Το επιχείρημα της Τουρκίας πως τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα υπό την προϋπόθεση της αποστρατιωτικοποίησης έχει απαντηθεί επισταμένως από την ελληνική πλευρά. Δεν πρόκειται για μια νομική κατασκευή, ούτε για διασταλτική ερμηνεία των συνθηκών, αλλά για ένα αυθαίρετο νομικό τέχνασμα. Μια νομική ακροβασία. Αλλωστε, γνωρίζοντας οι Τούρκοι πολιτικοί και εμπειρογνώμονες το αβάσιμο των ισχυρισμών τους δεν τολμούν να διατυπώσουν και το «διά ταύτα» της «νομικής» επιχειρηματολογίας τους. Οταν ζητούν την ακύρωση των Συνθηκών της Λωζάννης και των Παρισίων, τι προτείνουν; Να επιστρέψουν τα νησιά στην προ Λωζάννης κατάσταση; Δεν νομίζω να συμφέρει στην Τουρκία. Γιατί, όσο σοβαρά είναι τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι Τούρκοι πολιτικοί και διπλωμάτες, εξίσου σοβαρή είναι και η άποψη των «διπλωματών» του ελληνικού Διαδικτύου που υποστηρίζουν πως αν ακυρωθεί η Συνθήκη της Λωζάννης θα ισχύσει η Συνθήκη των Σεβρών. Οι Ελληνες «διπλωμάτες» και «διεθνολόγοι» του πληκτρολογίου είναι πιο ευρηματικοί από τους επαγγελματίες Τούρκους διπλωμάτες. Αν βεβαίως ακολουθήσουμε την παράλογη λογική κεμαλιστών και ισλαμιστών που ομονοούν, η κυριαρχία της Δωδεκανήσου θα πρέπει να επανέλθει στην Ιταλία. Παραβλέπω το γεγονός πως τη Συνθήκη των Παρισίων δεν τη συνυπέγραψε η Τουρκία και, ως εκ τούτου, δεν «δικαιούται διά να ομιλεί».
Καλώς πράττει το υπουργείο των Εξωτερικών και δίνει επί του προκειμένου πειστικές και αποστομωτικές απαντήσεις, αλλά κάπου κάπου χρειάζεται να παίρνουμε «στο ψιλό» τις υπερβολές που ακούγονται από τους Τούρκους φίλους μας. Το βιτριολικό χιούμορ πολλές φορές είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις εμπεριστατωμένες αναλύσεις, καθώς τα επίμαχα ζητήματα είναι λυμένα απεριφράστως από το καταστατικό του ΟΗΕ και από την ίδια τη ζωή.
Η τουρκική στρατιά του Αιγαίου υπάρχει και απειλεί τα νησιά μας. Τα αποβατικά σκάφη δεν προορίζονται για επιχειρήσεις στο… Κουρδιστάν και τα γυμνάσια των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων έχουν ως αντικείμενο την κατάληψη νησιού. Εξ όσων γνωρίζω η μόνη γειτονική προς την Τουρκία χώρα που έχει νησιά είναι η πατρίδα μας. Και γι’ αυτό η άμυνά τους ήταν και παραμένει μια εθνική πολιτική την οποία ουδεμία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση πρόκειται να εγκαταλείψει.
