Στην κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά «Ο αχόρταγος» (1967) υπάρχει ένας απολαυστικός διάλογος μεταξύ του Διονύση Παπαγιαννόπουλου και του Γιάννη Γκιωνάκη, ο οποίος είναι υπάλληλός του. «Πήγες στην τράπεζα;» ρωτάει το αφεντικό. «Πήγα», απαντά ο υπάλληλος. – Στην εφορία; – Πήγα. – Στο τελωνείο; – Πήγα. – Στον Γιακουμίδη; – Πήγα. – Στο υπουργείο; – Πήγα. – Στον Παπαζήση; – Πήγα. – Στον Γεωργιάδη; – Ααααα… στον Γεωργιάδη δεν πρόλαβα». Και ο Παπαγιαννόπουλος αποκρίνεται: «Ε, και τι έκανες όλο το πρωί;».
Δεν ξέρουμε πόσα τέτοια αφεντικά υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα, αλλά το Δημόσιο είναι γεμάτο. Για την παραμικρή συναλλαγή με το κράτος όλοι περνάμε τον Γολγοθά του Γκιωνάκη: «Στο πρωτόκολλο, πήγες; – Πήγα. – Στον τμηματάρχη Α΄ για υπογραφή; – Πήγα. – Στον διευθυντή για θεώρηση της υπογραφής του τμηματάρχη; – Πήγα. – Στο ΚΕΠ για το γνήσιο της υπογραφής που βάζεις μπροστά μου; – Πήγα. – Στην εφορία για φορολογική ενημερότητα; – Πήγα. – Στον ΕΦΚΑ για ασφαλιστική ενημερότητα; – Πήγα. – Στην Πολεοδομία, στο Λιμενικό, στο Αρχαιολογικό Ταμείο; – Ααααα… Εκεί δεν πήγα. – Τότε, έλα αύριο», είναι (πάντα στον ενικό) η απάντηση του αφεντικού-υπαλλήλου.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο υπουργός Δικαιοσύνης αυστηροποιεί την ποινή (και) για το έγκλημα που έχουμε διαπράξει όλοι, δηλαδή ότι είμαστε φορολογούμενοι πολίτες αυτού του κράτους. Στο σχέδιο νόμου για το κτηματολόγιο (11.5.2022) προβλέπει ότι «οι πλησιέστεροι συγγενείς του θανόντος-δικαιούχου κτηματολογικής εγγραφής στο εξής έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν δήλωση εντός 30 ημερών στο ίδιο κτηματολογικό γραφείο, προκειμένου να σημειώνονται ως κληρονόμοι στο πεδίο των πρόσθετων πληροφοριών. Σε κάθε περίπτωση, οι κληρονόμοι οφείλουν να προβούν σε σύνταξη αποδοχής κληρονομιάς και μεταγραφή αυτής. Η κατά τα παραπάνω σημείωση έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα».
Με άλλα λόγια, οι πλησιέστεροι συγγενείς (είναι-δεν είναι τελικώς κληρονόμοι) πρέπει να υποβάλουν εντός 30 ημερών (έμαθαν-δεν έμαθαν το κακό νέο· πλησιέστερος συγγενής μπορεί να είναι κι ένας μακρινός ανιψιός χωρίς κοινωνικές σχέσεις με τον θανόντα), δήλωση στο ίδιο κτηματολογικό γραφείο (ασχέτως αν το εν λόγω γραφείο μπορεί να είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά). Και γιατί όλη αυτή η φασαρία; Για μια σημείωση που «έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα»! Αν τελικώς είναι κληρονόμοι «οφείλουν να προβούν σε σύνταξη αποδοχής κληρονομιάς και μεταγραφή αυτής», πάλι στο κτηματολόγιο!
Χρόνια τώρα, όλοι οι πολίτες είμαστε κλητήρες του Δημοσίου. Επομένως, ο κ. Τσιάρας έχει κάθε δικαίωμα να μας ψέξει: «Δεν υπέβαλες την περιττή δήλωση στο κτηματολόγιο; Και τι έκανες όλο το πρωί;».