Τέτοιες μέρες, πριν από επτά χρόνια, κάθε έλλογος Ελληνας ήταν αποσβολωμένος. Δεν έφταιγε μόνο το υπαρξιακό για τη χώρα δημοψήφισμα, που είχε προκηρύξει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ούτε οι νύξεις περί αντιδημοκρατικής εκτροπής που είχε αφήσει ο ένας κυβερνητικός εταίρος: «Στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας» (Πάνος Καμμένος, 2.7.2015). Ηταν πρωτίστως η προχειρότητα και ελαφρότητα με την οποία προκηρύχθηκε και διενεργήθηκε το εν λόγω δημοψήφισμα.
Σε μια χώρα ξαφνιασμένη και ταλαιπωρημένη από την οικονομική κρίση, άκρως μπερδεμένη σε βαθμό να θεωρεί ότι τα μνημόνια έφεραν την κρίση και όχι το αντίστροφο, ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει –σε ώρα που βγαίνουν τα φαντάσματα– ότι ο λαός πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον της Ελλάδας και των γενεών που έρχονται. Ακούω με προσοχή τον αντίλογο του ΣΥΡΙΖΑ όπως διατυπώνεται αυτές τις ημέρες: «Το ερώτημα δεν ήταν παραμονή της Ελλάδος στο ευρώ, αλλά αν ο ελληνικός λαός αποδεχόταν τη συμφωνία».
Η συμφωνία είχε αποσυρθεί, αλλά τέλος πάντων. Ομως η αιτιολόγηση αυτή καθαυτήν αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την προχειρότητα και την ελαφρότητα. Δεν κατάλαβαν ότι ένα τέτοιο δημοψήφισμα εκ των πραγμάτων ήταν για την παραμονή της Ελλάδος στην ΟΝΕ, όταν μάλιστα αυτό διατυπώθηκε ρητώς από τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ στον κ. Γιώργο Παπανδρέου, όταν ανακοίνωσε την πρόθεση για δημοψήφισμα το 2011; Ούτε τώρα το αντιλαμβάνονται;
Εκλήθη λοιπόν ο ελληνικός λαός να αποφασίσει αν αποδέχεται τα «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» και το «Preliminary Debt sustainability analysis». Η διάρκεια συζήτησης για την κομβική αυτή απόφαση ήταν μόλις μία εβδομάδα! Επρεπε εμείς οι πολίτες να διαβάσουμε και να συζητήσουμε κείμενα δεκάδων χιλιάδων λέξεων (μόνο η περίληψή τους ήταν 38 σελίδες!), όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται ότι οι βουλευτές του δεν προλαβαίνουν σε μία εβδομάδα να διαβάσουν ώστε να επιχειρηματολογήσουν για κατεπείγοντα νομοσχέδια που μπορεί να αφορούν την αλιεία.
Δεν θα αναφερθούμε στις αντιδημοκρατικές ζαβολιές του δημοψηφίσματος· π.χ., για πρώτη φορά παγκοσμίως, το κουτάκι του «Οχι» ήταν πάνω από το «Ναι». Τα είπε ξεκάθαρα και αναλυτικά ο γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης (2.7.2015) ότι το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛικό δημοψήφισμα δεν τηρεί κανένα δημοκρατικό πρότυπο. Ομως η ελαφρότητα εξαγγελίας και η προχειρότητα διενέργειας του δημοψηφίσματος εξηγεί γιατί οι «παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις» χρειάστηκαν σαράντα χρόνια για να φέρουν το πρώτο μνημόνιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το τρίτο σε μόλις έξι μήνες.