Επαναδιατύπωση των προτεραιοτήτων
Κύριε διευθυντά
Το έτος 2013, πέρα από έναν προσωπικό απολογισμό για τα επιτεύγματα και τις ανησυχίες του καθενός, βαραίνει συνολικά στον καθένα μας από την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο λ.χ. αδυνατεί να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη διαφθορά, τη γραφειοκρατία, τη δαιδαλώδη πολυνομία. Ή, ακόμη, να επιβάλει ένα δικαιότερο και ηπιότερο φορολογικό σύστημα. Σε ημέρες χαλεπές, όπου η αξιοσύνη του καθενός από εμάς είναι συνάρτηση της ευαισθησίας του, αλλά και της παιδείας του, καλούμεθα να αντικρίσουμε τη νέα πραγματικότητα, ξεφεύγοντας από τα στερεότυπα και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Η βαθιά ύφεση που πλήττει τον καθένα από εμάς καθιστά επιτακτικό το αίτημα της επαναδιατύπωσης των προτεραιοτήτων μας, αλλά και προτεραιοτήτων του κράτους, το οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 2 παρ. 1) οφείλει να σέβεται την «αξιοπρέπειά» μας (του καθενός), μη δικαιούμενο λ.χ. να εξακολουθεί να απονέμει συντάξεις και προνοιακά επιδόματα «μαϊμού», με μεγάλη ζημία για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο απαραίτητος εκσυγχρονισμός και η αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας για το κράτος, αλλά και για τους πολίτες, θα συντελέσει στον περιορισμό των ανισοτήτων, στην εξομάλυνση μιας νέας πραγματικότητας. Γι’ αυτό, όμως, χρειάζονται παραδείγματα από τους ταγούς και ένα τέτοιο καλό παράδειγμα είναι να μειωθεί το τεράστιο και αναποτελεσματικό κράτος. Eνα ακόμη παράδειγμα είναι ο περιορισμός της πολυνομίας ή η κατάργηση άχρηστων υπηρεσιών. Η δύσκολη συνθήκη που βιώνει η χώρα απαιτεί να αφήσουμε πίσω μας την εποχή της ευμάρειας και των επίπλαστων θριάμβων (Ηλίας Μαγκλίνης, «Καθημερινή», 29.12.2013, σελ. 4) και να επικεντρωθούμε, συλλογικά ως έθνος, αλλά και ατομικά, στην εξάλειψη των ανισοτήτων που χαρακτηρίζουν εισέτι τη δημόσια σφαίρα.
Αφήσαμε τελευταίο κάτι πολύ σημαντικό για τη λειτουργία και την ποιότητα της δημοκρατίας, τη δημόσια διοίκηση. «Η ποιότητα του κράτους δικαίου, καθώς και η ποιότητα της δημοκρατίας, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα της δημόσιας διοίκησης… μία αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, στηριγμένη σε αξίες, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας» (Νικηφ. Διαμαντούρος, Χρηστή διοίκηση, κράτος δικαίου και ηθική…, Νομικό Βήμα 2013, σελ. 1.145 και 1.153).
Νικος Ανδρουτσοπουλος, Δικηγόρος, Αθήνα
Με δύναμη από την Κηφισιά
Κύριε διευθυντά
Στην είσοδο της Κηφισιάς, μπροστά στο Ζηρίνειο Γυμναστήριο, βρίσκεται μαρμάρινο μνημείο, όπου στις εθνικές επαιτείους, τα σχολεία της περιοχής καταθέτουν δάφνινα στεφάνια και λουλούδια, για να τιμήσουν τους άγνωστους ήρωες μαχών και πολέμων. Είναι πραγματικά ένα ωραίο σημείο-σύμβολο, εισαγωγή στο όμορφο προάστιο.
Η κίνηση στο σημείο αυτό συνήθως γίνεται έντονη. Ετσι, προ ημερών δεν ήταν μόνο η βραδυπορία των αυτοκινήτων, αλλά και η απαστράπτουσα χριστουγεννιάτικη διακόσμηση που μου απέσπασε την προσοχή. Εκτός από τα μύρια όσα μπιχλιμπίδια και φώτα που εκάλυπταν το μνημείο, δύο τεράστιες λέξεις, εκτυφλωτικές στην αναίδειά τους, με προβλημάτισαν, «Merry Christmas», έγραφαν.
Λέτε, σκέφτηκα, να δούμε κάτι τέτοιο και στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα; Γιατί να προηγηθεί η Κηφισιά, το αρχαίο προάστιο της Αθήνας, όπου ο Ηρώδης είχε την εξοχική του έπαυλη λίγο πιο πέρα, και όπου είχε γεννηθεί ο Μένανδρος; Και γιατί μόνο αγγλικά;
Κατερινα Αγραφιωτη
Ο Καβάκος ως πρότυπο
Κύριε διευθυντά
Iσως αρκετοί γνωρίζουν πως η ρωσική εφημερίδα «Πράβδα» συνηθίζει στο άνω δεξί μέρος της πρώτης σελίδας να δημοσιεύει φωτογραφίες ατόμων που διακρίνονται στην επιστήμη και στην τέχνη, δηλαδή να αποτελούν πρότυπο για τους αναγνώστες. Eτσι αυτοί έχουν το έναυσμα για να ομοιάσουν στο πρότυπο. Με το δεδομένο ότι οι πολιτικοί οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στην άβυσσο, η μόνη ελπίδα των πολιτών είναι οι άνθρωποι του πολιτισμού. Η λαμπερή τελετή των μουσικών βραβείων GRAMMY θα πραγματοποιηθεί στις 26 Ιανουαρίου στο Λος Aντζελες. O διεθνώς καταξιωμένος βιολονίστας Λεωνίδας Καβάκος θα διεκδικήσει το βραβείο στην κατηγορία Καλύτερης Ερμηνείας Μουσικής Δωματίου / Μικρού Συνόλου για το άλμπουμ του «Σονάτες για βιολί του Μπετόβεν», που κυκλοφόρησε από την κορυφαία στον χώρο της κλασικής μουσικής δισκογραφική εταιρεία Decca. Ο ίδιος δήλωσε ταπεινά: «Πιστεύω πως η συμμετοχή είναι πιο σημαντική από τη νίκη». Για τους περισσότερους καλλιτέχνες ένα βραβείο GRAMMY αποτελεί όνειρο ζωής. Ο Καβάκος είναι ένα θαυμάσιο πρότυπο για τα νέα παιδιά, που ύστερα από πολύ σκληρή δουλειά και αυτοπειθαρχία μπορούν να διακριθούν στην τέχνη. Δυστυχώς στις μέρες μας υπάρχει από τους πολιτικούς απαξίωση της τέχνης, η οποία δεν τιμωρείται από τον Ποινικό Κώδικα. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί και η πλήρης αδράνεια του ΥΠΠΟ αναφορικά με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Αιδώς, Αργείοι!
Γιωργος Tρανταλιδης
Κρίση και μισαλλοδοξία
Κύριε διευθυντά
Σίγουρα μια οικονομική κρίση την ακολουθεί μια βαθιά κοινωνική κρίση. Από το «αγκάλιασμα» όμως της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, ξεπροβάλλει η μισαλλοδοξία, η οποία όταν περιβάλλεται με ανέχεια, προκαλεί μεγάλο μίσος, απέναντι στον άλλο, στον διαφορετικό, στον πιο ευκατάστατο από σένα, στον ξένο, ακόμη και στον αλλόθρησκο. Η κοινωνία μας έχει δείξει αφάνταστα συγκρατημένες αντοχές τα δύο τελευταία χρόνια, γι’ αυτό είναι αξιοθαύμαστη. Γεννάται τώρα ένα βασανιστικό ερώτημα: Οι αντοχές του λαού θα συνεχίσουν να έχουν τις ίδιες αξιοθαύμαστες «συγκρατήσεις»; Οι επόμενοι μήνες θα το δείξουν. Στην πορεία αυτή είναι επιτακτική ανάγκη οι κυβερνώντες να προσέξουν, με ιδιαίτερη προσοχή, τις αντοχές του λαού. Γιατί η ανέχεια, η μιζέρια, η φτώχεια, ακόμη και η πείνα, οδηγούν σε φασισμό. Σε ένα φασισμό που μοναδικός του σκοπός είναι να καταλάβει την εξουσία, γι’ αυτό και οι μάζες πρέπει να καταλάβουν ότι ο συμβιβασμός με τον φασισμό είναι η καταστροφή τους. Ο λαός, όσο κι αν υποφέρει, πρέπει να βγάλει τις μάσκες του φασισμού και να τον αποκλείσει από την ανθρώπινη κοινωνία.
Από την Ιστορία γνωρίζουμε ότι η μισαλλοδοξία υπάρχει σε κάθε άνθρωπο και σε κάθε κοινωνία. Το θεμέλιο της μισαλλοδοξίας είναι το μίσος, που πρέπει όχι μόνο να καταπολεμήσουμε, αλλά να ξεριζώσουμε από τα σωθικά μας, γιατί αν δεν γίνει αυτό, η κοινωνία μας θα καταρρεύσει. Ας καταλάβουμε όλοι μας ότι η μισαλλοδοξία δεν είναι κάποια ιδεολογία, δεν πηγάζει από κάποιο σύστημα και από κάποια θρησκεία, αλλά είναι η βασική πηγή αναπαραγωγής του μίσους. Αν δεν προσέξουμε τώρα, αύριο θα είναι πολύ αργά για να αντιμετωπίσουμε τις καταστροφές του μίσους. Oταν μια κοινωνία βασιστεί στο μίσος, δεν υπάρχει ελπίδα να βγει από αυτό εύκολα. Στη μισαλλοδοξία συνυπάρχουν όλα μαζί: ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός, η βία. Είναι ο εχθρός του λαού. Είναι το όργανο των δικτατόρων, των λαϊκιστών, των ψευδοπροφητών. Ας μην ξεχνάμε το άνοιγμα της Αρχαίας Ελλάδας προς τους άλλους και τη μεγάλη διαμαρτυρία της κατά της μισαλλοδοξίας, που έφθασε να εισχωρήσει σε όλη την ευρωπαϊκή παράδοση, σκέψη και συνήθειες. Η οικονομική και κοινωνική κρίση που περνάει η πατρίδα μας, δεν πρέπει να γίνει ο δρόμος που θα οδηγήσει τον λαό μας στη μισαλλοδοξία. Ας προσέξουν όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους την τύχη αυτού του «υπομονετικού» λαού, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κόμματα, Εκκλησία, θεσμοθετημένοι φορείς, άνθρωποι του πνεύματος.
Ιακωβος Φριζης
Μαγευτική γιορτή
Κύριε διευθυντά
Στις 20 Δεκεμβρίου έτυχε να βρεθώ στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του ΕΕΕΕΚ Πειραιά (Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπ/σης Κατάρτισης Πειραιά). Η ομαδική προσπάθεια διευθυντών, καθηγητών, βοηθών, μα προπαντός των μαθητών που με ενθουσιασμό συμμετείχαν σε αυτή τη γιορτή, με τραγούδια, μικρές καλόγουστες παραστάσεις, με μουσική και κάλαντα, δημιούργησε μια μαγική ατμόσφαιρα, έδωσε χαρά σε μαθητές και γονείς και ανύψωσε το ανθρώπινο στοιχείο.
Με λίγα μέσα, αλλά με επαγγελματισμό, θετική ενέργεια, αυτοσεβασμό, δουλειά και αγάπη γίνονται θαύματα, ας παραδειγματιζόμεθα όλοι μας.
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι δουλεύουν στο ΕΕΕΕΚ Πειραιά.
Κατερινα Πρεντις
Κι εμείς… άδομεν!
Κύριε διευθυντά
Τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα η τηλεόραση μας μαυρίζουν την ψυχή μιμούμενοι την Αριστερά. Σχεδόν όλοι συναγωνίζονται στην παρουσίαση τραγικών περιστατικών δυστυχίας και φρίκης λόγω ανέχειας και πείνας, και φυσικά φταίει η κυβέρνηση (γενικώς) και οι διαβολικοί «ξένοι» που θέλουν να μας καταστρέψουν – τώρα αν μας χάρισαν 300 δισ. ευρώ και τους ζητάμε ευθύνες, είναι πολιτικά πρόστυχο και προσβλητικό για τη νοημοσύνη όσων σκέπτονται.
Από τα αριστερά κόμματα –πηγή δυστυχίας για τον τόπο– σέβομαι το ΚΚΕ, που είναι το μόνο που κρατάει τις αρχές του, άσχετα αν διαφωνεί κανείς με αυτές. Η υπόλοιπη «Αριστερά» αυτοβαπτίστηκε προοδευτική και αναρωτιέμαι πώς μπορεί να είναι προοδευτικός αυτός που λέει μόνιμα «όχι σε όλα», όχι στην τουριστική επένδυση στην Κασσιόπη Κέρκυρας για λόγους έθνικης άμυνας! Oχι στην Cosco που ζωντάνεψε το νεκρό Πέραμα, όχι στα κρουαζερόπλοια, πηγή εσόδων, όχι στην αξιοποίηση του Ελληνικού και Αστέρα Βουλιαγμένης, όχι στην αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης, όχι στην απόλυση επίορκων και άχρηστων δημοσίων υπαλλήλων. Με σημαιοφόρο τον ΣΥΡΙΖΑ, συκοφαντούν κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας, αδιαφορούν για το κακό που κάνουν, αρκεί να καταστραφεί η χώρα για να αναλάβουν την εξουσία.
Κι εμείς της άλλης πλευράς, που τους αφήσαμε να μας «καβαλήσουν» σε όλα τα επίπεδα, που δεν αφήσαμε τη χώρα να γίνει «Βαλκάνια», των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν – ως «κότες» που είμαστε.
Μαριος Χριστοφοριδης, Συνταξιούχος καπετάνιος, Χίος