Εννιάχρονο παιδί νοσηλεύεται με βαριά πνευμονία που προκάλεσε ο κορωνοϊός. Του τον πέρασε η μητέρα, που είναι νοσηλεύτρια και θετική στον ιό. Αρνήθηκε να κάνει το εμβόλιο. Γιατί; Θύμα του αποτρεπτικού ψυχικού μηχανισμού. Στην αρχή ήταν το τσιπάκι του Μπιλ Γκέιτς. Θα σε παρακολουθούν, θα ελέγχουν τις κινήσεις σου, την ψήφο σου, τα συναισθήματά σου. Από εκεί που σιχαινόσουν τις μπάμιες, θα τις λατρέψεις. Θα γίνεις άλλος άνθρωπος. Λες και δεν τους κάνεις έτσι όπως είσαι. Μετά, ο αποτρεπτικός μηχανισμός προσγειώθηκε στην πραγματικότητα. Οι πιο αισιόδοξοι υπόσχονταν εμβόλιο τον Μάιο. Οταν όμως άρχισε να κυκλοφορεί τον Νοέμβριο, οι πιο υποψιασμένοι άρχισαν να μεταδίδουν τον ιό της δυσπιστίας. Δύο τινά συμβαίνουν. Είτε βιάστηκαν και έφτιαξαν κάτι που όχι μόνο δεν είναι ωφέλιμο, αλλά είναι και επικίνδυνο. Είτε αυτό που κυκλοφορεί είναι νεράκι, σκέτο νεράκι, ίσως οξυζενέ για να τσούζει λίγο, για ξεκάρφωμα. Υπάρχουν και επιχειρήματα πιο εκλεπτυσμένα. Το εμβόλιο παρεμβαίνει στο DNA. Μας λένε για RNA για να μας μπερδέψουν. Πιστεύω ότι κάνουν λάθος οι υπεύθυνοι όταν προσπαθούν να εξηγήσουν με λεπτομέρειες πώς λειτουργούν τα εμβόλια. Οταν εξηγείς σε κάποιον άσχετο με την επιστήμη τη Θεωρία της Σχετικότητας, το πιθανότερο είναι να τον μπερδέψεις και να σε πάρει για τρελό.
Από κοντά και οι πολιτικοί. Τον Οκτώβριο ο Τσίπρας κατηγορούσε τον Μητσοτάκη πως υπόσχεται ένα εμβόλιο που δεν υπάρχει. Ενα μήνα μετά, όταν το ανύπαρκτο εμβόλιο άρχισε να κυκλοφορεί, τον κατηγορούσε ότι οι παραγγελίες δεν φτάνουν και ο εμβολιασμός θα προχωρήσει αργά. Τότε υποθέτω θα του κατέβηκε και η θεωρία της πατέντας. Αν αυτοί το έφτιαξαν μέσα σε ένα μήνα, τότε σημαίνει ότι είναι εύκολο να το φτιάξουμε και εμείς. Απαιτούμε την πατέντα. Ως γνωστόν η λέξη πατέντα στην απλή ελληνική σημαίνει αυτοσχέδια λύση που δίνει ο τεχνίτης σε οποιοδήποτε τεχνικό πρόβλημα προκύψει. Πατέντα ο υδραυλικός, πατέντα ο ηλεκτρολόγος. Γιατί όχι και η φαρμακοβιομηχανία; Η Κανέλλη το προχώρησε επί το επαναστατικότερον. Αν δεν ήμασταν στην Ευρώπη, θα είχαμε εμβολιαστεί όλοι. Μπορεί να είχαμε αρχίσει και τις εξαγωγές. Οπως η Αγγλία με την Astra Zeneca.
Αν τώρα σε αυτούς όλους προσθέσουμε και τους ιδεολόγους αντιεμβολιαστές, τους καρναβαλιστές των Πατρών και όσους συμπαρίστανται στον Κουφοντίνα, αντιλαμβανόμαστε πως ο δρόμος είναι μακρύς. Και γίνεται ακόμη μακρύτερος από τον ανταρτοπόλεμο που δέχεται η κοινή λογική. Ευτυχώς, υπάρχει και ο Κιμούλης και ο Ακατονόμαστος για να ξεσκάμε λίγο. Ας δούμε και τα θετικά. Ο κορωνοϊός μάς γλίτωσε από την ανία του ρεβεγιόν και το καρναβάλι, που κάνει τη διασκέδαση να θυμίζει καταναγκαστικό έργο. Για να μη μιλήσω για τις αγκαλιές και τα φιλιά, άσε καλύτερα.