Δεν υπάρχει κανένα αστείο –καμία στιγμή ελαφρότητας– που δεν μπορεί να σκοτώσει ένας δογματικός. Μητσοτάκης και Τσίπρας δοκίμασαν να ξαναπαίξουν χθες στη Βουλή το παιχνίδι των γνώσεων, μονομαχώντας με τσιτάτα. Το είχαν κάνει στο παρελθόν με τον Αϊνστάιν και τον Ρουσσώ. Χθες το έκαναν με τον Τζορτζ Οργουελ – με τον πρωθυπουργό να επικαλείται τη «Φάρμα των Ζώων», ως αλληγορία για τον κόκκινο ολοκληρωτισμό· και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ψάχνει χαριτωμένη απάντηση στα απανθίσματα ρήσεων του μεγάλου Αγγλου λογοτέχνη. Την πλάκα χάλασε ο Κουτσούμπας με την ορθοδοξία του, καθώς έσπευσε να ανοίξει μέτωπο με τον Οργουελ, καταγγέλλοντάς τον ως καταδότη. Αυτό το καλό έχουν τα μεγάλα δόγματα: Σου επιτρέπουν να εκστρατεύεις στο ρεύμα της αιωνιότητας, σκιαμαχώντας ακόμη και με τους νεκρούς.
Στέντωρ