Οπως ήταν φυσικό, η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή έγινε σε σχεδόν προεκλογικό κλίμα, απόρροια των σχετικών κυβερνητικών διαρροών, αλλά και των πιέσεων της αντιπολίτευσης, με όλα σχεδόν τα κόμματα να ζητούν επιτακτικά πλέον προσφυγή στις κάλπες το συντομότερο. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακό ότι παρά τον βομβαρδισμό δηλώσεων, εκτιμήσεων και αναλύσεων για τις «επικείμενες» εκλογές, η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας επιδεικνύει μια αξιοζήλευτη ωριμότητα και επιμένει να θεωρεί ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Παρότι σχεδόν οι πάντες στα μέσα ενημέρωσης αλλά και οι ίδιοι οι πολιτικοί φαίνεται να έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι κάλπες θα στηθούν τον Σεπτέμβριο ή το αργότερο τον Οκτώβριο, οι μετρήσεις της κοινής γνώμης στέλνουν ένα διαφορετικό μήνυμα.
Δεν ξέρω αν οι πολίτες πιστεύουν στην ανάγκη θεσμικής σοβαρότητας που επιβάλλει να εξαντλείται η θητεία κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης ή διακατέχονται από μια εύλογη ανησυχία για την παρατεταμένη ακυβερνησία που θα βιώσει η χώρα λόγω των (στην καλύτερη περίπτωση) διπλών εκλογών. Πάντως, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν επιθυμούν πρόωρες εκλογές.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός επανέλαβε μεν ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας, αλλά το τοπίο μάλλον δεν ξεκαθάρισε. Πιθανώς να μη θέλει να βυθίσει τη χώρα σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και περιμένει να ανακοινώσει την οριστική του απόφαση μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Πάντως, στη μέχρι τώρα θητεία του έχει υπεραμυνθεί του σεβασμού προς τους θεσμούς και υπό αυτό το πρίσμα ίσως δεν θα ήθελε να στηθούν τώρα κάλπες.
Το κύριο επιχείρημα υπέρ των πρόωρων εκλογών, η αποφυγή του πιθανού πολιτικού κόστους από τον επερχόμενο δύσκολο χειμώνα και η ανάγκη νωπής λαϊκής εντολής για τη διαχείρισή του, δεν είναι επαρκές, τη στιγμή μάλιστα που το σκηνικό είναι εξαιρετικά σύνθετο και περιλαμβάνει το σημερινό εκρηκτικό μείγμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και τον αστάθμητο παράγοντα της διαχείρισης των πυρκαγιών. Ο,τι και αν συμβεί τελικά, η υπερβολική «προεκλογική» κινητικότητα που παρατηρείται στους κόλπους της κυβέρνησης πλήττει επικοινωνιακά την εικόνα της, ενώ σε ό,τι αφορά την ουσία, σίγουρα δεν υπηρετεί τον στόχο της αποτελεσματικής διακυβέρνησης της χώρας.
Η φθορά, όχι τόσο η κομματική όσο η εθνική, που πρέπει να απασχολεί όλους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και κομματικής προτίμησης, καλό θα ήταν να σταματήσει το συντομότερο. Για να συμβεί αυτό πρέπει να διαμηνύσει ο πρωθυπουργός με τον πιο ξεκάθαρο και δεσμευτικό –για να είναι πειστικός– τρόπο ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν την ερχόμενη άνοιξη και να καλέσει με αυστηρότητα όλους τους υπουργούς και τα στελέχη του κόμματος να επικεντρωθούν στο κυβερνητικό έργο, από το οποίο άλλωστε θα κριθούν τόσο οι ίδιοι προσωπικά όσο και –που είναι και το σημαντικότερο– το κόμμα τους συνολικότερα.