Αστικά τριζόνια

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Έλα να σου πω, μου λέει, περιχαρής, ένας φίλος καρδιακός. Δεν θα το πιστεύεις, συμπληρώνει. Και εκεί που συναντηθήκαμε άρχισε να μου διηγείται με τέτοια χαρά τον καβγά των ηλικιωμένων γειτόνων του, λες και του είχε αποκαλυφθεί το μυστικό της ζωής.

Ο συνταξιούχος κύριος και η συνταξιούχος κυρία που ζουν κατά μόνας, αλλά σε κοντινά διαμερίσματα, άρχισε να μου διηγείται, δεν μιλιούνται πια.

Εκαναν τα εμβόλιά τους, πήγαν για τα μπάνια τους, είχαν άριστες σχέσεις, που όμως τώρα ανήκουν στο παρελθόν. Ο ένας δεν αντέχει καν να ακούει τον άλλον, όσο μπορεί να ακούσει από το δεξί αυτί.

Ο λόγος αυτής της τρομερής αναστάτωσης, που έχει χωρίσει την πολυκατοικία του φίλου μου σε δύο στρατόπεδα, είναι τα… λουλούδια. Μάλιστα. Ο κύριος ενοχλήθηκε από επιδρομή άγνωστων εντόμων πάνω στα πολύτιμα φυτά του, για τα οποία κατηγορεί την κυρία γειτόνισσά του και τα δικά της λουλούδια που τα προσελκύουν. Τι να σου λέω, μου αποκαλύπτει ο φίλος μου, μιλάνε πια μέσω τρίτων και στέλνουν μηνύματα μεταξύ ορόφων.

Και γιατί είσαι τόσο χαρούμενος, τον ρώτησα, απορημένος. Μα είναι μια επιστροφή, απαντά, ένας γυρισμός σε εκείνους τους καβγάδες που έδιναν ζωή και γέμιζαν τις μέρες και τις νύχτες του καλοκαιριού στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών. Αυτά τα μικρά μού είχαν λείψει, ομολόγησε, τα αστικά τριζόνια του καλοκαιριού.

Οντως, η ζωή μας και οι συζητήσεις μας περιστρέφονται τον τελευταίο ενάμιση χρόνο γύρω από την πανδημία, τα εμβόλια και τις μεταλλάξεις, που τέτοιοι καβγάδες για το τίποτα ήταν μια πολυτέλεια, για την οποία κανείς δεν είχε όρεξη.

Πού είναι τα χρόνια που καβγαδίζαμε στις συνελεύσεις της πολυκατοικίας; Για τον τύπο στον τρίτο που δεν χαμήλωνε ποτέ την τηλεόραση, για τον διαχειριστή που δεν άναβε τα καλοριφέρ ή για την κυρία με το σκυλάκι που δεν σταματούσε να γαβγίζει στο μπαλκόνι; Πότε ζητήσαμε τελευταία φορά καφέ και ζάχαρη από τον γείτονα για να πιάσουμε κουβέντα; Ή λίγο κρεμμυδάκι για να δώσουμε γεύση στο φαγητό; Ο τρόμος της αγευσίας μάς στέρησε το αλατοπίπερο της ζωής· για να γίνει ανεκτή η ζωή μέσα σε τέσσερις τοίχους με ζέστη και υγρασία.

Σίγουρα, καταλήγει ο φίλος μου, σε λίγο οι δυο τους θα είναι πάλι όπως πρώτα και θα ανταλλάσσουν γλάστρες και συμβουλές κηπουρικής από κοντά. Αλλωστε και οι δυο εμβολιασμένοι είναι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή