένες πρωτεύουσες και έχει αξιοποιήσει υφιστάμενες συνεργασίες και συμμαχίες, δεν έχει λόγο να αποκοπεί εντελώς από άλλους παίκτες.

Πέραν του γεωπολιτικού σκηνικού, υπάρχει και το οικονομικό και ο στρατηγικός στόχος της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων. Στο φετινό διεθνές φόρουμ που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στην Ντόχα, ο υφ. Εξωτερικών Κώστας Φραγκογιάννης συναντήθηκε μεταξύ άλλων και με τον επικεφαλής του Qatar Investment Authority, που αποτελεί το κύριο χρηματοδοτικό εργαλείο της χώρας και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 330 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Είναι γνωστή η στήριξη του Κατάρ στην Τουρκία. Οπως γνωστό είναι και το ενδιαφέρον του Εμιράτου για επενδύσεις στην Ελλάδα. Τα μεγέθη δεν συγκρίνονται, αλλά η εξίσωση μπορεί και πρέπει να περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Η Αθήνα ζυγίζει καταστάσεις και κάνει συγκεκριμένες κινήσεις. Αλλά οι αποκλεισμοί δεν ωφελούν. Αλλωστε, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται κινητικότητα στο διπλωματικό πεδίο και ενδεχομένως να δούμε σύντομα την άρση του αποκλεισμού του Κατάρ.

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα, μια χώρα με παραδοσιακούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο, κατάφερε να οικοδομήσει πολύ στενή συνεργασία με το Ισραήλ. Οι προσεκτικές και ισορροπημένες κινήσεις αυξάνουν, δεν περιορίζουν τον ρόλο της χώρας και τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει.

Είναι σαφές ότι η σχέση Κατάρ – Τουρκίας είναι ισχυρή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να αναπτύσσει τον δικό της ρόλο. Αλλωστε, η Qatar Petroleum συμμετέχει σε κοινοπραξία με την αμερικανική Exxon Mobil στις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Και, όπως τόνισε Καταρινός αξιωματούχος στο περιθώριο του φόρουμ της Ντόχα, «άλλο πολιτική και άλλο μπίζνες».

Επίσης, δεν μπορεί κανείς να αγνοεί το γεγονός ότι το Κατάρ πουλάει σημαντικές ποσότητες αερίου στην Ελλάδα, ενώ σχεδόν το ένα τέταρτο των Καταρινών εξαγωγών αερίου παγκοσμίως πραγματοποιείται με LNG Ελλήνων εφοπλιστών. Εχει και η Ελλάδα εργαλεία πίεσης, αλλά και κίνητρα.

Το βέβαιο είναι ότι, πέρα από τη συμμαχία με τις ΗΠΑ, τη συμμετοχή στην Ε.Ε. και τη συνεργασία με το Ισραήλ, οι δεσμοί με τον αραβικό κόσμο, ιδιαίτερα τις χώρες που πολιτικά ή οικονομικά επηρεάζουν τις εξελίξεις στην περιοχή μας, αποτελούν σημαντικό κομμάτι του παζλ της διαχείρισης των σχέσεων με την Τουρκία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή