Ηπρόσφατη απόφαση της Πειθαρχικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για την απόλυση επτά δικαστών δικαιολογείται απόλυτα από τις λεπτομέρειες που έγιναν γνωστές και στοιχειοθετούν την υπηρεσιακή ανεπάρκεια και τις μεγάλες καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων, με βάση τις οποίες κρίθηκαν.
Τα σχετικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι μία πρωτοδίκης είχε πέντε πειθαρχικές ποινές και της είχαν αφαιρεθεί 400 υποθέσεις λόγω καθυστερήσεων από το 2012. Σε άλλη περίπτωση αφαιρέθηκαν 86 δικογραφίες που εκκρεμούσαν από το 2018. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Βασίλης Πλιώτας, δεν χαρίστηκε: «Οι αποφάσεις του δεν βλέπονται», ανέφερε για έναν από τους εγκαλούμενους δικαστές, για να προσθέσει την εκτίμηση ότι κινείται «στα ακραία όρια της αμέλειας και δεν επαρκεί ούτε για τον δημόσιο τομέα».
«Εχετε φανταστεί πόσες χιλιάδες άτομα, όπως είναι δικηγόροι, διάδικοι, μέλη πειθαρχικών συμβουλίων και άλλοι, ταλαιπωρήθηκαν επί σειρά ετών, όταν κάνετε 4 χρόνια να εκδώσετε μια απόφαση», ρώτησε η πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Μαρία Γεωργίου, μία από τις δικαστικούς.
Η κ. Γεωργίου ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση στοιχείων σχετικά με δικαστικούς λειτουργούς που καθυστερούν την έκδοση αποφάσεων. Πέραν της ανάγκης να βελτιωθούν οι συνθήκες απονομής πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης, η ίδια στο σχετικό αίτημά της αναφέρθηκε και στις εκθέσεις της Κομισιόν, στις οποίες γίνεται εκτενής αναφορά στο πρόβλημα των καθυστερήσεων στην απονομή δικαιοσύνης στη χώρα μας. Μάλιστα, το συγκεκριμένο πρόβλημα έχει επισημανθεί και ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη.
Οι καθυστερήσεις στη Δικαιοσύνη δεν είναι κάτι καινούργιο. Σε αναφορά του προεδρείου της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων υπογραμμίζεται ότι από το 1997 και μετά, η χώρα μας έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για περισσότερες από 360 υποθέσεις υπερβολικών καθυστερήσεων.
Στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον νέο Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο υπουργικό συμβούλιο, προβλέπονται κυρώσεις για τους δικαστές που καθυστερούν την απονομή δικαιοσύνης. Μη προαγωγή, στέρηση μισθού και, τέλος, απόλυση. Είναι μέτρα για την αντιμετώπιση μιας διαπιστωμένης παθογένειας. Στις περιπτώσεις των επτά δικαστικών που απολύθηκαν προ ημερών διαπιστώθηκε μέχρι και παραγραφή αδικημάτων εξαιτίας της καθυστέρησης έκδοσης απόφασης.
Ενα εντυπωσιακό στοιχείο της είδησης απόλυσης, πάντως, είναι ότι από τους επτά δικαστές που απολύθηκαν, οι τρεις δήλωσαν ότι επιθυμούν να διοριστούν σε υπηρεσία του δημοσίου τομέα, όπως έχουν τη δυνατότητα από τον νόμο. Διαπιστωμένα ανεπαρκείς στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να εργάζονται για το Δημόσιο σε κάποια άλλη υπηρεσία. Πιθανότατα κάπου χωρίς αξιολόγηση, η οποία διαρκώς εξαγγέλλεται και συνεχώς αναβάλλεται για τους δημοσίους υπαλλήλους. Η αξιολόγηση στη Δικαιοσύνη και η απομάκρυνση στελεχών που αποδεικνύουν κραυγαλέα ανεπάρκεια και αδιαφορία είναι θετικό βήμα για τον χώρο της Δικαιοσύνης. Είναι καιρός να προχωρήσει συνολικά το Δημόσιο σε αυτή τη διαδικασία. Οι ταλαιπωρημένοι από αδιαφορία, αγένεια, ωχαδελφισμό, ανεπάρκεια πολίτες δεν θα διαφωνήσουν.