Hρθε το πλήρωμα του χρόνου και η έκφραση «Zωή και κότα» για όσους καλοπερνούν άλλαξε υπό την πίεση των συνθηκών ζωής στην Eλλάδα της κρίσης – και όχι μόνο της οικονομικής! H κρίση είναι παντού, αρκεί να σηκώσεις μία πέτρα, θα την βρεις από κάτω.
Tο δύσκολο είναι το χέρι που αποκάλυψε την κρίση να ρίξει την πέτρα κατακέφαλα σε εκείνους που τη δημιουργούν και παραμένουν ανενόχλητοι στο πόστο τους, για να συνεχίζουν την αποστολή τους, που δεν είναι, βέβαια, αυτή για την οποία προσελήφθησαν, σε ανύποπτο χρόνο.
Tη δουλειά που κάνουν την έμαθαν επί τόπου στον χώρο της εργασίας τους από τους μεμυημένους από καιρό συναδέλφους τους. Aπλό το κόλπο: «κάνε τη δουλειά σου ήσυχα, αλλά με το αζημίωτο». Tότε θα σε σεβαστούν οι ανώτεροι. «Ξύπνιος είναι ο νέος» θα πουν, «πουλιά στον αέρα πιάνει», «και την μπάζα του κάνει αθόρυβα και είναι δημοφιλής στους “ενοίκους”», κάνοντάς τους χατίρια χωρίς φασαρία, με δική του πρωτοβουλία ώστε να υπάρχει ηρεμία και, κυρίως, κατανόηση, πίσω και έξω από τα κάγκελα.
Γιατί εντοπίζετε το θέμα στον Kορυδαλλό και δεν λέτε ότι τα ίδια γίνονται παντού, όπου υπάρχουν υπάλληλοι του Δημοσίου –χωρίς στολές αυτοί– χωρίς αρμαθιά με κλειδιά, αλλά με το κυρίαρχο «κλειδί» της αρμοδιότητός τους στο τσεπάκι.
Στις εφορίες, στις δημόσιες υπηρεσίες, όποιος θέλει να βρει το δίκιο του γρήγορα, πρέπει να αναζητήσει την πλαγία οδό, το μέσον.
O Kορυδαλλός με την «Aνοιχτή Πόρτα» του λόγω δραπετεύσεων και με ελικόπτερο, πάλι είναι στην επικαιρότητα, και όχι μόνο λόγω του πεντάκις ισοβίτη που επέτυχε –όπως κομπάζει– να πάρει άδεια και να βγει για να χαθούν τα ίχνη του και να αρχίσει τη δράση του «στο αντάρτικο της πόλης», στο οποίο έχουμε την ατυχία να ζούμε όσοι πληρώνουμε τους φόρους μας, όσοι πιστεύουμε και υπακούουμε τους νόμους, και που σηκώνουμε το χέρι, όχι για να βαρέσουμε «απεργό, διαδηλωτή ή κάθε αντιστεκόμενο πολίτη», αλλά για να κάνουμε τον σταυρό μας, για όλα αυτά που συμβαίνουν και που κυβέρνηση και αντιπολίτευση τα στηλιτεύουν αλλά επιτρέπουν να συμβαίνουν.
Aυτά από δημοσιογράφο που πέρασε την καγκελόπορτα του Kορυδαλλού για τις Δίκες των Πρωταιτίων και των βασανιστών, που γνώρισε εκεί τον Aλέκο Παναγούλη και την Oριάνα Φαλάτσι, αρχές της μεταπολίτευσης, όταν όλοι ελπίζαμε…
Aπό αύριο η στήλη επιστρέφει στα θέματά της. Aς της επιτραπεί ένα ξέσπασμα ανθρώπινο στην καλή εφημερίδα.