Στην αρχή υπερασπίστηκε το δικαίωμα του Κούλογλου στον αντιτσιπρικό σχολιασμό. Δεν είμαστε σταλινικοί, είπε. Μετά, που ο Κούλογλου υπέστη το μπετονάρισμα που ο Τσακαλώτος είχε βιαστεί να περιγράψει ως σταλινισμό, έμεινε από την ελευθερόφρονα παρέμβαση του Ευκλείδη μόνο η κακή εντύπωση. Εμεινε η υποψία ότι η πεπονόφλουδα του ευρωβουλευτή θα μπορούσε να εντάσσεται και σε κάποια ευρύτερη αναζωπύρωση του εσωκομματικού μετώπου στον ΣΥΡΙΖΑ. Ισως γι’ αυτό ο Τσακαλώτος ένιωσε χθες πάλι την ανάγκη να μιλήσει δημοσίως (στον ΣΚΑΪ) και να διαλύσει τα σύννεφα της καχυποψίας. Πρέπει να φύγει ο Τσίπρας αν χάσει; – ερωτήθηκε. Είναι μικρός ακόμη, απάντησε ο Τσακαλώτος. Εχει μέλλον. Το είπε με τόση αμηχανία, που μπορεί και να εννοούσε μέλλον μπεκετικό. Αποτυγχάνεις καλά. Και μετά αποτυγχάνεις καλύτερα.
Στέντωρ