Τα τηλέφωνα άναψαν. Ολοι, ακόμη και οι παλιοί, κλήθηκαν να συνεισφέρουν στο brainstorming που βρισκόταν ήδη σε βρασμό στη Χαριλάου Τρικούπη, για το ποια στάση έπρεπε να κρατήσει το κόμμα. Οχι ότι υπήρχαν και πολλές επιλογές. Απλώς, η υπερψήφιση της μομφής δεν έπρεπε να φανεί σαν στοίχιση με τον Τσίπρα. Η άσκηση αυτή, που ταλαιπωρούσε το κόμμα και στην εποχή της Γεννηματά, οδήγησε στον γλωσσοδέτη της πρώτης διαρροής: «Ο Τσίπρας προσπαθεί να βρει σωσίβιο, αλλά ρίχνει σωσίβιο στον Μητσοτάκη». Το βραχυκύκλωμα της αλληγορίας επιτάθηκε με το αλλοπρόσαλλο «ναι στη μομφή, όχι στις εκλογές» που προήλθε από τα προεδρικά χείλη. Μένει να φανεί πώς θα ισορροπήσει σε αυτήν τη διπλή γραμμή η κοινοβουλευτική φωνή του ΚΙΝΑΛ. Ο αρχηγός θα παρακολουθεί από την τηλεόραση. Και ο Μιχάλης Κατρίνης θα κάνει τον σχοινοβάτη. Χωρίς δίχτυ.
Στέντωρ
