Πέρυσι τον χειμώνα περίπου 2.000 συμπολίτες μας που παρίσταναν τον λαό μαζεύονταν κάθε βράδυ στο Σύνταγμα για να συμπαρασταθούν στον απεργό πείνας Κουφοντίνα. Δεν τους ενδιέφερε, έλεγαν, ότι ήταν ο Κουφοντίνας, που είχε σκοτώσει με τα χέρια του 11 ανθρώπους. Τους ενδιέφερε, έλεγαν, ότι ήταν απεργός πείνας, κινδύνευε να χάσει τη ζωή του και η Πολιτεία καταπατούσε τα δικαιώματά του. Δικαίωμά του, έλεγαν, να επιλέξει τη φυλακή της αρεσκείας του. Διαπρεπείς νομομαθείς και δημοσιολογούντες έβγαζαν πορίσματα για τα συνταγματικά του δικαιώματα. Η απεργία πείνας έληξε μάλλον άδοξα και ο λαός παρακολουθούσε αδιάφορα την παράσταση των 2.000, οι οποίοι δεν κατάφεραν να γίνουν τρεις. Θύμιζαν κάτι θιάσους που ανεβάζουν Σαίξπηρ με χαμηλό προϋπολογισμό και μειώνουν τα πρόσωπα από 26 σε πέντε για να βγουν τα έξοδα. Προχθές διάβασα ότι ο Λαγός ξεκινάει απεργία πείνας, διότι το απάνθρωπο ελληνικό κράτος δεν του επιτρέπει να εκφωνήσει λόγο στην Ευρωβουλή, της οποίας είναι μέλος. Ο Λαγός δεν έχει διαπράξει δολοφονίες, όπως ο Κουφοντίνας. Εχει όμως καταδικασθεί ως υπαρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Αν όντως ο θίασος που αναστάτωσε την Αθήνα τον χειμώνα, το έκανε για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα ενός απεργού πείνας, τότε θα πρέπει και η περίπτωση Λαγού να αγγίξει την ευαισθησία τους. Αφού, όπως ισχυρίζονταν, το θέμα δεν ήταν πολιτικό αλλά «ανθρωπιστικό». Λογικά μιλάω.
Αυτά συμβαίνουν όταν ξοδεύεις αλόγιστα τη δημοκρατία. Ή, με άλλα λόγια, όταν καταχράσαι τα δικαιώματα που σου παρέχει η δημοκρατία, το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, το δικαίωμα στην απεργία. Και μάλιστα ξοδεύεις δημοκρατία για να υπερασπισθείς τους εχθρούς της, οι οποίοι δεν έχουν βρει μια λέξη συγγνώμης απέναντί της, όμως προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα δικαιώματα που τους παρέχει. Στο σημείο αυτό ο Λαγός συναντάει τον Κουφοντίνα και η Χρυσή Αυγή την τρομοκρατία της Αριστεράς. Η διαφορά δεν έγκειται μόνο στο γεγονός ότι η τρομοκρατία της Αριστεράς γέμισε τη δημοκρατία με πτώματα, ενώ η Χρυσή Αυγή ευθύνεται μόνο για τη δολοφονία του άτυχου Φύσσα. Η διαφορά, εξίσου ουσιαστική, είναι ότι ο Κουφοντίνας και οι λοιποί δολοφόνοι συνεργοί του βρίσκουν ακόμη συμπαραστάτες σε έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, ενώ η Χρυσή Αυγή έχει περιθωριοποιηθεί. Τι θα γινόταν αν μαζεύονταν στο Σύνταγμα συμπαραστάτες στον απεργό πείνας Λαγό;
Αγνοια, ευήθεια ή πολιτικός δόλος; Οσοι εξακολουθούν να δίνουν πολιτική κάλυψη στους Κουφοντίνες και στους κουφοντινιστές θα έπρεπε να έχουν αντιληφθεί ότι στην επόμενη γωνία μπορεί να τους περιμένει ένας Λαγός. Περιμένω πολλά, θα μου πείτε, από ανθρώπους που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η απαλλαγή από τον φόρο κληρονομιάς αφορά αξίες «έως» 800.000 ευρώ. Δύσκολη λέξη αυτό το «έως».
Λαγοί και κουφοντινιστές
2' 3" χρόνος ανάγνωσης
