Στην Πράγα έγινε το Σάββατο μια ιδιαίτερα μαζική διαδήλωση εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής. Τα κεντρικά αιτήματα των διαδηλωτών ήταν δύο: να μη συμμετέχει η Τσεχία σε διεθνείς συνασπισμούς και να κλείνει συμβόλαια για το φυσικό αέριο απευθείας με τους προμηθευτές. Ποιοι ήταν οι διοργανωτές της εκδήλωσης; Εδώ υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ηταν κόμματα και ομάδες της άκρας Δεξιάς και τα κόμματα της Αριστεράς. Αν κρίνω από τα δύο βασικά αιτήματα των συγκεντρωθέντων ο δάκτυλος της Μόσχας ήταν οφθαλμοφανής. Σε αυτές τις πρακτικές οι σοβιετικές υπηρεσίες, και σήμερα οι ρωσικές, έχουν υψηλού επιπέδου τεχνογνωσία. Επί τριάντα χρόνια καθοδηγούσαν και χρηματοδοτούσαν, όπως αποκαλύφθηκε μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, τα περισσότερα κινήματα ειρήνης τα οποία απαιτούσαν ουσιαστικά τον μονομερή αφοπλισμό της Δύσης, καθώς οι σοβιετικοί πύραυλοι ήταν «φιλειρηνικοί».
Τότε όμως όλες αυτές οι οργανώσεις που είχαν μαρξιστικό προσανατολισμό, βρίσκονταν σε «εμπόλεμη» κατάσταση με τις οργανώσεις της άκρας Δεξιάς, οι οποίες είχαν περιθωριακή παρουσία. Σήμερα συμπλέουν. Αυτό που ενώνει τα δύο άκρα, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι σε τελική ανάλυση το μίσος τους για τη φιλελεύθερη δημοκρατία και για τον δημοκρατικό τρόπο οργάνωσης των δυτικών κοινωνιών. Εχουν ως πρότυπο ηγέτες που ελάχιστη σημασία δίνουν στα ατομικά δικαιώματα, στην ελευθερία των ΜΜΕ και στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Απεχθάνονται τους θεσμούς και η εχθροπάθεια είναι βασικό τους γνώρισμα.
Μπορεί στις μέρες μας να κυοφορείται μια Διεθνής του αυταρχισμού, για να υποσκάψει το δημοκρατικό οικοδόμημα του δυτικού κόσμου. Δεν είναι τυχαίο που όλοι αυτοί οι ηγέτες μπορούν και συνεννοούνται άριστα μεταξύ τους, αντιγράφοντας συμπεριφορές ο ένας του άλλου. Το δυστύχημα είναι πως η δημοκρατία –όπως έχει δείξει η Ιστορία– δεν έχει άμυνες απέναντί τους, καθώς με τον λαϊκισμό και τις εύκολες και απλοϊκές λύσεις που προτείνουν σε πολύπλοκα προβλήματα, διευρύνουν συνεχώς τα ερείσματά τους μέσα στις κοινωνίες της Δύσης. Το στοίχημα πλέον είναι αν οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα ανταλλάξουν τις αρχές του διεθνούς δικαίου και της φιλελεύθερης δημοκρατίας με το φθηνό φυσικό αέριο. Σε τρυφηλές κοινωνίες που έχουν ξεχάσει τις στερήσεις, δυστυχώς, το στοίχημα είναι ανοικτό.
