Η μετανάστευση δεν είναι φυσικό φαινόμενο όπως ο κεραυνός ή η αναπαραγωγή της πεταλούδας. Για να την προσεγγίσεις με σοβαρότητα, δεν μπορείς να εφαρμόσεις τις μεθόδους των φυσικών επιστημών, δηλαδή την αναζήτηση φαινομένων που παράγουν τα ίδια αποτελέσματα ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου. Είναι το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας το άρθρο του κ. Γεωργακόπουλου (1/2), όπου υποστηρίζει ότι όπως η Αυστραλία ή οι ΗΠΑ τόνωσαν τις κοινωνίες τους υποδεχόμενες μετανάστες, το ίδιο οφείλει να κάνει και η Ελλάδα. Τη μετανάστευση μπορείς να την προσεγγίσεις με σοβαρότητα μόνον αν λάβεις υπ’ όψη σου τις παραμέτρους της ανθρώπινης συνθήκης. Οι νέοι Αφγανοί που ξεσηκώθηκαν χθες στη Λέσβο δεν έχουν καμία σχέση με τον παππού μου που έφυγε από την ορεινή Αρκαδία και περνώντας τη δοκιμασία του Ελις Αϊλαντ κατέληξε στον Αγιο Φραγκίσκο. Οπως και δεν έχουν σχέση με τον Αλβανό απόφοιτο πανεπιστημίου που πέρασε παράνομα τα σύνορα στη δεκαετία του ’90 για να δουλέψει στα χωράφια ή στην οικοδομή. Η Ελλάδα του 2020 δεν έχει σχέση με τις ΗΠΑ του 1905 που ζητούσε μετανάστες, ούτε με την Ελλάδα του 1990. Μια κοινωνία μπορεί να χρειάζεται μετάγγιση ανθρώπινου δυναμικού, μια άλλη μπορεί να την αντιμετωπίζει ως βιασμό. Η άπειρη με το φαινόμενο Ελλάδα της δεκαετίας του ’90 είχε τη δυνατότητα να προσφέρει δουλειές και να αφομοιώσει τους Βαλκάνιους. Δεν είναι η περίπτωση σήμερα.
«Δεν τους θέλουμε», λένε, «επειδή δεν τους ξέρουμε». «Πρέπει να μελετήσουμε το Ισλάμ για να συνεννοηθούμε μαζί του». Θα ήθελα να μου πουν πόσες χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες για την κατανόηση του Ισλάμ και πόσες αντιστοίχως έχουν γραφτεί στην επικράτεια του Ισλάμ για την κατανόηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. 77% των ερωτηθέντων, μας καθησυχάζει η έρευνα της διαNΕΟσις, έχουν ελάχιστη ή καθόλου σχέση με τη θρησκεία τους. Προφανώς, οι σουνίτες και οι σιίτες που μαχαιρώνονται ακόμη και στις βάρκες, όταν τους μεταφέρουν στην Ιταλία, ανήκουν στο 23%. Oπως και όσοι προσεύχονται στο υπαίθριο τζαμί στην πλατεία Βικτωρίας, Παρασκευή μεσημέρι. Επειδή οι Ευρωπαίοι προοδευτικοί έχουν εξορίσει τη θρησκεία από το ανθρώπινο σύμπαν τους, νομίζουν ότι το ίδιο ισχύει για όλους.
Δεν απειλείται η ευρωπαϊκή ταυτότητα της ελληνικής κοινωνίας. Απειλείται όμως η «κοινή ευπρέπεια» – η common decency του Oργουελ. Την έχουμε ήδη υπονομεύσει αρκετά εμείς οι ίδιοι, ώστε να περιττεύει η αρωγή του ταλαίπωρου Αφγανού που δεν ξέρει τι περιμένει από μας. Oπως και εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε τι περιμένουμε από αυτόν. Και η συμβίωση ανθρώπων που δεν περιμένουν τίποτε ο ένας από τον άλλον είναι αδύνατη. Ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να γίνει εκρηκτική.