Κάποιες ειδήσεις θα πρέπει είτε να τις προσπερνάμε, κουνώντας με συγκατάβαση το κεφάλι μας, είτε με θυμηδία και αυτό για να διατηρούμε την ψυχική μας γαλήνη. Ο θυμός τελικά δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Απεναντίας!
Κάπως έτσι αντιμετώπισα την είδηση πως υπάρχει σκέψη να ανεγερθεί στην Εδεσσα άγαλμα προς τιμήν του Χο Τσι Μινχ γιατί πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλέμο στο μακεδονικό μέτωπο. Το ρεπορτάζ λέει πως αυτό το ζήτησε η κυβέρνηση του Βιετνάμ και η Ελλάδα το αποδέχθηκε. Φαίνεται πως οι Βιετναμέζοι έμαθαν πως στην πατρίδα μας όποιος θέλει στήνει και ένα άγαλμα όπου θέλει και είπαν ευκαιρία είναι να τιμήσει η Ελλάδα και τον Χο Τσι Μινχ.
Ελάχιστη σημασία έχει αν διακρίθηκε σε κάποια μάχη ή όχι, ή αν έχει καταγραφεί κάποια ανδραγαθία του, που μέχρι στιγμής ουδείς την έχει ανακαλύψει. Δεν είναι ώρα για τέτοιες λεπτομέρειες. Ετσι, μετά τη διπλωματία των σεισμών και των κουμπάρων, αποκτήσαμε και τη διπλωματία των αγαλμάτων.
Ο Χο Τσι Μινχ, εκτός από δεινός πολεμιστής στο μακεδονικό μέτωπο, ήταν και μέγας ανθρωπιστής. Εξόντωσε πολύ λιγότερους αντιφρονούντες από τον Πολ Ποτ και εγκαθίδρυσε ένα καθεστώς στο οποίο όλοι μπορούσαν να λένε τη γνώμη τους ελεύθερα, αρκεί να ήταν η σωστή. Γιατί αν δεν ήταν η σωστή, υπήρχαν τα στρατόπεδα αναμόρφωσης, στα οποία οι διαφωνούντες έβρισκαν τον δρόμο τον ορθό ύστερα από μια δημοκρατική πλύση εγκεφάλου.
Συνεπώς, ο Χο Τσι Μινχ πληροί όλες τις προδιαγραφές για να τιμηθεί στην Ελλάδα με ένα άγαλμα. Εδώ υπάρχει άγαλμα του Βελουχιώτη. Γιατί να μη στήσουμε και ένα για τον Χο και αύριο ένα άλλο και για τον Πολ Ποτ;
Πιθανόν αν το μάθει, να παραπονεθεί ο Σαουδάραβας πρίγκιψ και να ζητήσει και αυτός ένα άγαλμα. Τουλάχιστον, αυτός σκοπεύει να επενδύσει στην Ελλάδα και μερικά δισεκατομμύρια. Το δικαιούται.
Ξεφεύγοντας για λίγο από την κατάσταση ευθυμίας που μου προκάλεσε αυτή η είδηση, σκέφτηκα πως στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Δηλαδή, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως όλοι ανεξαιρέτως οι Ελληνες ευρωβουλευτές, πλην της κυρίας Μισέλ Ασημακοπούλου, δεν υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο το ψήφισμα καταδίκης των δύο ολοκληρωτισμών.
