Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Στέφανο Τσιτσιπά, όχι μόνο για τις συγκινήσεις που μας προσφέρει στο αθλητικό πεδίο, αλλά και επειδή οι δηλώσεις του για το εμβόλιο του κορωνοϊού μάς υπενθύμισαν ότι η κοινωνία μας βρίσκεται σε έναν ιδιότυπο πόλεμο, όπου πολλοί πεθαίνουν σχεδόν απαρατήρητα. Οι γραμμές μεταξύ των εμπόλεμων πλευρών είναι δυσδιάκριτες: δεν είναι μόνον άνθρωποι του περιθωρίου, των πολιτικών άκρων, της πατροπαράδοτης δεισιδαιμονίας, που αρνούνται να κάνουν το εμβόλιο· δεν ισχύουν οι εύκολοι διαχωρισμοί μεταξύ προοδευτικού-σκοταδιστικού, κοσμοπολίτικου-εθνοκεντρικού κ.λπ. Στην εποχή μας, ο καθένας πιστεύει ό,τι ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία του, αδιαφορώντας για την επιστήμη ή την πραγματικότητα. Οι απόψεις ενός διεθνούς αστέρα μπορούν να είναι ίδιες με αυτές ενός καλόγερου ή ενός εξαρτημένου από χαλκεία της «ενημέρωσης».
Ο μεγάλος αριθμός αρνητών του εμβολίου από διαφορετικά μέρη της κοινωνίας απαιτεί συγκεκριμένους τρόπους αντιμετώπισης. Η ενόχληση και η χλεύη που εκφράζουν οι υπόλοιποι μπορεί να είναι δικαιολογημένες, όμως δεν βοηθούν ώστε να θωρακιστεί η κοινωνία. Πρέπει να δούμε σε τι συμφωνούν οι περισσότεροι αρνητές και πού διαφέρουν. Στη χώρα μας, περίπου 11% των ερωτηθέντων σε έρευνα της διαΝΕΟσις τον Μάιο έλεγαν «σίγουρα όχι» ή «μάλλον όχι» στο εμβόλιο. Στην «ορθολογική» Γερμανία, σε έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο, διπλάσιος αριθμός (19,6%) δήλωνε ότι δεν θα έκανε το εμβόλιο. Απ’ αυτούς, το 66% είπε ότι φοβόταν μακρόχρονες συνέπειες, ενώ το 57% ανησυχούσε λόγω της εσπευσμένης έγκρισης των εμβολίων. Σχεδόν όλοι οι αρνητές (89,2%) πιστεύουν ότι οι πολιτικοί τούς αγνοούν. Ο Τσιτσιπάς δεν βρίσκεται στο περιθώριο. Γνωρίζει ότι ο λόγος του έχει μεγάλη απήχηση. Ομως, στον κλειστό κόσμο των τουρνουά, στην παντοδυναμία του επιτυχημένου νέου, είναι απομονωμένος από την κοινωνία και απ’ όσα την απασχολούν. Γι’ αυτό είναι διαφωτιστική η ανεξήγητη παρέμβασή του. Δείχνει ότι διάσημοι, άσημοι, νέοι, γέροι, πλούσιοι, φτωχοί που φοβούνται το εμβόλιο περισσότερο από την COVID-19 έχουν ένα κοινό: αδυνατούν να πιστέψουν πως ο ιός τούς αφορά, πως μόνο η δική τους πλευρά χάνει. Πρέπει να δουν το κόστος κάθε απώλειας στις οικογένειες των νεκρών, να σταθούν μπροστά στον ανοιχτό τάφο για να καταλάβουν πόσο ασήμαντος, πόσο παραπλανητικός είναι ο φόβος τους για το εμβόλιο.