Είδε το πρόσωπό της πρησμένο, πιθανότατα από χτυπήματα – δεν ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε. Είδε τα χέρια της να τρέμουν από την ταραχή. Είδε τον φόβο στα μάτια της. Αποφάσισε να μην προσποιηθεί ότι δεν είδε τίποτα. «Εδώ θα είμαι», της ψιθύρισε. «Αν χρειαστείς βοήθεια, μη διστάσεις, έλα αμέσως να με βρεις».
Η 18χρονη από την Ηλιούπολη, την οποία ο πατέρας της φέρεται να βίαζε από τα 11 της χρόνια και ο «σύντροφός» της αστυνομικός να κρατούσε αιχμάλωτη, να κακοποιούσε και να εξέδιδε, είχε την τύχη να συναντήσει μια γυναίκα που δεν αδιαφόρησε, δεν έκανε ότι δεν κατάλαβε. Συναισθάνθηκε την αγωνία της.
Η σερβιτόρα του καφέ της γειτονιάς της, στην οποία η κοπέλα έτρεξε για βοήθεια μόλις κατάφερε να αποδράσει από το διαμέρισμα-κολαστήριο, κάλεσε την τηλεφωνική γραμμή στήριξης κακοποιημένων γυναικών (15900) και ειδοποίησε την αστυνομία. Εδωσε έτσι τέλος σ’ ένα ανείπωτο μαρτύριο και συνέβαλε στο να αρχίσει να ξηλώνεται, όπως όλα δείχνουν, το πουλόβερ ενός ολόκληρου κυκλώματος σωματεμπορίας και εκμετάλλευσης γυναικών.
Τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά: 1 στις 3 γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχει υποστεί σωματική βία από την ηλικία των 15 ετών και άνω·1 στις 20 έχει πέσει θύμα βιασμού·1 στις 2 έχει βιώσει ψυχολογική βία από τον σύντροφό της·1 στις 3 έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά στον χώρο εργασίας. Πενήντα Ευρωπαίες χάνουν τη ζωή τους κάθε εβδομάδα εξαιτίας της ενδοοικογενειακής βίας, ενώ διεθνώς οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία. (Στοιχεία από το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας.)
Δυστυχώς, το 55%-95% των Ελληνίδων δεν καταγγέλλει το πρόβλημα. Και δεν είναι μόνο η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις αστυνομικές αρχές ή και τη Δικαιοσύνη, που κάνει αυτές τις γυναίκες να μην αναζητούν βοήθεια. Είναι το τείχος που υψώνεται γύρω τους. Είναι όλοι εκείνοι που στρέφουν το βλέμμα τους αλλού, γαλουχημένοι με τις προτροπές «να κοιτάς τη δουλειά σου», «να μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν».
Το 2020 στη Σουηδία καταγγέλθηκαν 4.800 βιασμοί, ενώ στην Ελλάδα μόλις 172 και 70 απόπειρες. Γιατί εδώ η βία βρίσκει γόνιμο έδαφος να φυτρώσει: τη σιωπή. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, όλοι ποιος θέλουμε να είμαστε: ο γείτονας που έπεσε από τα σύννεφα; Ο συγγενής που δεν κατάλαβε τίποτα; Ο φίλος που δεν αναγνώρισε τα σημάδια; Ή η σερβιτόρα που τόλμησε να τα βάλει με τα θηρία;