Τα πρόσφατα άρθρα του κ. Παπαχελά στην «Καθημερινή» για τις πολιτικές εξελίξεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ θα πρέπει να κινητοποιήσουν τους πολίτες που πραγματικά ενδιαφέρονται για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δυστυχώς οι ανεύθυνοι «πολιτικά ορθοί» και οι επιτήδειοι αναχρονιστές δεν επιτρέπουν μια ανοιχτή συζήτηση για τις τεράστιες, σχεδόν υπαρξιακές, προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, χαρακτηρίζοντας αυτούς που την επιδιώκουν ως ρατσιστές, νεοφιλελεύθερους ή φασίστες. Ομως, ακριβώς η έλλειψη αυτής της ανοιχτής συζήτησης ενισχύει τα ακραία, αντιδημοκρατικά κόμματα που εκμεταλλεύονται τα προβλήματα που επιτείνονται και προκαλούν ανασφάλεια στους Ευρωπαίους πολίτες. Η πρόσφατη εξέλιξη στις γαλλικές εκλογές (αποχή, αύξηση των ακραίων) είναι το καμπανάκι για όλη την Ευρώπη. Ποιες όμως είναι αυτές οι προκλήσεις που οφείλουμε ως Ευρωπαίοι πολίτες να συζητήσουμε ανοιχτά, δίχως την αυτολογοκρισία στην οποία μας οδηγούν οι «πολιτικά ορθοί» και οι ακραίοι;
1. Εχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες το δικαίωμα να διατηρήσουν τον φιλελεύθερο τρόπο ζωής τους; Αυτόν που κυρίως χαρακτηρίζεται από τον Διαφωτισμό; Είναι η αλλαγή του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής με τη βίαιη επιβολή στοιχείων του Ισλάμ μια αποδεκτή ευρωπαϊκή προοπτική;
2. Εχει η Ενωμένη Ευρώπη την πρόθεση για μια συνολική για όλα τα κράτη-μέλη της σχεδιασμένη μεταναστευτική πολιτική που θα υποστηρίζει την ευημερία και τη δημοκρατία στην επικράτειά της και όχι την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και τη συνεπαγόμενη ενίσχυση των ακραίων πολιτικών; Εχει την πρόθεση να αναπτύξει τα μέσα να την επιβάλει ώστε να μη μετατραπεί σε ένα ξέφραγο αμπέλι που μόνο δυστυχία σε Ευρωπαίους και μετανάστες θα φέρει; Το ερώτημα καθιστά ακόμη πιο επιτακτικό το σημαντικό δημογραφικό πρόβλημα και η γήρανση της ηπείρου μας και βέβαια της χώρας μας.
3. Πόσο αντιληπτή είναι η αναγκαιότητα μιας κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής μετά την εισβολή σε μια ανεξάρτητη ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ουκρανία; Είναι τα ευρωπαϊκά σύνορα κοινά για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες κάτι το οποίο συνεπάγεται και την υπεράσπισή τους από τους Ευρωπαίους ως σύνολο; Είναι διατεθειμένη η Ενωμένη Ευρώπη να δημιουργήσει έναν κοινό ευρωπαϊκό στρατό, αυτοδύναμο και άρτια εξοπλισμένο ώστε να είναι σεβαστή από εχθρούς και φίλους, ή θα βασίζεται πάντα στην καλή θέληση των Αμερικανών;
4. Πόσο αποδεκτό είναι οι Ευρωπαίοι να εξοπλίζουν τους εχθρούς της Ευρώπης που επιβουλεύονται ευρωπαϊκό έδαφος; Εχουν αποφασίσει εκ των συνθηκών οι Ευρωπαίοι να απεμπολήσουν τις παραδοσιακές δημοκρατικές αρχές τους ως αντίθετοι σε απολυταρχικά καθεστώτα;
5. Θα συζητήσει η Ευρώπη τις εμφανείς παραγωγικές δυσκολίες των Ευρωπαίων αγροτών λόγω της μαζικής εισαγωγής αγροτικών προϊόντων από τη Ρωσία, τη Βόρεια και Νότια Αμερική; Ο σημερινός εκβιασμός της απολυταρχικής Ρωσίας όσον αφορά τα σιτηρά επιβάλλει επειγόντως αυτή τη συζήτηση. Οχι μόνο για την επάρκεια τροφής εντός της Ευρώπης αλλά και για την παραδοσιακή υποχρέωσή της να βοηθά τις φτωχότερες περιοχές του κόσμου που σήμερα υφίστανται τον ρωσικό διατροφικό εκβιασμό, ο οποίος είναι βέβαιο ότι θα αυξήσει τη μετανάστευση των πολιτών τους προς την Ευρώπη, αυξάνοντας την πίεση προς αυτήν.
6. Θα συζητήσει η Ευρώπη τη μεταβατική χρήση της πυρηνικής ενέργειας μέχρι την πλήρη ανάπτυξη και εφαρμογή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή θα συνεχίσει να εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τους υδρογονάνθρακες απολυταρχικών καθεστώτων;
Η ευρωπαϊκή ήπειρος αποτελεί Γη της Επαγγελίας για πολλούς πολίτες ανά τον κόσμο. Η πολυπολιτισμική φυσιογνωμία της υπήρξε για χρόνια η μεγάλη της δύναμη. Ομως, τις τελευταίες δεκαετίες η οργανωμένη πίεση που υφίσταται από το πολιτικό Ισλάμ και τις απολυταρχικές γειτονικές χώρες την οδηγούν στην αποσταθεροποίηση. Οι Ευρωπαίοι πολίτες θα υπερασπιστούν με δημοκρατικές διαδικασίες το δικό τους επίσης αναφαίρετο δικαίωμα να ζήσουν ως Ευρωπαίοι; Πολύς χρόνος για την απάντηση στις παραπάνω προκλήσεις δεν υπάρχει. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ταχύτατα και κινδυνεύουμε να μην έχουμε λόγο για το μέλλον μας ως Ευρωπαίοι.
* Ο κ. Αχιλλέας Γραβάνης είναι καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.