Οταν ο Τζέιμς Μποντ έγινε μονογαμικός

Οταν ο Τζέιμς Μποντ έγινε μονογαμικός

3' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Tο 25ο φιλμ με πρωταγωνιστή τον Τζέιμς Μποντ έχει δράση, γρήγορες εναλλαγές πλάνων, αυτοκίνητα, όπλα, όμορφες γυναίκες. Ο γιος μου το ευχαριστήθηκε. Εχει επίσης πολλές τοποθετήσεις διαφημιστικών προϊόντων, τόσες που δεν ήμουν σίγουρη αν παρακολουθούσα μια τρίωρη διαφήμιση αντί για ταινία. Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι η χρόνια αποχή από το σινεμά είχε ως αποτέλεσμα να με κατακλύσει η ταινία, μπορεί απλώς να ευθύνεται το γεγονός ότι είμαι ξινή και έχω σκοπό να επεκταθώ. Σας υπόσχομαι ότι εισήλθα στην αίθουσα με την καλύτερη των διαθέσεων, αφού είχα τελειώσει το προηγούμενο άρθρο με θέμα την ταυτότητα που τυχαίνει να σχετίζεται με την ταινία.

Ενα πρόσωπο λείπει: ο πρωταγωνιστής. Η αψάδα, η τραχύτητα, η ενέργεια και το χιούμορ του Μποντ. Αυτά αντικαταστάθηκαν από συναισθήματα, ηπιότητα, κανονικότητα. Απουσιάζει το σεξ, γιατί φαίνεται ότι κάποιοι προσβάλλονται από αυτό. Ελειπε η Τζούντι Ντεντς και τη θέση της ως Μ αρχηγού του MI6, ανέλαβε ο Ρέιφ Φάινς, όπου δύο-τρεις φορές ο Μποντ απευθύνθηκε σε εκείνον ως «darling». Μην ανησυχείτε. Ο Μποντ συνεχίζει να περιστοιχίζεται από γυναίκες. Μόνο που έχει αλλάξει η σχέση μαζί τους. Εκείνος τις σέβεται, εκείνες λιγότερο. Αισίως είναι πλέον εντελώς άτοπη η φράση «τα κορίτσια του Μποντ». Είναι όλες γυναίκες καριέρας και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Του συμπεριφέρονται αυταρχικά, σχεδόν απαξιωτικά, σαν νταντάδες που δεν συμπαθούν πολύ το νήπιο που βρίσκεται υπό την κηδεμονία τους. Απορώ πώς δεν έχει ξεσηκωθεί όλος ο αντρικός πληθυσμός, να ζητήσει τα ρέστα διεκδικώντας την αρρενωπή ταυτότητά του. Μπράβο σας, κύριοι, για την ανεκτικότητα και την αυτοσυγκράτησή σας.

Οι δύο μεγάλες αλλαγές στον Μποντ του 21ου αιώνα είναι ότι είναι ερωτευμένος, ευάλωτος και αποσυρμένος. Διαμένει στην Τζαμάικα –ένας φόρος τιμής στο μέρος όπου κατέφευγε ο Ιαν Φλέμινγκ– ζώντας την καθημερινότητα ενός παραιτημένου συνταξιούχου, που δεν δείχνει να θέλει να δρέψει τους καρπούς της νέας του ζωής. Εάν δεν γνώριζα ότι η ταινία γυρίστηκε πριν από την πανδημία και αναβλήθηκε τρεις φορές η προβολή της, ειλικρινά θα πίστευα ότι τα lockdowns αφυδάτωσαν τον Ντάνιελ Κρεγκ, όπως όλους μας. Θα πίστευα ότι ο μεσήλικας άντρας το έριξε στη γυμναστική με καταπληκτικά αποτελέσματα. Φθαρμένο πρόσωπο μεν, αλλά εξαιρετικά γραμμωμένοι κοιλιακοί δε. Ο,τι καλύτερο δηλαδή δεδομένων των συνθηκών.

Φυσικά, παρατάει το ψάρεμα και δέχεται την αποστολή. Μια μαύρη συνάδελφος στο αρχηγείο στο Λονδίνο τον έχει αντικαταστήσει και του συστήνεται ως πράκτορας 007 με ύφος «έχουν αλλάξει τα πράγματα, φίλε». Τέρμα η λευκή πατριαρχία. Στο οποίο εκείνος πολύ στωικά απαντάει: «Είναι απλώς ένα νούμερο», αλλά εκείνη συνεχίζει παρακάτω εκστομίζοντας το ξεκαρδιστικά ευθύβολο: «Θα τα πάμε καλά, μου αρέσουν τα ναυάγια». Ακολουθούν πολλές σκηνές, όπου οι γυναίκες διαδοχικά τον στραπατσάρουν.

Είναι πολύ αγχωμένος να μην προβεί σε κάποιο σεξιστικό και ρατσιστικό παράπτωμα και κατέληξε άνευρος.

Η αποστολή τίθεται σε εφαρμογή σε συνεργασία με μια εξαιρετική όμορφη πράκτορα. Σβέλτα βρίσκονται στην Κούβα κλεισμένοι σε ένα κελάρι που λειτουργεί ως αποδυτήριο· εκείνος για να βάλει τη χαρακτηριστική του περιβολή και εκείνη ένα πολύ αποκαλυπτικό μαύρο φουστάνι. Μια γενναιόδωρη και πολλά υποσχόμενη σκηνή, η οποία παίρνει άλλη τροπή. Την κοιτάει και της λέει: «Είναι η πρώτη φορά που με βάζουν στη γωνία τόσο σύντομα». Λογοκρίνει την επιθυμία του με το βλέμμα της και δίνει τη μη λεκτική απάντησή της: «Πόσο ταλαίπωρος είσαι».

Ο μεγάλος του έρωτας τυχαίνει να είναι Γαλλίδα με ψυχικά τραύματα από την παιδική της ηλικία. Η καταγωγή και τα τραύματα έχουν ως αποτέλεσμα να είναι μετρημένη και λιγομίλητη. Χαρακτηριστικά που όπως φαίνεται μοιάζει να τον ξετρελαίνουν. Οταν την ξαναβρίσκει του συστήνει την κόρη της, εκείνος κοιτάει στοργικά το παιδί και εκείνη απότομα το ξεκαθαρίζει: «Δεν είναι δικό σου». Την επομένη διαδραματίζεται μια εντελώς οικιακή σκηνή. Για πρώτη φορά ο Μποντ βρίσκεται σε κουζίνα προετοιμάζοντας πρωινό. «Σου αρέσει;» ρωτάει το παιδί: Είναι η σειρά της να τον συντρίψει γνέφοντας με έναν μπλαζέ γαλλικό τρόπο: «Εεε, ουαί».

Ενα έργο Τζέιμς Μποντ είναι όσο καλός είναι ο κακός του. Εχει στη διάθεσή του δηλητηριώδη φυτά και ένα βιοόπλο στοχευμένο στα γονίδια. Η πολιτική ορθότητα, όμως, δεν μας αφήνει να υποψιαστούμε την καταγωγή από την προφορά του. Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι κακός γιατί το πρόσωπο είναι γεμάτο ουλές και προφέρει αργά, εκφέροντας τις προτάσεις με επιβαρυμένες παύσεις.

O Τζέιμς Μποντ δεν είναι πιο «σύνθετος», όπως μας τον πούλησαν. Είναι απλώς πολύ αγχωμένος να μην προβεί σε κάποιο σεξιστικό και ρατσιστικό παράπτωμα και κατέληξε άνευρος. Μια Aston Martin και ένα Martini δεν κάνουν τη δουλειά. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πιο αισθησιακά από μια αισθησιακή σκηνή. Θέλω να σκεφτούμε το εξής πολύ σοβαρό ερώτημα που προκύπτει. Θέλουμε ο Τζέιμς Μποντ να είναι σαν και εμάς; Ενας μονογαμικός, βαρετός μεσήλικας; Ας απαντήσει ο καθένας στον εαυτό του με το χέρι στην καρδιά.

* Η κ. Ελεάννα Βλαστού είναι συγγραφέας και ζει στο Λονδίνο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή