Στ’ αλήθεια τώρα; * Στ’ αλήθεια μερικοί ενοχλούνται επειδή ο νέος νόμος-πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση προβλέπει ψηφιακή και κυρίως καθολική συμμετοχή των φοιτητών κάθε σχολής ή κάθε τμήματος ΑΕΙ στην ψηφοφορία, * με τα ονόματα μάλιστα των υποψηφίων σε μία κοινή λίστα (ένα ψηφοδέλτιο), ασχέτως αν ανήκουν ή όχι σε κομματική φοιτητική παράταξη; * Και δεν μιλάμε για τους μονίμως «ενοχλημένους» της Αριστεράς * –τους μη μου τους άθλους τάραττε δηλαδή–, * μιλάμε για ενίους προβεβλημένους της δώθε όχθης * και πολιτικούς και δημοσιογράφους, εθισμένους, κατά το πείραμα Παβλόφ, σε όποια αιτίαση ή και σβουνιά εκτοξεύεται φέροντας «προοδευτικό πρόσημο». * Ακούς λ.χ. διευθυντικά στελέχη ραδιοσταθμών να χύνουν μεν καυτά δάκρυα για «την άθλια κατάσταση στα πανεπιστήμιά μας», * αλλά να ψέγουν την κυβέρνηση μόλις ένα νομοσχέδιο, καληώρα, τολμά, επιτέλους, να καθιερώσει καθολική και ψηφιακή συμμετοχή των φοιτητών μιας σχολής στην εκλογή των εκπροσώπων τους. * «Μα είναι ώρα τώρα, που αντιμετωπίζει η κοινωνία τόσα προβλήματα, να δημιουργούμε αναστάτωση στα πανεπιστήμια για ένα δυο δευτερεύοντα ζητήματα;». * Sic και καραsic, το έχω ακούσει ακριβώς έτσι και από μεγαλοσχολιαστές. * Είναι ώρα τώρα, δηλαδή, να πάμε κόντρα στον πολιορκητικό κριό της Αριστεράς στα ΑΕΙ και σ’ ένα από τα βασικά αίτια της κακοδαιμονίας τους; * Οχι βέβαια! * Αφετε τα παιδία να τα αλωνίζουν και να λιανίζουν το μέλλον τους τα κόμματα και οι ολετήρες εσωτερικοί υπηρέτες τους. * Για ποιο «δευτερεύον ζήτημα» μιλάνε; * Σημειωτέον δε, ότι δεν θίγει ο νόμος την ελεύθερη λειτουργία των κομματικών παρατάξεων, στις οποίες εγγράφεται όποιος φοιτητής θέλει * αλλά εμποδίζει τις παρατάξεις αυτές των ελαχίστων να συνδιοικούν με εκπροσώπους τους τα ΑΕΙ. * Και πολύ σωστά: * οι εκπρόσωποι πρέπει να εκλέγονται από το σύνολο των φοιτητών, άσχετα αν μετέχουν ή όχι σε κάποια κομματική φοιτητική παράταξη. * Εξ ου και η καθιέρωση ενός και μόνο ψηφοδελτίου με τα ονόματα όλων των υποψηφίων * ανήκουν δεν ανήκουν σε κομματική παράταξη. * Τι δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι σχολιαστές της δώθε όχθης; *
Σε καλό να μας βγει, δύστηνη κυρία Κεραμέως, που ποιος ξέρει τι πιέσεις υποστήκατε.
Τώρα, οι αντιρρήσεις για τον νέο νόμο-πλαίσιο των ΑΕΙ εντοπίζονται κυρίως στο θέμα διοίκησης των ΑΕΙ, όπου η κυβέρνηση νόθευσε έως αγευσίας τις διατάξεις του νόμου Διαμαντοπούλου, που πρόβλεπαν τη σύσταση Συμβουλίου Ιδρύματος (Σ.Ι.) σε κάθε ΑΕΙ. * Νίκησε το καθηγητικό κατεστημένο πάσης πολιτικής αποχρώσεως, που ως κατεστημένο δεν γουστάρει καπέλο στο κεφάλι του. * Πρύτανης λοιπόν πανίσχυρος και στα Σ.Ι. * και σε καλό να μας βγει, δύστηνη κυρία Κεραμέως, που ποιος ξέρει τι πιέσεις υποστήκατε για να δεχτείτε αυτή τη δυσοίωνη «ρύθμιση». *
Και, τέλος, όχι, κύριοι σχολιαστές, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, όχι. * Ποτέ δεν «δοκιμάστηκαν και απέτυχαν τα Σ.Ι.», * αλλ’ αντιθέτως τα υπονόμευσαν πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι της θεσμοθέτησής τους, επιτήδειοι «δάκτυλοι» μέσα στην κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη. * Και μετά επέπεσαν τα συριζαϊκά δρεπανηφόρα. * Αξίζει να διεξαχθεί έρευνα που να καταγράφει τις τότε δημόσιες εκκλήσεις των κορυφαίων επιστημόνων, διαπρεπών Ελλήνων σε ξένα πανεπιστήμια, που ήρθαν να συμβάλουν στην εξυγίανση των ΑΕΙ της πατρίδας και δέχτηκαν πόλεμο εξόντωσης. * Προσπάθησαν αριστεροί, αλλά και κεντρώοι ή δεξιοί πολιτικοί, πρυτάνεις, δημοσιογράφοι και πάσης φύσεως καπετανάτα, * βαλτοί ή απλώς ανενημέρωτοι σχολιολογούντες * να διασύρουν ακόμα και την επιστημονική επάρκεια εκείνων των επιστημόνων. * Η πικρή αλήθεια είναι ότι τους έφαγαν λάχανο πριν καν λειτουργήσουν τα Σ.Ι. * Τα τορπίλισαν, τα ανατίναξαν και τώρα τα διασύρουν κι από πάνω. * Ελλάς Ελλήνων Δημοκρατών. *