Τα εμβόλια άλλαξαν τον ρουν της ανθρώπινης Ιστορίας. Λοιμώδη νοσήματα που αποτέλεσαν μάστιγες του ανθρώπου για αιώνες, που οδήγησαν στον θάνατο δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων και διέλυσαν ανθούσες κοινωνίες, σχεδόν εξαφανίστηκαν. Η πανδημία του κορωνοϊού στη σημερινή σύγχρονη κοινωνία είναι η αιτία 200 εκατομμυρίων μολυσμένων (δεν γνωρίζουμε πόσοι εξ αυτών θα συνεχίσουν να νοσούν για χρόνια), 4 εκατομμυρίων θανάτων, δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων και χρεοκοπημένων επιχειρήσεων, απώλειας διεθνώς τρισεκατομμυρίων ευρώ κάθε τρίμηνο πανδημίας, νέων ανθρώπων να ζουν μακριά από τους δασκάλους τους, μακριά από τους φίλους τους, τη φυσική δηλαδή συμβίωση που χτίζει κοινωνικές σχέσεις και κοινωνική ενσωμάτωση. Κι όμως, υπάρχουν δίπλα μας κάποιοι που παρότι γνωρίζουν αυτή την καταστροφή, την παραβλέπουν – όχι τόσο αθώα.
Κάποιοι θεράποντες της ιατρικής επιτηδεύονται την κατάσταση επαγγελματικά, αλλά και πολιτικά, ως αρνητές των εμβολίων, του κυριότερου δηλαδή όπλου μας κατά της πανδημίας. Κάποιοι «συνάδελφοι» στήνουν πολιτικές καριέρες καβαλώντας, όχι πια το κύμα των αγανακτισμένων, αλλά των φοβισμένων του κορωνοϊού και των εμβολίων. Ασθενείς τους μαρτυρούν ότι τους αποτρέπουν να εμβολιασθούν, προτείνοντας ψυχοδυναμικές, ψυχαναλυτικές θεραπείες και εναλλακτικές φυτικές ουσίες εάν αυτοί νοσήσουν. Πολίτες με τον φόβο του ιού και των εμβολίων οδηγούνται, με το αζημίωτο, να εξαρτώνται ψυχολογικά από συχνές ψυχαναλυτικές συνεδρίες διαχείρισης του φόβου τους και όχι στον εμβολιασμό. Ιατρικές πρακτικές στα όρια της βιοηθικής και ιατρικής δεοντολογίας.
Θεράποντες της ιατρικής επιστήμης που προωθούν τη δράση τους ως πολιτικοί, ακόμη και ως αρχηγοί νέων κομμάτων, με βασική πολιτική ατζέντα την άρνηση των εμβολίων. «Καλλιτέχνες» και ξένοι με την ιατρική επιστήμη αντιμάχονται τη χρησιμότητα των εμβολίων και στρατολογούν στις πολιτικές τους επιδιώξεις αφελείς και φοβισμένους πολίτες, όπως κάποιοι στο πρόσφατο παρελθόν εκμεταλλεύτηκαν τους αγανακτισμένους της οικονομικής κρίσης. Ενα άρρωστο μείγμα θρησκόληπτων, λούμπεν ακροδεξιών πρώην χρυσαυγιτών και ακραίων δικαιωματιστών χτίζουν μια νέα πολιτική κίνηση, δυστυχώς και με τη συμμετοχή και την αληθοφανή επιστημονική στήριξη ανεύθυνων καιροσκόπων, θεραπόντων της ιατρικής επιστήμης.
Η κοινωνία μας τραυματισμένη και διχασμένη από τους επιτήδειους της οικονομικής κρίσης εισέρχεται στη δίνη των επιτήδειων της υγειονομικής κρίσης, που καθυστερεί την έξοδο από την πρώτη. Σε αυτή τη νέα κοινωνικοπολιτική παράκρουση είναι περισσότερο από αναγκαία η τεκμηριωμένη και κατανοητή επιστημονική ενημέρωση της κοινωνίας, όχι από τους «πτυχιούχους» του Διαδικτύου, αλλά από τους αληθινούς επιστήμονες. Καθήκον επίσης έχουν οι δημοκράτες πολίτες και τα δημοκρατικά κόμματα να αναδείξουν και να αντιπαλέψουν πολιτικά αυτό τον νέο φασισμό της οικονομικής και πολιτικής εκμετάλλευσης της άγνοιας και του φόβου της πανδημίας. Να προστατεύσουν τη δημοκρατία μας από ακραίους και επικίνδυνους πολιτικάντηδες, σκοταδιστές που αμφισβητούν και απαξιώνουν ευθέως ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος, την επιστημονική γνώση, που άλλαξε άρδην τη ζωή μας.
* Ο κ. Αχιλλέας Γραβάνης είναι καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης.