Φούντωσαν οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικώς με το τραγικό δυστύχημα έξω από τη Βουλή, επειδή ο οδηγός του οχήματος που συγκρούσθηκε με τη μοτοσικλέτα υπηρετούσε στην προσωπική ασφάλεια της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Και να οι χρονομετρήσεις για την αντίδραση της πρώην υπουργού, και να η «προσπάθεια συγκάλυψης» διότι ένας τροχονόμος στον τόπο του δυστυχήματος φέρθηκε όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί του, ήταν δηλαδή εκνευρισμένος. «Ο Ιάσονας δολοφονήθηκε» αποφάνθηκαν οι πιο επαναστατημένοι των κοινωνικών δικτύων, άποψη που ευτυχώς δεν συμμερίστηκαν πολλοί, διότι το μόνο που έλειπε στο πολύπαθο κέντρο της Αθήνας είναι ετήσιες διαδηλώσεις με συνθήματα του τύπου «Ο Ιάσων ζει, το κράτος δολοφονεί».
Στο τέλος, βεβαίως, μια οικογένεια θρηνεί ένα 23χρονο παιδί, ενώ οι υπόλοιποι –πλην ίσως κάποιων ψεκασμένων– θα καταλήξουμε ότι «φταίει η κακιά στιγμή» ή ότι «το ριζικό του άτυχου Ιάσονα είχε γραφτεί». Υπάρχουν όμως σοβαρότερα ερωτήματα από εκείνα που θέτουν οι συνωμοσιολόγοι των κοινωνικών δικτύων. Γιατί έπρεπε να στρίψει ο εν λόγω οδηγός στο υπαίθριο πάρκινγκ της Βουλής, όταν η νόμιμη διαδρομή, που δεν προκαλεί κινδύνους, είναι να κατέβει κάτω από την πλατεία Συντάγματος και να μπει στο πάρκινγκ μετά την Οθωνος διασχίζοντας τη λεωφόρο Αμαλίας;
Προφανώς η λογική που επικράτησε ήταν η τυπική νεοελληνική: «Ελα μωρέ τώρα! Ολοι το κάνουν. Στο κάτω κάτω της γραφής, τι πρόκειται να συμβεί;» Ομως, πάντα έτσι γίνεται το κακό. Ειδικώς όταν σε μια παράβαση του αυτοκινητιστή προστεθούν οι παραβάσεις του μοτοσικλετιστή. Οπως φαίνεται από τα βίντεο, ο άτυχος νέος προσπερνούσε με μεγάλη ταχύτητα ένα ταξί και μάλιστα από τα δεξιά.
Το εκπληκτικό είναι ότι την πρώτη κατά σειρά παρανομία, δηλαδή αυτή του οδηγού, τη βλέπουμε καθημερινώς και δίχως να διαμαρτύρεται κανείς. Ισως επειδή τη «νομιμοποιούν» πολλοί βουλευτές και περισσότεροι συνεργάτες τους. Μπορεί επειδή έχουν την αμέριστη συμπαράσταση της ΕΛ.ΑΣ. και του προεδρείου της Βουλής, που κάνουν τα στραβά μάτια. Μάλιστα απασχολούν κοτζάμ τροχονόμο εκεί –κάποιες φορές δύο και τρεις– διότι ο παρατρεχάμενος ή ο βουλευτής βαριέται να κάνει τον γύρο της πλατείας Συντάγματος για να μπει νομίμως και (κυρίως) χωρίς κινδύνους για τους μοτοσικλετιστές στη Βουλή.
Πιθανώς οι παραβάτες να δικαιολογούνται από το γεγονός ότι στο πάρκινγκ της Βουλής επικρατεί συνωστισμός και βιάζονται να πιάσουν θέση. Να θυμηθούμε ότι επί προεδρίας του κ. Νίκου Βούτση επιχειρήθηκε να γίνει ξεκαθάρισμα στον κατάλογο των αδειών στάθμευσης στη Βουλή. Σε ρεπορτάζ εκείνου του καιρού διαβάζουμε ότι «σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, προβλέπονται 2.400 άδειες στάθμευσης για 800 θέσεις. Μέχρι πριν από 20 μέρες, όμως, οι άδειες ξεπερνούσαν τις 4.000!» (Star, 25.6.2018).
Δεν ξέρουμε τι τελικώς κατάφερε ο κ. Βούτσης ή τι κάνει ο νυν πρόεδρος της Βουλής κ. Κώστας Τασούλας για τους «100 και πλέον πρώην βουλευτές που είχαν εκλεγεί πριν από μια δεκαετία και, εκτός από δικηγορικά γραφεία στο κέντρο, έχουν και άδεια πάρκινγκ στη Βουλή». Το θέμα είναι ότι ένα παιδί έχασε τη ζωή του όχι λόγω κάποιας συνωμοσίας, ούτε εξαιτίας της μοίρας, αλλά διότι –όπως γίνεται πάντα στην Ελλάδα– οι νόμοι καταργούνται στον δρόμο. Πολλάκις με την αντίθεση της Αστυνομίας (δηλαδή των ΜΑΤ) και κάποιες φορές με τη συμβολή των τροχονόμων της.
550 μέτρα, δύο λεπτά…
Όλοι μάθαμε ότι ο χρόνος των πολιτικών είναι πολύτιμος. Στο κάτω, κάτω της γραφής «βουλεύονται για το έθνος». Είναι όμως τόσο πολύτιμος, που δεν μπορούν να κάνουν 550 μέτρα επιπλέον (δύο λεπτά σύμφωνα με το Google Maps) για να μπουν κανονικά -δηλαδή με τον μόνο ασφαλή τρόπο- στο πάρκινγκ της Βουλής, κάνοντας δηλαδή τον κύκλο της Πλατείας Συντάγματος;
Στην παρανομία του αστυνομικού της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, που οδήγησε στον τραγικό θάνατο ενός νέου ανθρώπου, η Πολιτεία δια της Διεύθυνσης Τροχαίας Αθηνών απάντησε με θεσμικό και πολύ ρωμαίικο τρόπο. Πρότεινε την θεσμοθέτηση της παρανομίας και μάλλον θα μπει ένα τρίτο φανάρι στο δύσκολο για την κίνηση των αυτοκινήτων σημείο.
Έτσι για να κερδίζουν περιστασιακώς δύο λεπτά οι πολιτικοί, θα χάνουν ώρες οι χιλιάδες εποχούμενοι στην ούτως ή άλλως επιβαρυμένη από την κίνηση Βασ. Σοφίας. Η λεωφόρος δεν θα επιβαρύνεται πλέον μόνο από τους ελάχιστους διαδηλωτές, που καθημερινώς εμφανίζονται στα ανθοπωλεία. Θα μπουκώνει διαρκώς και αδιαλείπτως από ένα φανάρι που θα αναβοσβήνει μηχανικώς και το οποίο δεν ξέρει αν υπάρχει αυτοκίνητο για να στρίψει αριστερά στην Βουλή, αν το αυτοκίνητο μεταφέρει πολιτικό, ή απλώς κάποιον παρατρεχάμενο που «πετάχτηκε για μια δουλίτσα του» και επιστρέφει άρον, άρον στο πόστο του.
Το φανάρι θα μπει, χιλιάδες θα ταλαιπωρηθούν αλλά τουλάχιστον θα απαντηθεί ένα ερώτημα: Αυτοί που δεν μπορούν να διαθέσουν δύο λεπτά για να κάνουν την ασφαλή διαδρομή, θα μπορέσουν να περιμένουν ένα λεπτό μέχρι να ανάψει πράσινο; Ή μήπως στην λογική του «έλα μωρέ τώρα…» και του «όλοι δικοί μας είμαστε…» θα έχουμε ένα φανάρι που θα κοστίζει χιλιάδες εργατοώρες καθημερινώς για να το παραβιάζουν εκείνοι που έχουν ή νιώθουν ότι έχουν τόση εξουσία ώστε να παραβιάζουν τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας;