To έργο είναι συλλογικό. Το εκπόνησαν τρεις Κύρτσοι. Ο πολιτικός, που «ιεραρχεί σωστά τα θέματα». Ο δημοσιογράφος που «έχει σωστό timing». Ο επιστήμων «που κινείται σε υψηλά επίπεδα ανάλυσης». Ενας τέταρτος Κύρτσος, ο κριτικός, επιδαψίλευσε στις προηγούμενες εκδοχές του πολυσχιδούς εαυτού του τον έπαινο.
Ως έπαινο εννοούσε και ο ευρωβουλευτής Ανδρουλάκης την πρόβλεψη ότι σε συνθήκες κοινωνικής αποστασιοποίησης, ο Κύρτσος «θα γράψει και τσελεμεντέ». Δεν ήταν έκπληξη ότι στη δική του γραμματολογική ιεράρχηση ο τσελεμεντές είναι το πιο επιβλητικό είδος συγγράμματος – καθότι παχύ.
Ο αυτοέπαινος του Κύρτσου εκπορεύεται πάντως από εκείνη την περιοχή της ανθρώπινης περιπέτειας που είχε φωτίσει σαν λυρικός, σαν ψυχομέτρης και σαν ιεροφάντης, ο Γιώργος Μαργαρίτης: «Στον καθρέφτη σου κοιτιέσαι, κι από μόνη σου αγαπιέσαι».
Στέντωρ