Η ωδή του χάους

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την ώρα που ολοκληρώνονταν οι ατελέσφορες συνομιλίες του Eurogroup για την εκπόνηση των κατάλληλων εργαλείων που θα αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση-απόρροια της πανδημίας, ανακοίνωνε την παραίτησή του ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ερευνας, διαμαρτυρόμενος για την έλλειψη χρηματοδότησης των επιστημόνων και την παντελή απουσία συντονισμού μεταξύ των χωρών-μελών.

Οι απαγορεύσεις στις εξαγωγές φαρμάκων, η τσιγκούνικη αλληλεγγύη του ευρωπαϊκού πυρήνα προς τις δοκιμαζόμενες χώρες του Νότου, κυρίως την Ιταλία και την Ισπανία, οι πειραματισμοί με την ανοσία της αγέλης και η αλλοπρόσαλλη πολιτική επιβολής αλλά και μελλοντικής άρσης των περιοριστικών μέτρων στις εκάστοτε χώρες-μέλη αποτελούν εκφάνσεις του ευρωπαϊκού κατακερματισμού.

Πολλοί αναλυτές μιλούν για την ύστατη δοκιμασία στις αντοχές της Ε.Ε., ήδη όμως τα φαντάσματα των εθνικών εγωισμών, της παλινόρθωσης συνόρων και του ευρωσκεπτικισμού φαίνονται καθαρά στον ορίζοντα. Ο Ιταλός ηγέτης της Λέγκας του Βορρά Ματέο Σαλβίνι, η επικεφαλής της γαλλικής Ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν και η

Εναλλακτική για τη Γερμανία μπορούν απλά να περιμένουν στη γωνία με σταυρωμένα χέρια, βλέποντας την εκλογική δεξαμενή τους να διευρύνεται όσο οι εθνικές κυβερνήσεις της Ε.Ε. αποτυγχάνουν στην εξεύρευση μιας κοινής φωνής. Στον ελληνικό, ακόμη και τον επονομαζόμενο συστημικό, Τύπο βλέπουμε ξανά τα αντιγερμανικά αισθήματα να φουντώνουν, σε μία υπενθύμιση των πέτρινων χρόνων στις ελληνογερμανικές σχέσεις (2010-2015).

Τη στιγμή που οι ΗΠΑ είναι οι μεγάλες απούσες στην κρίση, παγιδευμένες στο ιδεολόγημα Τραμπ «Πρώτα η Αμερική», είναι σαφές ότι η Ευρώπη ή θα συμφωνήσει σε μία στρατηγική εξόδου από τη σημερινή υγειονομική, οικονομική και κοινωνική δυστοπία ή θα βυθιστεί αύτανδρη. Το διακύβευμα δεν είναι πλέον το ελληνικό χρέος ή η διάσωση της ιταλικής οικονομίας, είναι η κοινή προοπτική ολόκληρης της Ενωσης.

Ολοι οι ηγέτες, από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν ώς την καγκελάριο Aγκελα Μέρκελ παρομοίασαν τη σημερινή κατάσταση με τη μεταπολεμική Ευρώπη και μάλιστα συχνά επικρίθηκαν για αμετροέπεια γι’ αυτή την επίκληση. Αν όντως όμως εκτιμούν ότι οι συνθήκες είναι εξίσου κρίσιμες, οφείλουν να χειριστούν την κατάσταση με παρόμοιους όρους. Η πολιτική της σχοινοβασίας και του business as usual, στα πρότυπα της προηγούμενης κρίσης χρέους, αυτή τη φορά δεν είναι επαρκής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή