Η διαφαινόμενη νίκη του Τζο Μπάιντεν δεν θα πρέπει να καλλιεργεί στην Αθήνα ψευδαισθήσεις σχετικά με την περιφερειακή πολιτική που θα ακολουθήσει από τις 20 Ιανουαρίου και έπειτα η Ουάσιγκτον. Παρότι σε διμερές επίπεδο οι σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ φαίνεται να αποκτούν ένα απρόσμενο βάθος, ιδιαιτέρως σε επίπεδο άμυνας και ασφάλειας, η στάση της Ουάσιγκτον έναντι της Αγκυρας, παρά τις επιμέρους ρητορικές διαφοροποιήσεις, θα παραμείνει με βασικό γνώμονα τη διατήρηση της Τουρκίας στο «δυτικό στρατόπεδο». Μια τέτοια στρατηγική θα κληθεί να στηρίξει η Αθήνα και στους επόμενους δύσκολους μήνες, ισορροπώντας ανάμεσα στον πιο σημαντικό εταίρο που διαθέτει σε θέματα ασφαλείας (την Ουάσιγκτον) και την ανάγκη να ακυρώσει στην πράξη τον τουρκικό επεκτατισμό στην Ανατολική Μεσόγειο. Ακούγοντας τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναρωτιέται κάποιος πώς μπορεί να επιτευχθεί μια τέτοια ισορροπία. Την αβεβαιότητα επιτείνει η ατμόσφαιρα που επικρατεί μέσα στις ΗΠΑ, η οποία, πέραν πάσης αμφιβολίας, θα αναγκάσει μετά τις 20 Ιανουαρίου τον νέο πρόεδρο να κάνει τιτάνιες προσπάθειες ώστε να διατηρήσει ένα βαθμό consensus για τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την αμερικανική κοινωνία. Μια τέτοια συνθήκη εκ των πραγμάτων θα ενισχύσει τη γραφειοκρατία (Στέιτ Ντιπάρτμεντ και Πεντάγωνο) που, ούτως ή άλλως, τους τελευταίους μήνες ακολουθούν μια σαφώς διακριτή πορεία από εκείνη που, ρητορικά τουλάχιστον, υποστήριζε ο Ντόναλντ Τραμπ.
Οσο συμβαίνουν αυτά, φαίνεται ότι ο Ερντογάν θα προχωρήσει σε μια δέσμη ενεργειών που θα κλιμακώνει κατακόρυφα την ένταση στο μέτωπο της Ανατολικής Μεσογείου. Η συνέχιση και επέκταση των σεισμικών ερευνών, η αποστολή γεωτρύπανου σε περιοχή δυνητικής ελληνικής κυριαρχίας και η δημιουργία και άλλων τετελεσμένων στα Κατεχόμενα της Κύπρου θα επιβαρύνουν περαιτέρω το κλίμα. Μέσω των τριμερών σχημάτων συνεργασίας και της στρατηγικής συνεργασίας της Ελλάδας με παίκτες όπως το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος, είναι δυνατή η ύψωση αναχωμάτων στον τουρκικό επεκτατισμό. Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας, όποιος και αν είναι ο συνδυασμός των επιβεβλημένων αποτρεπτικών κινήσεων από την πλευρά της Ελλάδας, η Τουρκία θα παραμείνει για τις ΗΠΑ ένα οικόπεδο ανυπολόγιστης γεωπολιτικής αξίας. Αν η αμερικανική αισιοδοξία διαψευσθεί, και η Τουρκία έχει πάρει δρόμο χωρίς επιστροφή μακριά από τη Δύση, η Ελλάδα θα το καταλάβει ακόμα πιο έντονα.