Το πανεπιστημιακό γενικό νοσοκομείο «Αττικόν» νοσήλευσε τη δεύτερη περίπτωση COVID-19 στη χώρα, ενώ μέχρι σήμερα έχει νοσηλεύσει πάνω από 1.150 ασθενείς με COVID-19. Αισθανόμαστε την ανάγκη να καταθέσουμε και τη δική μας μαρτυρία για ανθρώπους που δεν μίλησαν, γιατί δεν είχαν τη πολυτέλεια του χρόνου, όντας στη πρώτη γραμμή της εθνικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
O ρόλος των ιατρών, νοσηλευτών και των λοιπών εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία κατά την πανδημία της COVID-19 έχει ήδη τονισθεί και τους έχουν αποδοθεί τα δέοντα εύσημα. Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο εύσημο είναι η ανανέωση της εμπιστοσύνης του πολίτη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ). Ομως, αυτό που δεν είναι κατανοητό από το ευρύτερο κοινό είναι το γεγονός ότι στα νοσοκομεία μας, η ατμομηχανή και η κινητήριος δύναμή τους είναι οι ειδικευόμενοι, οι ιατροί δηλαδή που εκπαιδεύονται σε μία από τις επιμέρους ειδικότητες της ιατρικής, και μαζί τους οι τελειόφοιτοι φοιτητές της Ιατρικής που ασκούνται ως «εν δυνάμει» ειδικευόμενοι ιατροί.
Για αυτούς τους ιατρούς ιδιαίτερα αισθανόμαστε την ανάγκη να μαρτυρήσουμε για όσα είδαμε και διαπιστώσαμε σε αυτόν το δύσκολο χρόνο της πανδημίας. Να μιλήσουμε για τη φιλοτιμία τους, την εργατικότητα, τον ρεαλισμό και την ευρηματικότητά τους. Να μοιραστούμε τη συγκίνηση αλλά και την υπερηφάνειά μας για την αυτοθυσία τους, τη μεγαλοψυχία τους, την αυταπάρνηση, την ψυχραιμία και την ωριμότητά τους που τους επέτρεψε να ξεπεράσουν τους φόβους τους για τους κινδύνους για την υγεία τους και την υγεία των οικείων τους που τους εξέθετε η φροντίδα των ασθενών με COVID-19. Είδαμε νεαρούς ιατρούς να μεταμορφώνονται σε έμπειρους θεραπευτές με ένα ανθρώπινο πρόσωπο για τους ασθενείς τους, που δεν το είχαμε ξαναδεί. Είδαμε τους ειδικευόμενούς μας να γίνονται «ο δικός τους άνθρωπος» για ασθενείς αποκομμένους από φίλους και συγγενείς.
Καμαρώσαμε την ευελιξία τους και τη ταχύτατη αφομοίωση γνώσεων και δεξιοτήτων για τη νέα νόσο. Είδαμε την απόδοση της φροντίδας να αυξάνεται και την ποιότητα της νοσηλείας να εκτοξεύεται. Θαυμάσαμε το μεράκι τους να συνεχίσουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα όταν τα βλέφαρά τους ήταν βαριά από την κούραση και την αϋπνία της εφημερίας. Είδαμε, τέλος, τη δυναμική αλλά και την αποφασιστικότητά τους να γίνουν καλύτεροι από τους δασκάλους τους, επιδεικνύοντας σε καιρό πρωτοφανούς κρίσης φρόνημα ηρωικό και ταυτόχρονα βαθύτατα ακαδημαϊκό.
Για αυτή τη γενιά των ειδικευόμενων ιατρών θα ήταν καλό η κοινωνία, η πολιτεία, το πανεπιστήμιο και το δημόσιο σύστημα υγείας να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να εκπαιδευθούν κατά το δυνατόν αρτιότερα και να ενταχθούν παραγωγικά στον εργασιακό ιστό της χώρας.
* Ο κ. Δημήτριος Τ. Μπούμπας είναι καθηγητής Παθολογίας, διευθυντής της Δ΄ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής (Δ΄ ΠΠΚ)
στο πανεπιστημιακό γενικό νοσοκομείο «Αττικόν».
** Η κ. Αναστασία Αντωνιάδου είναι καθηγήτρια Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας στη Δ΄ ΠΠΚ, σύμβουλος διοίκησης για θέματα COVID-19 στο νοσοκομείο «Αττικόν».