Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσον δούλεψαν τα εντυπωσιακά ερπυστριοφόρα οχήματα, που μαζί με το πορτοκαλί μπουφάν επεδείκνυε προ «Ελπίδας» ο κ. Γιώργος Πατούλης. Η αλήθεια είναι πως οι κάτοικοι της Αττικής τα είδαν μόνο στις φωτογραφίες, που αφειδώς μοίρασε το γραφείο Τύπου της Περιφέρειας. Οι ίδιοι πολίτες έμαθαν, κατόπιν «Ελπίδας», ότι δεν τελεσφόρησε ο διαγωνισμός για την προμήθεια αλατιού, με αποτέλεσμα να γίνει η Αττική ανάλατη σαλάτα.
Υπάρχει κάτι παράδοξο στη στάση του περιφερειάρχη Αττικής. Γνώριζε ότι δεν είχε επαρκές αλάτι και παρ’ όλα αυτά διαφήμιζε τα ακριβά μηχανήματα. Προφανώς υποτίμησε (όπως και πολλοί άλλοι) τη σφοδρότητα της κακοκαιρίας και γι’ αυτό δεν προειδοποίησε για την έλλειψη του πολύτιμου αλατιού.
Βρήκε όμως ευκαιρία να διαφημίσει εαυτόν μπροστά στα εντυπωσιακά οχήματα, με τον τρόπο που αυτοπροβάλλεται στις νησίδες των κεντρικών οδών. Φυτεύει ένα μέτρο λουλούδια και ταμπέλες δύο μέτρων, που γράφουν ότι το έργο είναι της Περιφέρειας Αττικής. Ζήλεψε τη δόξα του πρώην δημάρχου κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου, το όνομα του οποίου μνημονεύεται στις προτομές της Αθήνας με ισομεγέθη γράμματα, όπως του τιμώμενου προσώπου.
Μόνο που στη περίπτωση του κ. Πατούλη η αυτοδιαφήμιση έγινε αυτεπίστροφο. Δεν θα ήταν τόσο μεγάλη η οργή, αν δεν υπήρχε τόση (προ χιονιά) προβολή. Λειτούργησε ο νόμος που λέει ότι «μια καλή διαφήμιση σκοτώνει πιο γρήγορα ένα κακό προϊόν». Ο περιφερειάρχης μπήκε μόνος του στο στόχαστρο εκείνων που τώρα τον πυροβολούν. Η αλήθεια ωστόσο είναι πως ουδείς –του κ. Πατούλη συμπεριλαμβανόμενου– περίμενε να γίνει τόσο μεγάλο κακό. Οι μετεωρολόγοι μιλούσαν για «ακραία φαινόμενα», αλλά… Πρώτον, σε μια ανοργάνωτη χώρα όλα τα μετεωρολογικά φαινόμενα είναι ακραία. Δεύτερον, χάσαμε τις αναγκαίες διαβαθμίσεις στη γλώσσα, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε τους ίδιους όρους και για δύο πόντους χιόνι και για τους είκοσι και για το ένα μέτρο.
Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα. Ο «καλύτερος συντονισμός» που ζήτησε ο πρωθυπουργός είναι πάντα ζητούμενο στον δημόσιο τομέα. Και «war room» πρέπει να γίνει, και νέα φιλοσοφία λειτουργίας του Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων (ΕΣΚΕΔΙΚ) πρέπει να υπάρξει. Πιθανότατα να απαιτούνται και πεντακόσια άτομα, για να στελεχώσουν τη νέα δομή («Καθημερινή», 28.1.2022). Φανταζόμαστε ότι θα μεταφερθούν από άλλους οργανισμούς που πάνω στην κρίση του χιονιά αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και πρέπει να καταργηθούν. Είθε να πραγματοποιηθούν όλα αυτά, αλλά ας κρατάμε και μικρό καλάθι, μιας και σαράντα χρόνια συζητάμε το πρόβλημα της βίας στα ΑΕΙ και ακόμη δεν έχει λυθεί.
Η «νέα φιλοσοφία», όμως, απαιτεί και καλή περιγραφή αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακόμη και μεταξύ διαφορετικών φορέων του Δημοσίου, διότι τώρα όλοι τσαλαβουτούν σε απέραντη χαρτούρα για να μην καταφέρουν το παραμικρό. Με άλλα λόγια, η νέα φιλοσοφία δεν αφορά μόνο το Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων, αλλά τον δημόσιο τομέα συνολικώς.
