Τα καλά νέα δεν διαδίδονται εύκολα. Σκοντάφτουν πάνω στον εγωισμό και στη ζήλια. Την προκοπή του άλλου ελάχιστοι την αντέχουν. Οι πιο πολλοί την αντιμετωπίζουν ως δική τους αποτυχία και τη φέρουν βαρέως. Γι’ αυτό και σπεύδουν να την υποτιμήσουν. «Ας μην είχε τις πλάτες του Χ και θα βλέπαμε τι θα έκανε» ή «με τα λεφτά του μπαμπά έφτασε ώς εδώ» και άλλα παρόμοια…
Τα κακά νέα κυκλοφορούν με αστραπιαία ταχύτητα. Ιδιαίτερα όταν αφορούν κάποια σοβαρή, ανίατη ασθένεια. Με λόγια ενσυναίσθησης (προσποιητής συνήθως, αληθινής σπάνια) ξορκίζει κανείς τον «δαίμονα» που χτύπησε το σπίτι του γείτονα, ώστε να μην περάσει και το δικό του κατώφλι. Τέτοιες ειδήσεις παλαιότερα κυκλοφορούσαν κυρίως από στόμα σε στόμα. Οι κουτσομπόληδες των μικρών κοινωνιών τις διέσπειραν και όλοι τις κουβέντιαζαν ψιθυριστά. Το ταμπού της νόσου, γαρ. Σήμερα όλα έχουν αλλάξει. Υπάρχουν, βλέπετε, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πριν από λίγες ημέρες, γνωστή σεναριογράφος έκανε μια ανάρτηση στο Τwitter για τον φίλο της (δεν έχω καταλήξει αν πρέπει να βάλω σε εισαγωγικά τη λέξη ή όχι) ηθοποιό Γιάννη Φέρτη, ανακοινώνοντας δημοσίως ότι πάσχει από Aλτσχάιμερ. «Δύσκολο να θυμίζεις στον πιο πιστό σου φίλο ποιος είσαι κάθε δέκα λεπτά. Η μνήμη σβήνει. Κι αναλαμπές μόνο φωτίζουν ένα Αγιο παρελθόν», έγραψε.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και το Διαδίκτυο γέμισε κείμενα για το πόσο όμορφος άνδρας και πόσο αξιοπρεπής ήταν, για τους ρόλους που υποδύθηκε και το υποκριτικό του ταλέντο, για τις γυναίκες που αγάπησε. Σε χρόνο παρελθοντικό όλα. Αμέτρητοι μικροί επικήδειοι γράφτηκαν για έναν άνθρωπο που βρίσκεται ακόμη εν ζωή. Που μπορεί να πάσχει, πράγματι, από Aλτσχάιμερ, αλλά η οικογένειά του έχει αποφασίσει να το κρατήσει κρυφό, κάτι απολύτως σεβαστό. Ή που μπορεί να είναι υγιέστατος και σε πλήρη διαύγεια και θέλει απλώς την ησυχία του.
Ποιος έδωσε το δικαίωμα στη συγκεκριμένη κυρία να δημοσιοποιήσει κάτι τόσο προσωπικό; Τι έχουμε πάθει με τα σόσιαλ μίντια; Πώς έχουμε εξοικειωθεί τόσο με την υπερέκθεση, την αδιακρισία και την τοξικότητα, που αποτελούν πια δομικό συστατικό τους; Γιατί θεωρούμε φυσιολογικό τα ιδιωτικά να γίνονται δημόσια ακόμη κι όταν δεν είναι η δική μας ιδιωτικότητα που τραυματίζεται;
Για την ιστορία: η σύζυγος του Γιάννη Φέρτη διέψευσε τη σεναριογράφο και η ανάρτηση κατέβηκε. Αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει…