Σε δύο εβδομάδες κλείνουν τρία χρόνια από τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2019. Κλείνουν επίσης τρία χρόνια συζήτησης για το πότε θα γίνουν οι επόμενες.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι την επομένη μιας νίκης, με σχεδόν 40% των ψήφων, που έδωσε μια ευρύτατη πλειοψηφία 158 εδρών, ξεκίνησε το γαϊτανάκι της μακράς εκλογολογίας. Γίνεται δε περίεργο αν σκεφτούμε ότι κάτι τέτοιο δεν ζήσαμε κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο (2015-2019), όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 35,5%, είχε 149 έδρες και κυβέρνησε χάρη στην ετερόκλητη, όσο και απρεπή, συμμαχία με τους ΑΝΕΛ.
Βεβαίως ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε πρόωρες κάλπες άμα τη εκλογή του στην ηγεσία της Ν.Δ. το 2016, αλλά ουδείς τον πήρε στα σοβαρά. Δεν έγινε τέτοιος εκλογολογικός χαμός, ούτε χύθηκε τόση μελάνη για το πότε θα στηθούν οι κάλπες. Η συγκυβέρνηση μεταξύ ενός κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς και ενός ακροδεξιού μορφώματος θεωρήθηκε απ’ όλους πολύ φυσιολογική και πολύ σταθερή. Ακόμη δε πιο περίεργο είναι ότι αυτές οι προβλέψεις επαληθεύτηκαν! Πούροι αριστεροί, που δεν σηκώνουν κεντρώο στο σπαθί τους, συμπορεύτηκαν μια χαρά με τον κ. Πάνο Καμμένο και κυβέρνησαν ανέφελα σχεδόν ολόκληρη τετραετία. Business as usual για το ελληνικό πολιτικό σύστημα και οι περιλάλητες ιδεολογικές φυσιογνωμίες των κομμάτων πάνε περίπατο όταν πρόκειται για τη διαχείριση της εξουσίας.
Για να πούμε και του ΣΥΡΙΖΑ το δίκιο, δεν ξεκίνησε αυτός το γαϊτανάκι της εκλογολογίας. Για την ακρίβεια, στην αρχή δεν ζητούσε καν εκλογές γιατί δεν μπορούσε να τις επιβάλει. Μετά ζητούσε εκλογές και ας μην μπορούσε να τις επιβάλει. Κατόπιν« αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει διότι είναι επικίνδυνη για τον τόπο», αλλά ο πρωθυπουργός είναι κολλημένος στην καρέκλα του. Τώρα, που στο κυβερνητικό στρατόπεδο συζητούν στα σοβαρά το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, «ο κύριος Μητσοτάκης μπροστά στα συσσωρευμένα αδιέξοδα που δημιούργησε, από ό,τι φαίνεται αποφάσισε να δραπετεύσει με εκλογές» (Αλ. Τσίπρας, 21.6.2022) και γι’ αυτό τον κάλεσε «να ανακοινώσει από τώρα την ημερομηνία των εκλογών μέσα στον Σεπτέμβριο». Αλλα αντ’ άλλων…
Η πρόωρη εκλογολογία, που δυστυχώς ξεκίνησε από στελέχη της Ν.Δ. και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία: οδηγεί σε πρόωρες εκλογές. Οι υπουργοί κατεβάζουν μολύβια και πιάνουν το τηλέφωνο· «μήπως άκουσες τίποτε για εκλογές;». Επιχειρηματίες αναβάλλουν επενδύσεις· «περίμενε να δούμε πού θα κάτσει αυτό». Υποψήφιοι αρχίζουν να μοιράζουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Ακόμη κι αν το κλίμα δεν γίνει γίνει τοξικό, σίγουρα θα είναι γλοιώδες.
