Θα πείσει, άραγε, η πρωθυπουργική παρέμβαση τους επισπεύδοντες υπουργούς να σταματήσουν να ανακοινώνουν με περισσή βεβαιότητα τα «ανοίγματα»; Δεν είναι λίγες οι φορές, στο περισσότερο από έναν χρόνο πια διάστημα της μάχης με την πανδημία, που διαψεύσθηκαν ακόμη και μέσα στην ίδια ημέρα δηλώσεις για επιστροφή της μιας ή της άλλης δραστηριότητας, για άνοιγμα του τάδε κλάδου, για απελευθέρωση της δείνα μετακίνησης.
Οσο ο καιρός περνάει, η διάψευση προσδοκιών που γεννιούνται στο άκουσμα κάθε σχετικής αναφοράς προκαλεί όλο και μεγαλύτερη απογοήτευση στους εξουθενωμένους από την καραντίνα, τα μέτρα, την απουσία δραστηριοτήτων και διεξόδων πολίτες. Και κάθε διάψευση μεταφράζεται, πλέον, σε αγανάκτηση, σε θυμό, έχει κόστος. Και μπορεί να επαναλαμβάνουμε ότι εισερχόμαστε πλέον στην τελική ευθεία, ωστόσο το μήκος της ευθείας αυτής παραμένει ασαφές.
Οι τελευταίες εξελίξεις από το μέτωπο των εμβολίων είναι ενδεικτικές: η είδηση για τις αποφάσεις των αμερικανικών αρχών αναφορικά με το εμβόλιο της Johnson & Johnson έφερε νέα αναστάτωση, νέα ερωτήματα, νέες αβεβαιότητες στους πολίτες που προγραμματίζουν να εμβολιαστούν. Σίγουρα προκαλεί ανατροπές, μικρότερες ή μεγαλύτερες, και στον σχεδιασμό για την εξέλιξη του εμβολιαστικού προγράμματος και του χρόνου επίτευξης ενός ικανού ποσοστού εμβολιασμών, ώστε να θεωρείται περισσότερο ασφαλής η επιστροφή σε μια πιο κανονική καθημερινότητα.
Οι προσδοκίες για το Πάσχα είναι αναμφίβολα μεγάλες. Ολοι επιθυμούν μια ανάσα, μια ευκαιρία για μικρότερη ή μεγαλύτερη χαλάρωση των μέτρων, τη δυνατότητα να δουν δικούς τους ανθρώπους που έχουν πιθανόν πολλούς μήνες να ανταμώσουν. Οι αντοχές και η υπομονή εξαντλούνται. Το δείχνουν τα «κορωνοπάρτι» σε πλατείες από τους πιο ανυπόμονους νέους, οι οποίοι ενδεχομένως αισθάνονται πιο ασφαλείς γιατί οι παππούδες και οι γιαγιάδες, για τους οποίους ίσως πρόσεχαν και τηρούσαν τα μέτρα, έχουν εμβολιαστεί και, άρα, είναι καλύτερα θωρακισμένοι.
Ο αντίπαλος, ωστόσο, παραμένει ισχυρός. Το δείχνουν τα κρούσματα, οι εισαγωγές στα νοσοκομεία, οι διασωληνωμένοι. Και, το κυριότερο, εμείς μπορεί να κουραστήκαμε, οι αντοχές μας να μειώνονται με όλο και πιο ταχείς ρυθμούς, ο κορωνοϊός, όμως, δεν έχει κουραστεί. Αντίθετα, μεταλλάσσεται για να συνεχίσει να επιβιώνει.
Με αυτά τα δεδομένα είναι κατανοητό ότι οι αποφάσεις για το Πάσχα δεν είναι εύκολες. Το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο από την κόπωση των πολιτών. Αφορά τη δυνατότητα της χώρας να ανοίξει λίγο μετά το Πάσχα για την τουριστική σεζόν. Σε κάθε περίπτωση, η πολυφωνία, που συχνά μετατρέπεται σε κακοφωνία, δεν βοηθάει. Πέρυσι, πριν από το Πάσχα, έδειχνε μονόδρομος η συνέχιση της καραντίνας. Φέτος οι απόψεις διαφοροποιούνται ακόμα και ανάμεσα στους ειδικούς επιδημιολόγους. Αλλοι υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε περιθώριο για χαλάρωση, άλλοι ότι μπορεί να γίνει μια προσεκτική άρση περιορισμών, κάποιοι ότι το Πάσχα στο χωριό είναι προτιμότερο από την παραμονή στις πόλεις. Η σύγχυση που προκαλείται δυσκολεύει το να είναι πειστικές οι όποιες αποφάσεις.