Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι πλέον εμφανείς και με οδυνηρό τρόπο μας προϊδεάζουν για όσα φρικτά πρόκειται να ακολουθήσουν. Παρά τα σαφή μηνύματα, τελικώς ελάχιστα γίνονται σε σχέση με όσα είναι αναγκαία για τη σωτηρία της ζωής, όπως την ξέραμε. Οι διεθνείς και ευρωπαϊκές δεσμεύσεις είναι ώς έναν βαθμό παρήγορες, αλλά ο πόλεμος ανέτρεψε σχεδιασμούς και δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί ενίοτε και με γενναία βήματα. Το φαινόμενο ενός παρατεταμένου καύσωνα στην Ευρώπη μάς φέρνει όλο και πιο κοντά στον εφιάλτη που μας περιμένει αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα. Οι ειδικοί επιμένουν πως έχουμε ήδη καθυστερήσει επικίνδυνα και ένας θεός ξέρει πότε και πώς θα έρθουν τα χειρότερα.
Ασφαλώς είναι πολύ νωρίς ακόμη για συμπεράσματα, αλλά υπάρχει η εντύπωση πως κάτι δουλεύει καλύτερα και το νιώθουμε.
Μέχρι να κινηθούν όμως οι αργόσυρτοι μηχανισμοί που λαμβάνουν τις καθοριστικές αποφάσεις, ας μην ξεχνάμε τις δικές μας ευθύνες για να προστατεύσουμε το περιβάλλον από την καταστροφή. Βρισκόμαστε ήδη στη μέση της θερινής περιόδου και με μια πρόχειρη στατιστική φαίνεται πως ο αριθμός των πυρκαγιών που έχουν εκδηλωθεί έως τώρα σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Βεβαίως κατά κανόνα αντιμετωπίστηκαν με σχετική επιτυχία και ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν είχαμε θύματα, παρά μόνον καταστροφές σε περιουσίες και φυσικό πλούτο. Αν κρίνουμε από την ένταση των φαινομένων και ειδικά τα όσα έγιναν τις προηγούμενες μέρες στην Αττική, μάλλον κάτι πάει καλύτερα συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Ασφαλώς και κάηκαν μεγάλες εκτάσεις και είχαμε σοβαρές ζημιές σε κατοικίες και επιχειρήσεις, αλλά δεν συγκρίνονται με όσα συνέβησαν –ας πούμε– πριν από ένα χρόνο. Προφανώς κάτι λειτουργεί καλύτερα στον μηχανισμό αντιμετώπισης των πυρκαγιών και η έγκαιρη προετοιμασία της πολιτικής προστασίας με την προμήθεια κατάλληλων μέσων φέρνει αποτελέσματα. Ασφαλώς είναι πολύ νωρίς ακόμη για συμπεράσματα, αλλά υπάρχει η εντύπωση πως κάτι δουλεύει καλύτερα και το νιώθουμε. Εκείνο που δείχνει να μην έχει αλλάξει διόλου είναι η ανευθυνότητα ορισμένων πολιτών και η πλημμελής φροντίδα του περιαστικού δάσους από κάποιους δήμους. Δεν μπορεί να μην έχει γίνει επιτέλους κατανοητό ότι κατακαλόκαιρο –και ακόμη χειρότερα με θυελλώδεις ανέμους–, για κανέναν λόγο δεν ανάβουμε φωτιές ή δεν κάνουμε εργασίες που προκαλούν φωτιά. Δεν ξέρουμε ακόμη αν υπήρξαν σκόπιμοι εμπρησμοί, αλλά σίγουρα και η εγκληματική αμέλεια είναι εμπρησμός.
Αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες, πέραν της ανταπόκρισης των αρμοδίων υπηρεσιών και της αυτοθυσίας των πυροσβεστών και των εθελοντών, είναι η σχετικά ήπια πολιτική αντιπαράθεση για το θέμα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις η συζήτηση -έως το μεσημέρι της Πέμπτης- δεν ξέφυγε στις συνηθισμένες εντάσεις και ακρότητες του παρελθόντος. Ασφαλώς και υπήρξαν αρνητικά σχόλια από την αντιπολίτευση αλλά κάτι φάνηκε να λειτούργησε διαφορετικά αυτή τη φορά και δεν είχαμε τις φαιδρότητες που μας έχουν συνηθίσει. Οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που κατά κανόνα χυδαιολογεί, σε αυτή την περίπτωση ήταν για το δικό του μέτρο μάλλον προσεκτικές. Ηταν ένα θετικό βήμα που δυστυχώς κράτησε λιγότερο από 48 ώρες… Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού ειρωνεύθηκε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την έκφραση ευγνωμοσύνης στους πυροσβέστες, τον κατηγόρησε για έλλειψη ενσυναίσθησης ! Ο ίδιος άνθρωπος που ως πρωθυπουργός έπαιζε θέατρο ενώ γνώριζε για τους νεκρούς στο Μάτι και ρωτούσε τάχα για την ώρα που θα πετούσαν τα αεροπλάνα. Σαν να περίμεναν κάτι χειρότερο για να ξεπλύνουν το όνειδος εκείνης της περιό-δου που θέλουν να ξεχάσουμε.