Αν τολμήσεις να ισχυρισθείς ότι το σχολείο πρέπει να αποκλείσει τη δράση πολιτικών ομάδων, θα σε πουν οπισθοδρομικό, συντηρητικό και τα συμπαρομαρτούντα. Το σχολείο προετοιμάζει τον αυριανό πολίτη, ποδοσφαιρόφιλο ή όχι, παοκτζή ή αντιφασίστα, θα σου πουν. Αν αντιτείνεις ότι το δεκαπεντάχρονο αναγκάζεται να ασχοληθεί με υποθέσεις που δεν γνωρίζει και δεν καταλαβαίνει, οπότε παπαγαλίζει αυτά που του λένε, θα σου προσάψουν μισονεϊσμό. Στο κάτω κάτω όλα τα παπαγαλίζει ο μαθητής, από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας έως τις δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τι βλάπτει αν παπαγαλίσει και ένα αντιφασιστικό σύνθημα και αποκτήσει ταυτότητα αντιφασίστα; Στο κάτω κάτω αυτό δεν είναι η πολιτική; Σου προσφέρει δωρεάν απόψεις, ταυτότητα για να διοχετεύσεις τις ορμονικές διαταραχές της εφηβείας. Αλλωστε, η πολιτική δράση των σχολικών θρανίων έδωσε στη χώρα κοτζάμ πρωθυπουργό. Μπορεί να μην είναι του γούστου σου, όμως ο ίδιος και οι φίλοι του θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος που είχαμε ποτέ, με διεθνές κύρος και ακτινοβολία. Η πολιτική παπαγαλία μπορεί να σε φέρει ψηλά. Αν δεν κάνω λάθος, όμως, η δημοκρατία μας διαθέτει και άλλες επιλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, τα οποία είναι και μειοψηφία. Ομως καμία από τις παρατάξεις, ούτε καν η Ν.Δ., που εκφράζει τη σιωπηρή πλειοψηφία, δεν αμφισβητεί την πολιτικοποίηση της σχολικής ζωής. Καμία εφημερίδα, κανένας ραδιοφωνικός ή τηλεοπτικός σταθμός, ούτε καν ο χυλός του Διαδικτύου. Κι έτσι φθάνουμε στη Σταυρούπολη.
Προ ημερών, όπως διαβάζω, «αντιφασίστες» φοιτητές μοίρασαν έξω από το ΕΠΑΛ προκηρύξεις για να καταγγείλουν την ελάχιστη βάση εισαγωγής. Τους περίμεναν ακροδεξιοί και όλοι μαζί έστησαν μια χουλιγκανική γιορτή με κουκούλες, σιδηρογροθιές, ρόπαλα και ξύλο. Το «ακροδεξιοί» το καταλαβαίνω. Το «αντιφασίστες» μού διαφεύγει λίγο. Ποία η σχέση του αντιφασισμού με την ελάχιστη βάση εισαγωγής; Μια ακόμη δωρεάν ταυτότητα. Ολοι ανησυχούν για την επανεμφάνιση οργανωμένων νεοναζί. Και καλά κάνουν. Αφελείς όσοι πίστεψαν ότι η δημοκρατία μας ξεμπέρδεψε μαζί τους επειδή οι χρυσαυγίτες μπήκαν φυλακή. Δεν είδα όμως και κανέναν να ανησυχεί για την κατάσταση του σχολείου. Για το γεγονός ότι το σχολείο μετατρέπεται σε γήπεδο πολιτικού χουλιγκανισμού.
Επί δεκαετίες τη μαθητική πολιτικοποίηση τη μονοπωλούσε η Αριστερά. Αυτή ήλεγχε το μαθητικό κίνημα, οργάνωνε τις καταλήψεις και κατέβαζε τα δεκαπεντάχρονα στους δρόμους. Η πολιτική τους μυωπία δεν τους άφηνε να δουν ότι άνοιγαν τον δρόμο για το άλλο άκρο. Κάθε δράση προκαλεί αντίδραση. Θα το ήξεραν εάν, αντί να οργανώνουν καταλήψεις, έδιναν προσοχή στο μάθημα της Φυσικής. Μετά τη Σταυρούπολη, η επανεμφάνιση των οργανωμένων νεοναζί είναι ένα θέμα. Θέμα είναι και η κατάσταση στο σχολείο, η διασφάλιση της μαθησιακής διαδικασίας. Ισως το σοβαρότερο και το πιο δυσεπίλυτο.