Η πολιτική σάτιρα δεν κρίνεται ως πολιτική, σκέτο. Η σάτιρα έχει την ελευθερία να βρίζει, ακόμη κι αν χρησιμοποιεί ως βήμα μια κομματική εκδήλωση. Γι’ αυτό και ο τσολιάς, που έβαλε στο στόμα του Πούτιν μια αγοραία χοντράδα κατά του Μητσοτάκη, δεν αξίζει να συζητιέται για κάτι περισσότερο από αυτό που είναι: εκτελεστής χουλιγκανικής τελετουργίας που απενοχοποιείται επειδή υποκλέπτει το διαβατήριο του χιούμορ. Το περιστατικό, όμως, ξεφεύγει από τα όρια της κακόγουστης πλάκας, όταν στελέχη της αντιπολίτευσης έχουν επικαλεστεί επανειλημμένως το ίδιο σύνθημα ως τεκμήριο λαϊκής οργής. Προτού το ανεβάσουν στη φεστιβαλική τους οθόνη, το είχαν ενστερνιστεί σαν σύμβολο νεο-αγανάκτησης. Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο φιλοξενούμενος τσολιάς. Αλλά η εγγενής πολακοφρένεια.
Στέντωρ