Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος με τον όρο γυναικοκτονία, η πραγματικότητα είναι πως έχει παραγίνει το κακό. Καθημερινά η επικαιρότητα κατακλύζεται από ειδήσεις με φρικιαστικές ιστορίες δολοφονίας γυναικών από συντρόφους ή συζύγους που αποφάσισαν να τις στείλουν στον άλλο κόσμο, είτε γιατί θέλησαν να τους χωρίσουν είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο.
Η ιστορία με τις πολλές δολοφονίες γυναικών σε όλη την επικράτεια αποτελεί πλέον απτή απόδειξη του κλονισμού των σχέσεων, της υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής, των αθέατων πτυχών οικογενειακών σχέσεων που βασίζονται στην ανισότητα, στη βία και στον καταναγκασμό.
Οι δράστες, κυρίως νέοι ή μεσήλικες, τυφλωμένοι από μίσος για τις συντρόφους τους τις δολοφονούν εκμεταλλευόμενοι τη δύναμή τους, χωρίς να πτοούνται από τις ποινικές συνέπειες που θα αντιμετωπίσουν. Και γιατί να πτοηθούν; Tα ισόβια που επιβάλλονται γι’ αυτά τα στυγερά εγκλήματα, στην πράξη σημαίνουν περί τα 16 χρόνια ή το πολύ 20 χρόνια φυλακή.
Σκοτώνει κάποιος στα τριάντα του, στα πενήντα το πολύ θα έχει βγει από τη φυλακή. Βέβαια τα δεκαπέντε ή τα είκοσι χρόνια φυλακή δεν είναι λίγα, αλλά δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε να «ισοφαριστούν» με τίποτα με την απώλεια της ζωής ενός ανθρώπου.
Η ποινική κύρωση που προβλέπεται για τις δολοφονίες γυναικών είναι η αυστηρότερη που ισχύει, τα ισόβια, δεν μπορεί να πάει πιο πάνω. Ομως θα άξιζε τον κόπο το υπουργείο Δικαιοσύνης να επεξεργαστεί και να προχωρήσει σε νέα νομοθετική ρύθμιση, ώστε οι δράστες των στυγερών δολοφονιών γυναικών να μένουν περισσότερο χρόνο στη φυλακή. Να υπάγονται δηλαδή στις εξαιρέσεις για τους ισοβίτες που προβλέπονται και σε άλλες περιπτώσεις και οπωσδήποτε να στερούνται ορισμένων ευεργετημάτων, όπως οι άδειες, η εργασία μέσα στη φυλακή και λοιπά.
Θα αναρωτηθεί κάποιος: Η αυστηρότητα στην ποινική μεταχείριση των δραστών με θύματα γυναίκες θα μειώσει τις δολοφονίες; H απάντηση σηκώνει πολλή συζήτηση, και πάντως μπορεί να είναι και αρνητική. Μπορεί να μη μειωθούν λόγω της αυστηρότητας του νόμου οι γυναικοκτονίες, θα δοθεί όμως ένα ισχυρό σήμα στην κοινωνία, πως οι δολοφονίες γυναικών στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα δεν είναι ανεκτές, σε μια ευρωπαϊκή χώρα, ότι καταδικάζονται, τιμωρούνται αυστηρά και αποδοκιμάζονται απόλυτα. Γιατί αλλιώς τα θύματα μέρα με τη μέρα θα πολλαπλασιάζονται, η κοινή γνώμη θα παρακολουθεί τις απώλειες και το αίσθημα δικαιοσύνης των πολιτών θα μένει με ρωγμές που δηλητηριάζουν και αφήνουν επικίνδυνα τραύματα στο κοινωνικό σώμα. Η νομοθετική αλλαγή, λοιπόν, για αυστηρότερη τιμωρία για τις δολοφονίες γυναικών μπορεί να αποτελέσει μια σωστή αντίδραση της πολιτείας, καθώς πια φθάσαμε στο σημείο να δολοφονούνται, να σφάζονται οι γυναίκες σαν τις όρνιθες…
